زندگی طولانی مدت در یک شهر بدون قصد وطن

زندگی طولانی مدت در یک شهر بدون قصد وطن
آيت الله شبيري زنجاني
جايى راكه انسان محلّ زندگى خود قرار داده، و مثل كسى كه آنجا وطن دائمى اوست در آنجازندگى مىكند كه اگر مسافرتى براى او پيش آيد، دوباره به همانجا برمىگردد؛ اگرچه قصد نداشته باشد كه هميشه در آنجا بماند، وطن او محسوب مىشود.
اگر شخصی بدون قصد توطّن، مدت طولانی مانند ده سال در شهری بماند، آیا آن شهر وطن او به شمار می آید؟ اساساً میزان برای صدق توطن چه مقدار است؟
پاسخ
آن محل در حکم وطن اوست و نمازش در آنجا تمام است. وطن جایی است که فرد بخواهد به صورت دائم یا غیر محدود یا به مدتی طولانی -مثلاً بیست_ سی سال- در آنجا بماند به گونهای که عرف، بدون قید، آنجا را محل زندگی وی بداند.
منبع: سایت هدانا برگرفته از استفتائات آیت الله العظمی شبیری زنجانی.