اختلال بيش فعالي در كودكان چيست؟
بيش فعالى يكى از اختلالاتى است كه ممكن است برخى از كودكان به آن مبتلا شوند. اين اختلال داراى علايمى است كه مى توان در تشخيص اين اختلال كمك نمايد اما بايد اين نكته را مورد توجه قرار داد كه تشخيص صحيح و برچسب اختلال بيش فعالى بايد توسط روانپزشك صورت گيرد و والدين نمى توانند بصرف بودن برخى از اين علايم در كودك خود او را بيش فعال بنامند. درمان اين اختلال توسط دارو و روشهاى تغيير رفتار و در بعضى مواقع همراه با رژيم غذايى صورت مى گيرد. جواب تفصيلى: اختلال كم توجهى بيش فعالى عبارت است از يك نوع رفتار خاص در كودكان به طورى كه اين كودكان تنها مىتوانند براى مدت كوتاهى روى يك موضوع خاص تمركز كنند. ضمناً اين كودكان گاهى حركات و رفتار كنترل نشدهاى را به طور ناگهانى از خود بروز مىدهند. به نظر مىرسد كه اين اختلال در اختلالات يادگيرى نقش داشته باشد و تخمين زده مىشود حدود 10- 5 كودكان مدرسهاى گرفتار اين اختلال باشند.
علايم شايع
1 زياد صحبت مىكند.
2 وسط صحبت يا كار ديگران مىپرد.
3 به نظر مىرسد كه اصلاً گوش نمىدهد
4 كودك روى صندلى مرتب مىجنبد و دستها و پاهاى خود را تكان مىدهد.
5 وقتى به كودك گفته مىشود كه بنشينيد، فقط به مدت كوتاهى روى صندلى بند مىشود.
6 حواس كودك به راحتى پرت مىشود.
7 قبل از مطرح شدن كامل سؤال، كودك پاسخ را مىدهد.
8 كودك در رعايت نوبت در بازى و صف مشكل دارد.
9 كودك در اجراى دستورالعملها مشكل دارد.
10 كودك قادر به تمركز روى يك كار يا بازى مشخص نيست.
11 مرتب از يك كار تمام نشده منصرف شده، به كار ديگرى مىپردازد.
12 در انجام بازى، بدون ايجاد سروصدا، مشكل دارد.
13 چيزهاى مورد نياز براى انجام كارها را گم مىكند.
14 اغلب كارهاى خطرناك انجام مىدهد بدون اينكه به عواقب ناگوار آنها توجه داشته باشد.
علل بيش فعالى ناشناخته است. فرضيات زيادى مطرح شدهاند، اما هيچ يك تأييد يا رد نشدهاند. تصور بر اين است كه منشاى آن بيولوژيك باشد.
درمان
در بعضى از موارد، رفتار غيرطبيعى كودك به هنگام بلوغ كاملاً برطرف مىشود. در بعضى ديگر، بيش فعالى با افزايش سن كاهش مىيابد. و در برخى مواقع و شرايط لازم است تا درمان صورت گيرد. البته درمان بايد توسط روانپزشك صورت گيرد. زيرا در بسيارى از موارد از دارو درمانى براى كنترل و درمان اين اختلال استفاده مى نمايند. البته در كنار دارو درمانى نياز به راهبردهاى تغيير رفتار نامطلوب لازم است.
رژيم غذايى
به افرادى كه داراى اين اختلال هستند رژيم غذايى مخصوصى پيشنهاد شده است: حذف كليه افزودنىهاى غذايى (ادويه جات و غيره)، حذف مواد به خصوصى از رژيم غذايى، يا ويتامين درمانى شديد. اغلب تحقيقات پزشكى اشاره به اين دارند كه اين رژيمها براى تعداد بسيار كمى از كودكان مفيد هستند. اما بسيارى از والدين تغييرات قابل توجهى را در رفتار كودكان خود پس از استفاده از اين رژيمها گزارش كردهاند. شايد دليل آن اين باشد كه با تهيه غذاهاى مخصوص براى كودك، وى احساس مىكند كه توجه بيشترى به او مىشود. در مورد هرگونه رژيم غذايى مخصوصى كه براى كودك خود در نظر داريد با پزشك خود مشورت كنيد.
پرسمان
