آیا بی نماز بهشت می رود
آيا اين جمله كه نماز كليد بهشت است يعنى كسى كه كارهاى خيرى انجام دهد و نماز نخواند به بهشت نمى رود؟
در جواب بايد گفت اولاً اگر كسى نماز را ترك كند كار نيك ديگرى برايش نماند تا به وسيله آن وارد بهشت شود اگر شخصى تارك الصلوه باشد اعمال ديگر او هيچ سودى نمى بخشد رسول اكرم (ص) مىفرمايند: «مثل نماز مثل ستون خيمه مىباشد هر گاه ستون خيمه پا برجا باشد طنابها، ميخها پرده سود مىبخشند و هر گاه ستون شكته شود نه طنابى، نه ميخى و نه پردهاى (هيچ كدام) نافع نيستند. (ميزان الحكمه، ج 5، ص 369، ر 10246، نشر مكتب الاعلام الاسلامى، چاپ اول، سال 1362 ه. ش).
شاید این مطالب را هم بپسندید:
در روايتى ديگر حضرت مىفرمايند: «نمازهاى پنجگانه را محافظت كنيد زيرا هر گاه روز قيامت بر پا شود خداوند تبارك و تعالى بنده را فرا مىخواند، اول چيزى كه از او سؤال مىشود (همين) نماز است اگر آن راتام و بدون نقص انجام داده (وارد بهشت مىشود) و گرنه در آتش افكنده مىشود. (همان، ص 374، ر 10267) نماز به قدرى اهميت دارد كه مدار قبولى تمام اعمال قرار گرفته است همچنين حضرت در روايتى ديگر با صراحت مىفرمايند: «روز قيامت اولين عمل بنده كه به آن نظر مىشود نماز اوست اگر قبول شد به غير نماز نظر مىشود واگر قبول نگشت به هيچ عمل او نظر نمىشود. (همان، ر 10268).
وقتى نماز به اين درجه از اهميت در دين مطرح شده است چگونه مىتوان گفت: لازم نيست كه حتماً شخص نماز خوان باشد تا وارد بهشت شود؟ با وجود چنين رواياتى بايد با صراحت تمام گفت نماز كليد بهشت است و اگر اين كليد نباشد هرگز در بهشت باز نمىگردد و اعمال نيك ديگر همچون طناب و ميخ و پرده خيمه است كه بدون ستون هيچ فايدهاى ندارند.
بنابراين اين گونه روايات به منزلهى مخصص دايره ى شمول اين آيه ى شريفه مى شود كه فمن يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّهٍ خَيْراً يَرَهُ هر كس هموزن ذرهاى كار خير انجام دهد آن را مىبيند (سوره زلزال، آيه 7). اين روايات مى فرمايد در صورت بى نمازى اصلاً خيرى براى انسان نمىماند تا آن را ببيند بودن و ماندن خير مخصص و مقيد به خواندن نماز شده است. ثانياً در همان سوره زلزال آيه آخر مىفرمايد: و مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّهٍ شَرًّا يَرَهُ هر كس هموزن ذرهاى كار شر انجام دهد آن را مىبيند. كدامين شر بالاتر از بى نمازى است؟
بى نمازى شر الاعمال است و طبق اين آيه شريفه انسان كار شر خود را هم خواهد ديد تا چه رسد به شر الاعمال و از كجا معلوم كه كارهاى خير ديگر بر اين شرالاعمال بچربد بلكه بر عكس رواياتى مانند روايات پيش گفته داريم كه با صراحت مىفرمايد قطعاً شر الاعمال بر تمامى كارهاى خير ديگر مىچربد و انسان با داشتن چنين شرى خيرى نخواهد ديد. به عبارتى ديگر بالاخره انسان يا بايد همه كار هايش خير باشد تا وارد بهشت شود و يا اگر در كنار كار خير، كار شر هم دارد، كار خير او بر كار شر او بچربد تا وارد بهشت شود. با نخواندن نماز قطعاً فرض اول تحقق ندارد زيرا نه تنها خيرانجام نداده بلكه در كنارش شر هم مرتكب شده است. پس فرض دوم محقق است يعنى در صورت نخواندن نماز و انجام كارهاى خير ديگر هم كار خير انجام داده و هم كار شر و روايات مىفرمايد نه تنها كار خير او بركار شر (نماز نخواندن) او نمىچربد بلكه بر عكس با وجود چنين شرى اصلاً خيرى برايش نمىماند تا به وسيله آن وارد بهشت شود.
البته اين منافاتى با اين مطلب ندارد كه انسان بى نمازى كه كار خيرى انجام داده به نحوى پاداش خود را از خداوند دريافت نمايد زيرا خداوند شكور است و عمل خير كسى را ضايع نمى سازد. اين پاداش ممكن است به صورت شهرت به هم زدن و معروف و ثروتمند شدن و يا راحت جان دادن در وقت مرگ باشد. پرسمان.
