گناه و امام زمان
منتظران گناهكار
آيا شخصى كه گناه كرده، مى تواند با امام زمان(عج) ارتباط داشته باشد؟ من خودم از امامم شاكى هستم ؛ چون وقتى ازش مى خواهم بيايد نجاتم دهد، نمى آيد يا فكر مى كنم به خاطر گناهانى كه مى كنم، محلّم نمى گذارد؟
نکته:
ابتدا بايد دانست كه يكى از عوامل دورى انسان از امام زمان(عج) و قطع ارتباط روحى و معنوى و ناخشنودى آن حضرت، ارتكاب محرّمات الهى و گناهان است.
آن حضرت در توقيع شريف به شيخ مفيد(ره) مى فرمايد:
«شما مكلّف هستيد كه اوامر و دستورات ما را به دوستانمان برسانيد، با اينكه ما بر اساس فرمان خداوند بزرگ و صلاح واقعى خود و شيعيانمان – تا زمانى كه حكومت بر دنيا در اختيار ستمگران است – در نقطه اى دور و پنهان از ديده ها به سر مى بريم ؛ ولى از تمام حوادث و ماجراهايى كه بر شما مى گذرد، كاملاً مطّلع هستيم و هيچ چيز از اخبار شما بر ما پوشيده نيست. از خطاها و گناهانى كه بندگان صالح خداوند، از آنها دورى مى كنند ؛ اما شما آنها را مرتكب مى شويد نيز با خبريم. از عهدشكنى ها و پشت سر گذاشتن عهد و پيمان ها با اطلاعيم… پس از خداوند بترسيد و تقوا پيشه كنيد و ما خاندان رسالت را مدد رسانيد… سعى كنيد اعمالتان به گونه اى باشد كه شما را به ما نزديك سازد و از گناهانى كه موجبات نارضايتى ما را فراهم مى نمايد، بترسيد و دورى كنيد…»[198].
بر اساس اين توقيع شريف، همه شيعيان و دوستداران حضرت، توصيه به تقوا و ورع شده اند و اين بهترين راه دوستى و خشنودى امام زمان(عج) است ؛ همان طورى كه گناهان و معاصى، باعث نارضايتى آن حضرت و قطع پيوند و ارتباط با او است. حتّى در توقيع ديگر، علّت طولانى شدن غيبت و عدم مشاهده و ديدار آن حضرت، گناهان و انحرافات شيعيان و دوستان اهل بيت (علیهم السلام) ذكر شده است: «… ما عهد مى كنيم با شما اى دوست مخلص (شيخ مفيد) كه در راه ما با ظالمان مجاهده مى كنى ؛ هر كس از برادران دينى شما – كه تقوا را سرمايه خويش قرار دهد – از فتنه هاى گمراه كننده و ظلمت خيز، در امان خواهد بود… آنچه كه موجب جدايى ما و دوستانمان گرديده و آنان را از ديدار ما محروم كرده است، گناهان و خطاهاى آنان و تخلّف از فرمان هاى خداوند است»[199].
جالب آنكه در آغاز قيام جهانى حضرت مهدى(عج) ياران و اصحاب نزديك ايشان، پيمان و بيعت سختى با آن حضرت مى بندند و تعهّد مى كنند كه از گناهان و انحرافات دورى جويند و از ظلم و فسادگرى بپرهيزند.
اميرمؤمنان على (علیه السلام) ، در ضمن يك حديث طولانى، در وصف بيعت ياران امام زمان(عج) چنين مى فرمايد:
با او بيعت مى كنند كه هرگز:
دزدى نكنند «يبايعون على اَن يَسرَقوا»
زنا نكنند «ولا يَزنوا»
مسلمانى را دشنام ندهند «و لا يَسُبّوا مسلما»
خون كسى را به ناحقّ نريزند «و لا يقتلوا مُحرما»
به آبروى كسى لطمه نزنند «و لا يهتك حريما مُحرّما»
به خانه كسى هجوم نبرند «و لا يهجموا منزلاً»
كسى را به ناحق نزنند «و لا يضربوا احدا الاّ بالحقّ»
طلا، نقره، گندم و جو ذخيره نكنند «و لا يكنزوا ذهبا و لا فضّة و لا بُرّا و لا شعيرا»
مال يتيم را نخورند «ولا يأكلوا مالَ اليتيم»
در مورد چيزى كه يقين ندارند، گواهى ندهند «و لا يشهدوا بما لا يَعلمون»
مسجدى را خراب نكنند «ولا يُخرِبوا مسجدا»
مشروب نخورند «و لا يَشربوا مسكرا»
حرير و خز نپوشند «و لا يلبَسوا الخزّ و لا الحرير»
در برابر سيم و زر سر فرود نياورند «و لا يتمنطقوا بالذّهب»
راه را بر كسى نبندند «و لا يقطعوا طريقا»
راه را نا امن نكنند «و لا يخيفوا سبيلاً»
گرد همجنس بازى نگرايند «و لا يَفسقوا بغُلام»
خوراكى را از گندم و جو انبار نكنند «ولا يحبسوا طعاما مِن بُرّ و لا شعير»
به كم قناعت كنند «و يرضَونَ بالقليلِ»
طرفدار پاكى باشند «و يَشَتّمونَ على الطيّب»
از پليدى گريزان باشند «و يكرهون النجاسة» و…»[200].
نکته:
پس گناهان و رذايل اخلاقى، عامل مهمى در محروميت انسان از عنايات امام زمان(عج) است. با اين حال بايد دانست كه امام هر زمان، مظهر رحمت و رأفت الهى و واسطه فيض بين خالق و مخلوق است. تمام نعمت ها به بركت وجود امام و حجّت هر زمان به مردم مى رسد و تمام بلاها نيز به بركت وجود او رفع مى شود و با اندكى اشتباه و خطايى، اين الطاف و بركات از انسان دريغ نمى گردد. او مظهر رحمت الهى است و هيچ سود و منفعتى را از ديگران توقّع ندارد و جز در راه منافع آنان قدم بر نمى دارد. در عنايت و لطف او، هيچ بخل و كاستى راه ندارد.
آن حضرت در سخنان خيرخواهانه اى مى فرمايد:
«پس بايد هر يك از شما [شيعيان]، كارهايى را كه موجب جلبِ محبّت مى گردد، انجام دهيد و بايد از كارهاى ناپسندى كه خشم و غضب ما را در پى دارد، اجتناب كنيد. پس [آگاه باشيد كه] مرگ آدمى ناگهان مى رسد كه در آن، ديگر توبه سودى نمى رساند و ندامت، نمى تواند او را از عذاب برهاند»[201].
يقين بدانيم اگر كوچك ترين انحرافى كه در بين شيعه ايجاد شود، قلب امام زمان را ناراحت و رنجور خواهد كرد. به همين جهت آن حجّت خداوند، شكوه خويش را از دست شيعيان جاهل و منحرف به اين صورت اظهار مى دارد: «به حقيقت، نادانان و كم خردان شيعه و كسانى كه پر و بال پشه بر دين آنها برترى دارد، ما را آزار مى دهند[202]».
در پايان توصيه مى شود:
ارتباط خود را با خواندن دعا و انجام اعمال نيك، با امام زمان(عج) پررنگ تر كنيد و خود را هميشه مديون و بدهكار او بدانيد. اگر دعاها و خواسته ها، همراه با گريه، پشيمانى و اشك شوق باشد، احتمال استجابت آن بيشتر است ؛ پس سوز و ندبه خود را با خواندن دعاى عهد و ندبه، اعلام داريد و در عين حال استغفار و توبه را فراموش نكنيد. بهترين شفيع در بارگاه الهى براى آمرزش گناهان، امام معصوم است و دعاى او در حق شيعيانش به يقين اجابت مى شود[203].
[185]. نهج الفصاحه، ج 2، ص 516 ؛ منتخب الاثر، ص 514.
[186]. منتخب الاثر، ص 443.
[187]. همان، ص 485.
[188]. نهج الفصاحه، ج 2، ص 516 ؛ منتخب الاثر، ص 514 ؛ بحارالانوار، ج 51، ص 52.
[189]. نهج البلاغه، ج 1، ص 198 ؛ الغيبة طوسى، ص 279.
[190]. منتخب الاثر، ص 515 ؛ الغيبة طوسى، ص 275.
[191]. بحارالانوار، ج 52، ص 124.
[192]. همان، ج 51، ص 133.
[193]. الغيبة النعمانى، ص 321، ح 10.
[194]. بحارالانوار، ج 53، ص 177، ح 8.
[195]. كافى، ج 3، ص 74.
[196]. كافى، ج 2، ص 169.
[197]. ر.ك: محمد مهدى اشتهاردى، حضرت مهدىعج فروغ تابان ولايت، ص 259 و 260.
[198]. بحارالانوار، ح 53، ص 175.
[199]. نجم الثاقب، ص 567.
[200]. منتخب الاثر، ص 581، ح 4 ؛ الملاحم و الفتن، ص 53.
[201]. بحارالانوار، ج 53، ص 174، ح 7.
[202]. احتجاج طبرسى، ج 2، ص 474.
[203]. براى مطالعه بيشتر در اين زمينه ر.ك: ناصر مكارم شيرازى، مهدى انقلابى بزرگ ؛ محمد محمدى رى شهرى، كيمياى محبّت ؛ عليرضا رجالى، يكصد پرسش و پاسخ پيرامون امام زمانعج و… .
منبع: هدانا برگرفته از پرسش ها و پاسخ ها«مهدویت پیش از ظهور».
