فواید عود

فضيلت بخور

1. در روايتى آمده است كه مردم از حضرت رض علیه السلام بسيار بوى بخور استشمام مى‌كردند.[1] 
2. از امام صادق علیه السلام روايت شده است كه فرمود: «سزاوار است كه مرد هرگاه توانست لباس خود را با بخور كردن خوشبو سازد».[2] 
 3. در روايت ديگرى از آن حضرت مى‌خوانيم: «تحفه مرد روزه‌دار آن است كه ريشش را روغن بمالند ولباسش را بخور دهند وتحفه زن روزه‌دار آن است كه موهايش را شانه كرده ولباسش را بخور دهند».[3] 
 

 
بخور با عود

1. در حديث است كه مرازم مى‌گويد با امام كاظم علیه السلام به حمّام رفتم. هنگامى كه حضرت از حمّام بيرون آمد در رختكن عودسوز طلبيد وخود را خوشبو كرد، سپس فرمود: «مرازم را نيز خوشبو كنيد».[4] 
 2. از امام صادق علیه السلام روايت شده است كه فرمود: «بوى عود خالص تا چهل روزوبوى عودى كه بابوهاى ديگرتركيب شده باشدتابيست روزدربدن مى‌مانَد».[5] 
 3. در روايتى آمده است كه امام رض علیه السلام با عود هندى خالص بخور كرده، سپس گلاب ومشك بر خود مى‌ماليد.[6] 
 4. از حضرت رسول صلی الله علیه و آله روايت شده است كه فرمود: «از عود هندى استفاده كنيد كه هفت نوع شفا در آن است».[7] 
 5. در حديث است كه حضرت رسول صلی الله علیه و آله با عود قمارى[8]  بخور مى‌كرد.[9] 
 
 

آداب ودعاى بخور دادن

1. در روايتى مى‌خوانيم: هرگاه همسران امام كاظم علیه السلام مى‌خواستند بخور كنند اوّل هسته خرماى صيحانى را كه نوعى از خرماهاى مدينه است مى‌گرفتند، سپس در آتش مى‌انداختند وچون اندكى دود مى‌كرد بوى خوش را درون آتش مى‌ريختند ولباسشان را بخور مى‌دادند ومعتقد بودند اين كار باعث خوشبويى بيشتر مى‌شود.[10] 
 2. سيّد بن طاووس نقل كرده است كه حضرت رسول صلی الله علیه و آله به هنگام بخور كردن اين دعا را مى‌خواند :
«اَلْحَمْدُ للهِِ الَّذي بِنِعْمَتِهِ تَتِمُّ الصّالِحاتِ. اَللّهُمَّ طَيِّبْ عَرَقَنا وَزَکِّ رَوايِحَنا وَاَحْسِنْ مُنْقَلَبَنا وَاجْعَلِ التَّقْوى زادَنا وَالْجَنَّةَ مَعادَنا وَلا تُفَرِّقْ بَيْنَنا وَبَيْنَ عافِيَتِکَ اِيّانا وَكَرامَتِکَ لَنا، اِنَّکَ عَلى كُلِّ شَىْءٍ قَديرٌ».[11] 
3. سيّد بن طاووس گفته است در روايت ديگرى اين دعا به هنگام بخور دادن وبوى خوش استعمال كردن آمده است :
«اَلْحَمْدُ للهِِ رَبِّ الْعالَمينَ. اَللّهُمَّ اَمْتِعْني بِما رَزَقْتَني، فَلا تَسْلُبْني ما خَوَّلْتَني، وَاجْعَلْ ذلِکَ رَحْمَةً وَلا تَجْعَلْهُ وَبالاً عَلَىَّ. اَللّهُمَّ طَيِّبْ ذِكْري بَيْنَ خَلْقِکَ، كَما طَيَّبْتَ بَشَري وَنَشْواىَ بِفَضْلِ نِعْمَتِکَ عِنْدي».[12] 
[1] . همان، ص 518، ح 3.
[2] . كافى، ج 6، ص 518، ح 2؛ مكارم الأخلاق، ص 43.
[3] . مكارم الأخلاق، ص 43.
[4] . كافى، ج 6، ص 518، ح 4؛ مكارم الأخلاق، ص 43.
[5] . كافى، ج 6، ص 518، ح 1.
[6] . عيون اخبار الرّضا 7، ج 2، ص 179، ح 3؛ مكارم الأخلاق، ص 43.
[7] . مكارم الأخلاق، ص 43.
[8] . «عود قُمارى» نوعى عود است منسوب به شهرى در هندوستان به نام قمار يا كُمار (فرهنگ عميد).
[9] . مكارم الأخلاق، ص 34.
[10] . كافى، ج 6، ص 518، باب البخور، ح 5.
[11] . ترجمه: «حمد وسپاس مخصوص خداوندى است كه با نعمت او نيكى‌ها كامل مى‌شود. بار خدايا، عرق ما راپاكيزه وبوى ما را پاك وبازگشت ما را (به سوى خود) نيكو كن وتقوا را توشه ما وبهشت را منزلگاه آخرت ماقرار ده وميان ما وعافيتى كه از سوى تو است جدايى مينداز وكرامتت را از ما دريغ مدار كه تو بر هر چيزىتوانايى». الأمان من أخطار الأسفار والأزمان، ص 23.
[12] . ترجمه: «حمد وسپاس مخصوص خدايى است كه پروردگار جهانيان است. بار خدايا، به آنچه مرا روزىداده‌اى بهره‌مند گردان وآنچه را عطا كرده‌اى از من مگير وآن را مايه رحمت قرار ده وبر من سخت ودشوارمگردان. بار خدايا، مرا در ميان بندگانت خوشنام كن، همان‌گونه كه جسم وزندگى‌ام را به فزونى نعمتت برمن پاكيزه گردانيدى». الامان من اخطار الاسفار والازمان، ص 23.