دعاى هنگام نگاه كردن در آينه

اهميّت و فوايد نگاه كردن در آيينه

1. در حديثى معتبر آمده كه امام صادق عليه السلام از رسول خدا صلی الله عليه و آله نقل كرده است : «خداوند عالميان بهشت را واجب مى‌كند بر جوانى كه بسى در آيينه نگاه كند و حمد (و شكر) خدا بسيار گويد. و(نيز) بر كسى كه خداوند او را به صورت نيكو آفريد و او را معيوب نگردانيد».[1] 
2. در برخى روايات آمده است كه حضرت رسول صلی الله عليه و آله خود را در آيينه نگاه مى‌كرد و بر موى سر وصورتش شانه مى‌زد. و خويش را براى هنگام روبه‌رو شدن با اصحاب يا همسرانش مى‌آراست و مى‌فرمود: «خداوند دوست مى‌دارد بنده‌اش هنگام ملاقات با برادران مؤمن، خود را بيارايد».[2] 
 

 
دعاهاى هنگام نگاه كردن در آيينه

1. از حضرت على عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «هرگاه در آيينه نگاه كنى بگو: اَلْحَمْدُ للهِِ الَّذي خَلَقَني فَاَحْسَنَ خَلْقي وَصَوَّرَني فَاَحْسَنَ صُورَتي وَزانَ مِنّي ما شانَ مِنْ غَيْرى وَاَكْرَمَني بِالاْسْلامِ».[3] 

2. در كتاب فقه الرّضا آمده است كه: «هرگاه بخواهى در آيينه نگاه كنى، آيينه را به دست چپ بگير و بسم الله بگو و هنگامى كه در آن نگاه كردى دست راست را بر پيش سر بگذار و بر صورت بكش و محاسن خود را به دست راست بگير و در آيينه نگاه كن و بگو: اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذي خَلَقَني بَشَرآ سَويّآ وَزَيَّنَني وَلَمْ يَشِنّي وَفَضَّلَني عَلى كَثيرٍ مِنْ خَلْقِهِ وَمَنَّ عَلَىَّ بِالاْسْلامِ وَرَضِيَهُ لي دينآ[4] ، سپس آيينه را بر زمين بگذار و بگو: اَللّهُمَّ لا تُغَيِّرْ ما بِنا مِنْ نِعَمِکَ وَاجْعَلْنا لاِنْعُمِکَ مِنَ الشّاكِرينَ وَلاِلائِکَ مِنَ الذّاكِرينَ».[5] 

3. در حديث ديگرى آمده است: «آيينه را به دست چپ بگير و هنگامى كه چهره‌ات را در آن ديدى بگو: اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذي اَحْسَنَ وَاَكْمَلَ خَلْقي وَحَسَّنَ خُلْقي وَخَلَقَني خَلْقآ سَوِيّآ وَلَمْ يَجْعَلْني جَبّارآ شَقِيّآ. اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذي زَيَّنَ مِنّي ما شانَ مِنْ غَيْري اَللّهُمَّ كَما اَحْسَنْتَ خَلْقى فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَحَسِّنْ خُلْقي وَتَمِّمْ نِعْمَتَکَ عَلَىَّ وَزَيِّنى في عُيُونِ خَلْقِکَ وَجَمِّلْنى في عُيُونِ بَرِيَّتِکَ وَارْزُقْنِى الْقَبُولَ وَالْمَهابَةَ وَالرَّأْفَةَ وَالرَّحْمَةَ، يا اَرْحَمَ الرّاحِمِينَ».[6] 
4. در حديث است كه حضرت رسول صلی الله عليه و آله به اميرمؤمنان على علیه السلام فرمود: «يا على، هرگاه در آيينه نظر كنى بگو: اللّهُمَّ كَما حَسَّنْتَ خَلْقي فَحَسِّنْ خُلْقي وَرِزْقي».[7]

[1] . ثواب الأعمال، ص 44، ح 1.
[2] . مكارم الأخلاق، ص 34.
[3] . ترجمه: «سپاس مخصوص خداوندى است كه مرا آفريد وچهره‌اى زيبا وخلقتى نيكو به من بخشيد وآنچهرا كه در ديگران زشت است در من نيكو گردانيد ومرا به نعمت اسلام گرامى داشت». مكارم الأخلاق، ص 69به نقل از امام صادق 7.
[4] . ترجمه: «سپاس مخصوص خداوندى است كه مرا بشرى سالم وكامل آفريد ومرا آراسته ساخت وخوارنگردانيد وبر بسيارى از مخلوقاتش برترى داد وبه (گرويدنم به) اسلام بر من منّت نهاد وخشنود شد كهاسلام دين من باشد».
[5] . ترجمه: «بار خدايا، نعمت‌هايى را كه بر ما ارزانى داشتى تغيير نده وما را نسبت به نعمت‌هايت از شكرگزارانويادكنندگان قرار ده». فقه الرّضا، ص 395؛ مكارم الأخلاق، ص 69.
[6] . ترجمه: «سپاس ويژه خداوندى است كه مرا نيكو وكامل آفريد واخلاق مرا خوب ونيكو گرداند ومرامخلوقى سالم وكامل آفريد وستمكار وبدبخت قرارم نداد وعيوبى كه در بعضى مردم است در من قرار نداد.بار خدايا، همچنان كه آفرينش مرا نيكو گردانيدى بر محمّد وخاندان محمّد 9 درود بفرست واخلاق مرانيز نيكو گردان ونعمتت را بر من تمام كن ومرا در چشم مردم نيكو (وبا آبرو) گردان ودر ديدگاه ديگران مرازيبا قرار ده وپذيرش وهيبت ومهربانى ورحمت را روزى‌ام گردان، اى مهربان‌ترين مهربانان».الامان من اخطار الاسفار والازمان، ص 24.
[7] . ترجمه: «بار خدايا، همان گونه كه آفرينش مرا نيكو قرار دادى، اخلاق وروزى‌ام را نيكو گردان».مكارم الأخلاق، ص 69.