متعه در كتب اهل سنت

«لا خلاف بين المسلمين فى نزول القران الكريم بالمتعتين (متعه الحج و متعه النساء)» «هيچ اختلافى بين مسلمانان نسبت به نزول آيات قرآن كريم پيرامون متعه وجود ندارد (چه متعه زنان و چه متعه حج)».

متعه حج‏

«فَمَنْ تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَهِ إِلَى الْحَجِ فَمَا اسْتَيْسَرَ مِنَ الْهَدْىِ فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيَامُ ثَلاثَهِ أَيَّامٍ فِى الْحَجِ وَسَبْعَهٍ إِذَا رَجَعْتُمْ»(1) «هر كس انتهاى عمره را با حج آغاز كند، آن چه از قربانى براى او است، (ذبح كند) و هر كه نيافت، پس سه روز در ايام حج، و هفت روز هنگامى كه باز مى گردند را روزه بدارد».

متعه نساء

«فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَهً»(2) «و زنان را كه متعه (ازدواج موقت) مى كنيد، واجب است مهر آنها را بپردازيد».

فى الصحيح البخارى: عن عمران بن حصين فى ذيل هذه الآيه الشريفه:

«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تُحَرِّمُوا طَيِّباتِ ما أَحَلَّ اللَّهُ لَكُمْ»(3) «اى ايمان آورندگان آنچه خداوند براى شما حلال گردانيده را حرام نشمريد».

«قال: نزلت آيه المتعه فى كتاب اللَّه ففعلناها مع رسول اللَّه صلى الله عليه وآله ولم ينزل قرآن يحرمه و لم ينه عنها حتى مات، قال رجل برايه ماشاء»(4) «آيه متعه نازل شد در قرآن كريم و ما هم به همراه پيامبرصلى الله عليه وآله انجام مى داديم و هيچ آيه اى هم در تحريم آن نازل نشد تا اينكه پيامبر رحلت كردند و يك نفر آنچه به نظر خودش مى آمد گفت».

«منظور از آن يك نفر در روايت فوق خليفه دوم است»(5).

2 «ابوسعيد خدرى و جابر قالا تمتعنا الى نصف من خلافه عمر حتى نهى عمر الناس فيها» «ابوسعيد خدرى و جابر گفتند ما تا نصف زمان خلافت عمر متعه مى كرديم و هيچ كس مخالفت نكرد تا اينكه عمر از آن نهى كرد»(6).

3 «عن جابر يقول كنا نستمتع باالقبضه من التمر و الدقيق الايام على عهد رسول اللَّه و ابى بكر حتى عمر» «جابر مى گويد ما با مشتى از خرما در زمان پيامبر و ابوبكر متعه مى كرديم تا اينكه عمر از آن نهى كرد»(7).

4 «إن عبداللَّه بن عمر سئل عن متعه الحج فقال: «هى حلال» فقال له السائل: «أنّ اباك قد نهى عنها» فقال: «أرايت أن كان أبى نهى عنها و صنعها رسول اللَّه امر أبى نتبع ام امر رسول اللَّه؟» فقال الرجل: «بل امر رسول اللَّه» قال: «قد صنعها رسول اللَّه»(8) «از عبداللَّه بن عمر پيرامون متعه سؤال شد او گفت: حلال است. سؤال كننده پرسيد: پدرت آن را نهى كرده است. عبداللَّه گفت: اگر ديدى پدر من چيزى را نهى كرد ولى رسول خدا بدان عمل كرده باشد، كدام را تبعيت مى كنى؟ سائل گفت: البته امر پيامبر را او گفت: پس به تحقيق آن را پيامبر اكرم انجام داده است».

(1) بقره (2)، آيه. 196
(2) نساء (4)، آيه. 24
(3) مائده (5)، آيه. 87
(4) بخارى، ج 3، ص. 104
(5) ابن حجر عسقلانى در فتح البارى شرح بخارى، ج 8، ص 34 ارشاد السارى، قسطلانى، ج 10، ص 61 عمده القارى، ج 18، ص. 111
(6) عمده القارى، ج 8، ص31(7) صحيح مسلم، ج 1، ص 623 مصنف عبد الرزاق، ج 7، ص 499 مسند احمد حنبل، ج 3، ص 380 و….
(8) صحيح ترمذى، ج 4، ص. 38113