وبگاه پاسخگویی به سوالات دینی هدانا

آيا شهود قلبى و چشم بصيرت يافتن لزوما از راه رياضت و دورى از لذت‏ها حاصل مى‏شود؟

0

آيا شهود قلبى و چشم بصيرت يافتن لزوما از راه رياضت و دورى از لذت‏ها حاصل مى‏شود؟

آيا شهود قلبى و چشم بصيرت يافتن لزوما از راه رياضت و دورى از لذت‏ها حاصل مى‏شود؟

نخستين مسأله بايسته در سلوك الى الله، خروج از حجاب‏هاى ظلمانى است. اين حجاب‏ها، عبارت است از: حجاب تعلّق به بدن مادى، كفر، شرك و دشمنى با حق و آيات الهى، عقايد و افكار باطل و نا صحيح، اخلاق و اوصاف رذيله، حجاب عادات، اوهام و تخيّلات، تعلق و اسارت به مظاهر مادى و آنچه غير حضرت حق است و در يك عبارت كوتاه هر خصوصيت و هر رنگى كه عارض روح انسان گشته و روح را به سوى غير خداى متعال سوق داده و در جهت غير او و دورى از او و فرار از او قرار مى‏دهد، حجابى است از حجاب‏هاى ظلمانى و حجاب‏هايى كه ذكر شد و آنهايى كه ذكر نشد همه و همه به همين نحو است.(1)

هر يك از اين حجاب‏ها داراى واقعيت عينى و ويژگى خاصى در روح انسان است و واقعيت عينى هيچ كدام از حجاب‏ها، مانند واقعيت عينى حجاب ديگر نيست و از اين رو توجه به امور ذيل ضرورى است:

يكم.

براى خروج از هر حجاب، راه مخصوصى لازم بوده و بايد طريق به خصوصى در پيش گرفته شود و امكان ندارد از همه حجاب‏هاى ظلمانى از طريق واحدى نجات پيدا كرد. همچنين امكان ندارد در خروج از هر كدام از حجاب‏ها، طريقى را در پيش گرفت كه غير از طريق مخصوص و تعيين شده در نظام وجود است. مجاهدت‏هاى علمى و عملى لازم در خروج از آنها مجاهدت‏هاى به خصوصى است كه در نظام وجود و آفرينش تعيين و حساب شده است. اين مجاهدت‏ها در حقيقت، طرق تكوينى خروج از حجاب‏هاى ظلمانى است و نمى‏شود تكوين را عوض كرد.

دوم.

قرآن راه‏هاى خروج از حجاب‏هاى ظلمانى را- كه راههاى تكوينى، فطرى و تعيين‏شده در نظام خلقت است- دين حنيف اسلام مى‏داند.(2) آيات قرآن كريم تنها هدايت الهى را، راه تكوينى و فطرى خروج از اين حجاب‏ها مى‏داند(3) و اين راه را محكم‏ترين رشته‏اى مى‏داند كه بايد به آن چنگ زد.(4)

سوم.

با هر نوع مجاهدت و رياضت نمى‏شود از حجاب‏هاى ظلمانى- آن چنان كه بايد- نجات پيدا كرد. با مجاهدت‏هاى انتخابى و رياضت‏هاى سليقه‏اى نمى‏توان از انواع مختلف حجاب‏ها و از ابعاد و مراتب و ريزه‏كارى‏هاى متنوع و بى شمار آنها نجات يافت.

اين قبيل مجاهدت‏ها ممكن است به نظر خيلى سخت و تحمل آنها و مداومت بر آنها مشكل باشد ولى مسأله تنها اين نيست كه انسان رياضت بكشد و به سختى بيفتد بلكه نحوه مجاهدت و رياضت و كيفيت آن و نوع آن نيز داراى اهميت است.

چهارم.

در خروج از همه حجاب‏هاى ظلمانى، مجاهدت‏هاى ناقص علمى و عملى نتيجه مطلوب نخواهد داد بلكه در خروج از همه آنها هم علم جامع و كامل به آنچه از طريق وحى ابلاغ گرديده لازم است و هم عمل كامل و همه جانبه به آن.

سالك الى الله بايد همه آنها را- كه از جانب خداى متعال ابلاغ گرديده- ياد بگيرد و علم و اطلاع كامل داشته و در تحصيل آنها و اطلاع كامل هيچگونه مسامحه و سستى نداشته باشد و در اين راه، مجاهدت پى‏گير و كامل كند و در اين مجاهدت (تلاش علمى) هر چه مى‏تواند سعى‏كند تا طريق الى الله را به خوبى و به نحو صحيح و جامع و به همان صورت كه از جانب خداى متعال ارائه شده‏است، بشناسد.

حضرت باقرعليه السلام فرمود: «الكمال كل الكمال التفقه فى الدين…»(5) «كمال يك انسان و نهايت كمال او، علم و بصيرت و تفقه در دين است».

در مرحله دوّم به همه آنچه ارائه شده، عمل كند و صراط مستقيم الى الله را در همه ابعاد آن پيش گيرد.

به هر روى، در سلوك الى الله تبعيت از طريق تعيين شده در نظام تكوين، بايسته بوده و انحراف از آن، انحراف از تكوين است.(6)

همچو آهن ز آهنى بيرنگ شو

در رياضت آينه بى‏رنگ شو
خويش را صافى كن از اوصاف خود

تاببينى ذات پاك صاف خود
(1) نگا: مقالات، ج 1، صص 63-. 73
000 (2) روم (30)، آيه. 30
000 (3) انعام (6)، آيه 71 بقره (2)، آيه. 120
000 (4) لقمان (31)، آيه. 22
000 (5) اصول كافى، ج 1، باب صفه العلم و فضله و فضل العلماء، ح. 4
000 (6) در باب رياضت و مجاهدت و ابعاد آن نگا: مقالات همان، صص 73-. 87

پرسمان

نظر مخاطبان درباره این مطلب:

دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط سایت هدانا منتشر خواهد شد.

آدرس ایمیل شما به صورت عمومی نشان داده نخواهد شد.