چرا اهل سنت از کتب حدیثی شیعه استفاده نمی کنند

آیت الله حسینی قزوینی:

در مدينه با دانشجويان آنها بحث مي كردم و بحث را با اين جمله شروع كردم كه چرا شما در اين كتابخانه، از تمام فِرَق اسلامي كتاب داريد، ولي از شيعه كتاب نداريد؟ حال آن كه در هيچ يك از كتابخانه هاي شيعه نمي توانيد كتاب هاي اهل سنت را پيدا نكنيد. در جواب گفت براي اين كه شما به كتاب هاي ما نياز داريد و ما به كتاب هاي شيعه نيازي نداريم. شما به احاديث ما نياز داريد و ما به احاديث شما نيازي نداريم.

اگر هم چنين قضيه اي باشد، شما چه جوابي خواهيد داد؟ اينها مي گويند كه چون حرف هاي شما، ضالّه و مضلّه است و شيعه هم خارج از اسلام است، خواندن كتب غير اسلامي، گمراه كننده است.

من عبارتي را از ميزان الإعتدال ذهبي براي او نقل كردم كه در شرح حال أبان بن تغلب، او را توثيق مي كند و مي گويد:

كسي به من اعتراض كرد كه چرا از بعضي از شيعيان، روايت نقل مي كنيم و من در جواب گفتم: اگر بخواهيم رواياتي كه از شيعيان براي ما نقل روايت شده را از كتب اهل سنت برداريم:

فلو ردّ حديث هؤلاء لذهب جملة من الآثار النبوية و هذه مفسدة بينة.

تمام آثار نبوي از بين مي رود و اين فسادي آشكار است.

ميزان الاعتدال للذهبي، ج1، ص5 – سير اعلام النبلاء للذهبي، ج1، ص59

و بعد هم ايشان شيعه را دو دسته مي كند: شيعه اي كه در تشيع خود، غلوّ دارند و فاسد هستند و شيعه اي كه در تشيع خود، غلوّ ندارند.

غلوّ را دو معنا مي كنند: يكي اين كه به معني افضليت حضرت علي (عليه السلام) از ساير خلفاء است و ديگر اين كه بعضي از شيعيان معتقدند كه حضرت علي (عليه السلام) منصوص الخلافة بوده و در خلافت مقدم بود بر ابوبكر و عمر و عثمان است.

ايشان مي گويد:

از كساني كه منكر خلافت ابوبكر هستند، روايت نقل نمي كنيم و اينها آدم هاي فاسدي هستند و روايات آنها اعتباري ندارد. ولي از كساني كه در تشيّع خود، غلوّ ندارند و معتقد به محبت حضرت علي (عليه السلام) هستند، روايت نقل مي كنيم.

وقتي من اين مطلب را به ايشان گفتم، معطّل ماند و گفت: شماها سند نداريد و تمام روايات شما مقطوع و مرسل است. گفتم: اتفاقاً فقهاء شيعه به روايات مرسل و مقطوع عمل نمي كنند. شما به ما نشان بدهيد كه به يك روايت مقطوع و مرسل عمل كرده اند. گفت: همه روايات شما به امام صادق (عليه السلام) و امام باقر (عليه السلام) منتهي مي شود و حلقه اتصالي ميان امام صادق (عليه السلام) و پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) مفقود است. اين شبهه اي است كه اينها غالبا دارند و من در جواب گفتم: ما روايات متعددي داريم كه امام صادق (عليه السلام) و امام باقر (عليه السلام) فرمودند:

حديثي حديث أبي و حديث أبي حديث جدي و حديث جدي حديث الحسين و حديث الحسين حديث الحسن و حديث الحسن حديث أمير المؤمنين عليه السلام و حديث أمير المؤمنين حديث رسول الله صلي الله عليه و آله و حديث رسول الله قول الله عز وجل.

ما هر حديثي را كه بيان مي كنيم، از پدرمان حديث مي كنيم و پدرمان از پدرش و پدرش از پدرش، تا اين كه به رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) مي رسد و او هم از خداوند نقل مي كند.

الكافي للشيخ الكليني، ج1، ص53 ـ بحار الأنوار للعلامة المجلسي، ج2، ص179 ـ جامع أحاديث الشيعة للسيد البروجردي، ج1، ص12

حضرت آيت الله العظمي بروجردي حدود 213 روايت در جلد اول كتاب جامع احاديث الشيعة، باب حجية فتوي الأئمة المعصومين من العترة الطاهرة ( ع )، صفحه179 در اين زمينه آورده است.

28 روايت در بحار الأنوار آمده است:

إنهم عليهم السلام عندهم مواد العلم و أصوله و لا يقولون شيئا برأي و لا قياس.

بحار الأنوار للعلامة المجلسي، ج2، ص172

به او گفتم: شما كه به احاديث صحاح سته خود افتخار مي كنيد، ابن أثير جزري تمام روايات صحاح سته را با حذف مكررات جمع كرده است در كتاب 11 جلدي جامع الأصول كه آخرين شماره مسلسل روايتش، 9483 روايت است. حال آنكه فقط كتاب كافي ما، 16199 روايت دارد. يعني اين كتاب به تنهايي، نزديك به 2 برابر صحاح سته است. ائمه (عليهم السلام) را امام نمي دانند، ولي نسبت به وثاقت ائمه (عليهم السلام) شك و شبهه اي ندارند و همان طوري كه احمد بن حنبل را قبول دارند، امام صادق (عليه السلام) و امام باقر (عليه السلام) را به عنوان راوي ثقة قبول دارند و نسبت به سخنان آنها اعتراضي ندارند. كتابي در اين زمينه است به نام الإمام الصادق و المذاهب الأربعة براي آقاي اسد حيدر و سنگ تمام گذاشته است و من هر وقت اين كتاب را مي بينم، براي مؤلفش دعا مي كنم.