ارتباط غیر معصوم با عالم غیب و فرشتگان

سوال: آیا غیر معصوم و عارفان می توانند با عالم غیب ارتباط داشته باشند؟

پاسخ حجت الاسلام مهدی طاها

اصل این ارتباط برای غیر معصوم نیز اجمالا قابل اثبات است اما این به این معنا نیست که هر کسی ادعای  ارتباط با غیب داشت حتما ارتباط با ملکوت عالم داشته باشد. اکثرا بر اثر ریاضت های غیر شرعی با اجنه و شیاطین ارتباط می گیرند و ادعای تصوف و عرفان کاذب می کنند.

منتها اصل ارتباط اولیاء الهی در روایات اثبات شده است برای مثال روایاتی که در شان اصحاب ائمه هدی مطرح شده است نشان می دهد که این امر متحقق بوده و هست و دلیلی است بر نبوت انبایی که در عرفان نظری مطرح است.

برای مثال در وصف مقامات حضرت سلام اینچنین آمده است.

 

1- جابربن عبدالله انصارى مى‏گويد: رسول خدا(ص) فرمود: لكل امة محدث، ومحدث هذه الامة سلمان…

براى هر امتى محدثى هست و محدث امت مسلمان، سلمان فارسى مى‏باشد،سؤال شد: محدث چه كسى است؟

رسول خدا(ص) فرمود: محدث كسى است كه آنچه را مردم به آن نياز دارند، ازعالم غيب به آنان اطلاع مى‏دهد.

سؤال شد: اين‏اطلاع ‏يافتن چگونه صورت مى‏گيرد، اى‏ رسول‏خدا(ص)!

رسول خدا(ص) فرمود: محدث از علم و دانش من فرا مى‏گيرد و در قلب خودانباشته مى‏سازد، و به بسيارى از مسايلى كه واقع مى‏شود آگاه مى‏گردد  .

2-عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: كَانَ وَ اللَّهِ عَلِيٌّ ع مُحَدَّثاً وَ كَانَ سَلْمَانُ مُحَدَّثاً قُلْتُ اشْرَحْ لِي قَالَ يَبْعَثُ اللَّهُ إِلَيْهِ مَلَكاً يَنْقُرُ فِي أُذُنَيْهِ يَقُولُ كَيْتَ وَ كَيْتَ

 (بحار الأنوار (ط – بيروت)، ج‏22، ص: 350) .

ابوبصير، روايت مى‏كند:

على(ع) و سلمان محدث بودند، سؤال كردم: نشانه محدث چيست؟

امام صادق(ع) فرمود: فرشته‏ اى مى‏ آيد و در قلب او مى‏دمد كه موضوع چنين وچنان است.

3- در حديث ديگرى آمده: سلمان محدث بود. از امام صادق(ع) سؤال شد: چه ‏كسى به سلمان الهام و حديث مى‏كرد؟

آن حضرت فرمود: رسول‏الله(ص) و اميرالمؤمنين(ع) و انما صار محدثا دون‏غيره مما كان يحدثانه، لانهما كان يحدثانه بما لا يحتمله غيره من مخزون علم الله‏و مكنونه (32) .

رسول خدا(ص) و اميرالمؤمنين(ع) به سلمان الهام حديث مى‏كردند، و غير ازسلمان كسى محدث نبود، زيرا آنان فقط به سلمان حديث مى‏آموختند و كسى غير ازاو توانايى درك علم خداوند و اسرار الهى را نداشت.

4- «حماد مروزى‏» از امام صادق(ع) روايت مى‏كند: كه آن حضرت درباره نحوه‏«محدث بودن سلمان‏» فرمود: انه كان محدثا عن امامه لاعن ربه، لانه لا يحدث عن‏الله عزوجل الا الحجة (33) .

سلمان، از امام خود حديث دريافت مى‏داشت، نه از خداوند، زيرا غير از «حجت‏»از خداوند، حديث دريافت نمى‏دارد.

 

جناب سید بن طاووس که از عالمان جلیل قدر است و کسی در عظمت او شک و شبهه ای ندارد از گفتگو با خدای متعال در مکاشفات خویش سخن می گویند و اینچنین می فرماید:

«و لقد وجدت من السعادة و الإقبال بهدايته جل جلاله و ما عرفني من ملاطفته و مكاشفته و لذة مشافهته المنزهة عن كل ما لا يليق بكمال ربوبيته ما لا أقدر على وصفه بمقال. أ لا ترى أن كل ملك و سلطان إذا بالغ مع مملوكه في الإحسان أدخله حضرة وجوده و شرفه تارة في الإذن له في الخطاب و تارة بالجواب. » فلاح السائل و نجاح المسائل، ص: 6

سعادتمنديها و اقبال و توجّهى كه به واسطه هدايت خداوند- جلّ جلاله- يافته ‏ام، و الطاف و مكاشفات و لذّت سخن گفتن با او- تكليمى كه شايسته كمال ربوبيّت اوست- كه خود مرا بهره‏ مند ساخته به حدّى است كه با گفتار نمى‏توانم آن را توصيف كنم.
آيا نمى‏بينى هنگامى كه پادشاه و فرمانروايى بخواهد به بنده خود نيكى بسيار نمايد، او را در محضر خويش راه داده، و با بذل خلعت جود، وى را مشرّف گردانيده، و با او سخن گفته و به او اجازه گفتگو در پيشگاهش را مى ‏دهد.

__________________________________________________
(1) يعنى ايمنى بخش از خطرات نفس و هوا و هوس و شيطانهاى انسى و جنّى، و بطور كلّى هر آنچه كه انسان را از خدا غافل نموده و به خود مشغول مى‏سازد.
ادب حضور (ترجمه فلاح السائل)، ص: 42