آیت الله العظمی سیستانی: وسواسی به شک و یقین اعتنا نکند
استفتاء اختصاصی سایت هدانا
فتوای واضح و صریح همه فقهاء بر اساس مدارک و ادله شرعیه این است که: وظیفه شخص وسواسی اعتنا نکردن به وسواس می باشد،
آیت الله العظمی سیستانی: وسواسی به شک و یقین اعتنا نکند
شاید این مطالب را هم بپسندید:
مطابق نظر آيت الله سيستاني
«استفتاء اختصاصی سایت هدانا از دفتر حضرت آیت الله العظمی سیستانی »
آیا این گفته درست است که وسواسی اگر یقین هم کرد که نجس به او خورده اعتنا نکند، یا اگر شک کرد یا یقین کرد کلمه ای را در نماز کم و زیاد کرده اعتنا نکند ؟
پاسخ:
فتوای واضح و صریح همه فقهاء بر اساس مدارک و ادله شرعیه این است که: وظیفه شخص وسواسی اعتنا نکردن به وسواس می باشد، و هر جا در طهارت چیزی دچار شک شود باید بنا را بر پاک بودن آن چیز بگذارد، بلکه حتی اگر در موردی یقین به نجاست پیدا کرد – که معمولا برای سایر مردم در این موارد یقین به نجاست پیدا نمی شود – علم و یقین وسواس اعتبار ندارد، و بر او واجب است که بنا را بر طهارت بگذارد .
پس اگر شخص وسواسی به این فتوای شرعی عمل کند و در موارد شک در طهارت بلکه در موارد یقین به نجاست هم بنا را بر پاکی بگذارد نزد خدا معذور است اگر چه در واقع لباسی که در آن نماز خوانده یا غذایی که خورده نجس بوده باشد.
منبع: استفتاء سایت هدانا از دفتر استفتائات آیت الله العظمی سیستانی.
از کجا بفهمم وسواسی هستم تا بتوانم طبق صحبت های مرجع تقلید عمل کنم؟ و اعتنا نکنم.
وسواسی اگر یقین هم پیدا کرد ( به باطل شدن نمازوضو ) اعتنا کند یا نکند؟
مرجع رهبری
سلام علیکم
ببینید مطابق عرف متشرعه در طهارت و نجاست عمل می کنید یا خیر.
وسواسی اگر شک کند نباید به وسواس اعتنا کند بلکه باید مطابق عرف عمل کند.
وفقکم الله لکل الخیر
یعنی واقعا اگه ب شک و حتی یقین ک مثلا نگاه ب رفتار همسر کنم و ک اون جایی رو نجس نمیدونه و منم اینطور رفتار کنم اگه در اصل نجس باشه و من احتمال قوی بدن اونجا نجسه و لباس خیسم بهش برخورد کنه من با لباس خیس ب جای دیگه تماس پیدا کنم و شک کنم ک قبلاً لباسم نجس بوده اونجاها رو نجس نمیکنم ؟
نمازم با اون لباس درسته؟
سلام علیکم
اصلا به وسواس، شک و احتمال قوی وسواس نباید اعتنا کنید و ملاک را کسی که وسواس ندارد قرار بدهید.
مراجعه به مشاور برای درمان وسواس هم لازم هست.
وفقکم الله لکل الخیر
نزد خدا معذور است یعنی چه معذور به چه معناست؟ایا ایم معنی درست است معذور یعنی کسی که عذر و بهانه‌ای دارد و عذرش پذیرفته است. مثل اغلب مأمورانِ دنیا که شغل دوم‌شان معذور بودن است! گاهی مصدر جعلی آن را هم به شکل «معذوریّت» به کار می‌بریم.
سلام علیکم
معذور بودن در فقه ربطی به کار ماموران ندارد. معذور بودن یعنی اینکه این افراد در قیامت چون وسواس داشته اند همینکه به فتوای مرجع عمل کرده باشند و بنا را بر پاکی بگذارند، اگر نجس بوده خداوند نماز و عبادات آنها را قبول می کند و عقاب ندارند. با خیال راحت آنچه مراجع در وظیفه وسواس گفته اند انجام بدهند و همین دستور اهل البیت است و اجازه ندهند شیطان بگوید عمل تو اشکال دارد.
وفقکم الله لکل الخیر