چگونه یکی از یاران امام زمان شویم
فهرست این نوشتار:
سؤال:كساني كه جزء ياران امام زمان(عج) هستند چه كارهايي به غير از واجبات انجام دادند كه به اين درجه رسيده اند؟
جواب:
در روايات عمده ترين خصال ياوران امام زمان (عج) چنين توصيف شده است:
1- صلابت و استواري در ايمان،
2- قوت عقلي،
3- نيروي بدني.
چگونه ميتوان از ياران امام زمان(عج) بود؟
پاسخ اين سؤال را آيه 200 سوره آل عمران بيان فرموده: یا أَيُّهَا اَلَّذِينَ آمَنُوا اِصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا وَ اِتَّقُوا اَللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ اي كساني كه ايمان آورده ايد، صبر كنيد و يكديگر را به صبر واداريد و مرابطه نماييد و تقوا و خاترسي را پيشه سازيد، باشد كه رستگار شويد.
امام باقر (ع) در تفسير اين آيه شريفه مي فرمايند:
صبر كنيد بر اداي فرايض (يعني در انجام تكاليف الهي استقامت داشته باشيد) و با دشمنان پايداري كنيد و با امامتان (كه انتظارش را مي كشيد) مرابطه نماييد،(1) و مرابطه با امام زمان (عج) يعني خود را به رشته ولايت و بستن و بر خدمت و پيروي و ياري او گردن نهادن و اين يكي از اركان ايمان است كه آدمي خود را به امام خويش مربوط سازد و از او جدا نشود.
همچنين بايد كارهايي انجام دهيم كه آن حضرت و اصحابشان انجام مي دهند.
قرآن راجع به حضرت مهدي و اصحاب ايشان ميفرمايد: اَلَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي اَلْأَرْضِ أَقامُوا اَلصَّلاةَ وَ آتَوُا اَلزَّكاةَ وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ اَلْمُنْكَرِ كساني كه اگر در زمين به آنان توانايي دهيم نماز را بپا داشته و زكات (به مستحق) بخشيده و به معروف امر نموده و از منكر نهي كنند،(2).
امام باقر (ع) در تفسير اين آيه مي فرمايند:
اين آيه براي آل محمد است، مهدي (عج) و اصحاب او،(3).
در نتيجه اگر ما هم ميخواهيم از اصحاب و ياران آن حضرت باشيم، بايد به اين امور اهتمام ورزيم براي اين كه از ياران واقعي امام زمان (عج) باشيم، بايد از رهنمودهايي كه در زيارت حضرت مهدي (عج) در روز جمعه آمده استفاده كنيم.
در آن زيارت شريف ميخوانيم از خدا ميخواهم كه: ان يجعلني من المنتظرين لك والتابعين والناصرين لك علي اعدائك از كساني باشم كه در اظار مهدي (عج) و پيروان و ياري كنندگان عليه دشمن تو قرار گيرم.
در اين فراز از زيارت سه عنوان آمده است: 1- انتظار، 2- تبعيت، 3- نصرت.
حالت انتظار، حالت آمادگي است آمادگي فكري، روحي و داشتن برنامه براي رسيدن به هدف.
مرحله دوم تبعيّت است تبعيت از آرمانهاي موعود و تخلّق به آن اخلاق پسنديده و صفات مورد نظر امام (ع) كه در تعليمات ائمه (ع) ديده مي شود. مؤمن منتظر تابع فرمانده است نه آن كه به هواهاي خويش اقتدا كند و چنين است كه در دعاي غيبت ميخوانيم:
و قوّنا علي طاعته بتنا علي متابعته.
خدايا مرا بر اطاعت وي توانا و بر پيروياش ثابت قدم بدار و مرا بر اين امر (انتظار) شكيبا گردان تا آن كه شتاب در آنچه تو تأخيرش را ميخواهي و تأخير در آنچه تو شتاب كرده اي نخواهم و از آنچه پوشيده اي جستوجو نكنم و بحثي در آنچه پنهان ني نداشته باشم و با تو در تدبيرت منازعه نكرده و نگويم چگونه و چرا ولي امر ظهور نميكند؟.
مرحله سوم نصرت است. عاشق راحتي معشوق را ميخواهد نه راحتي خويش را و براي اين است كه عاشق منتظر، تلاشگر است. در اين مشكلات موجود نيز منتظران واقعي، بيتفاوت نيستند و به اندازه توان خويش، در دعوت به حق ميكوشند تا شايد همراهاني براي اين راه طولاني آمادهد.
مسائلي ديگر چون اُنس با ولي عصر (عج) و توسل به او و اهداي ثواب اعمال نيك به آن حضرت و دعا براي آن وجود عزيز، از روشهايي است كه متحلّي كننده صفات يك منتظر خوب است. آنچه مهم است اين كه سطح درك و انديشه خويش را در موارد ياد شده بالا ببريم و از موضع صحيح تربنگريم.
براي مثال توسل نبايد وسيلهاي براي رسيدن به خواسته هاي محدود خودمان باشد گرچه آن مهربان از اين خواسته ها نيز غافل نيست. خواندن گفتارهاي آن امام (ع) كه جمع آوري شده و ذكر ديداره اي شيرين معنوي آن عزيز ما را به مطلوبات موعود (عج) بيشتر آشنا ميسازد
الف) ياران امام سنگهاي زيرين انقلاب جهاني اند همان گونه پيامبر (ص) با همراهي مهاجرين و انصار رسالت خود را به انجام رساند و علي (ع) با مجاهدت افسران رشيدش حماسه هاي بزرگ آفريد.
حضرت مهدي (عج) نيز با همكاري مردان نمونه عدالت را به جهان باز خواهد آورد. و منع ديني ما، بر جايگاه والاي آن جوانمردان اشارتها دارد. امامان (ع) همواره آرزومندي همراهي آن حضرت بودند و به اين موضوع متذكر شده اند. خدايا درود بفرست بر مولا و سرورم صاحب الزمان و مرا از ياران و پيروان و حاميان او قرار ده و از آنان كه در ركابش، شربت شهادت مي نوشند با شوق و رغبت بي هيچ گونه كراهت.،(4). و در روايات عدد ياران مهدي (ع) سيصد و سيزده نفر ياد شده است.
امام صادق (ع) ميفرمايد: كأني أنظر الي القائم علي منبر الكوفة و حوله اصحابه ثلاث مائة و ثلاث عشر رجلاً علي عدة اهل البدر گويا مينگرم قائم را بر منبر كوفه و سيصد و سيزده نفر يارانش، كه پيرامونش گرد آمدهاند، به شمار اهل بدر،(5)اين روايات بطور مستفيض از ائمه ما رسيده است در متون عامه نيز در عدد ياران مهدي شمار ياد شده آمده است.
- براي آگاهي بيشتر در اين زمينه ر. ك: 1. بحارالانوار، جلد 52، ص 341.
- 2. منتخب الاثر في الامام الثاني عشر، لطفالله صافي، ص 166 3. كمالالدين و تمام النعمه، ص 672.4. الغيبة، نعماني، ص 307.
البته در برخي از روايات ياران مهدي ده هزار نفر ياد شده و تا آنان گرد نيايند قيام صورت نميگيرد. در اين مورد ابيبصير از امام صادق (ع) نقل ميكند: لا يخرج القائم (ع) حتي يكون تكملة الحلقة. قلت: كم تكمله الحلقه. قال: عشرة الآف تا حلقه كامل نگردد قائم خروج نميكند گفتم: كامل شدن حلقه به چند نفر است؟ فرمود: ده هزار نفرناگفته نماند كه در روايات عدد ياران گاهي كمتر و در برخي فزونتر ياد شده است.
آنچه كه بنظر ميرسد 313 نفر از ياران عادي حضرت نيستند، بلكه احتمال ميرود اين گروه اندك فرماندهان و وزيران امام باشند كه در آغاز هسته هاي اصلي نيروها را بر عهده دارند. از اين گروه در روايت به نقباء و خواص و ذخر الله تعبير شده است،(6). و اين گروه از صنف ژاد ويژه نيستند، بلكه از گروهها و نژادهاي گوناگون ميباشند. از اقاليم الارض و من اقصي البلاد ند.،(7). و اينكه آيا تا حال اين عدد از ياران بوجود نيامده است. چنانكه قبلاً اشاره شد اولاً: كميّت عدد ياران در روايات مختلف است. ثانياً: اين ياران كه هسته اصلي هضت را تشكيل ميدهند بعد از گزينش مختلف بوجود ميآيند. طالوت كه در روايات ياران مهدي به ياران او تشبيه شدهاند در نبرد با جالوت لشكريانش را با تشنگي آزمود. عدّهاي نتوانستند از امتحان سربلند بيرون آيند. اما عدهاي با ايمان فكري و بصيرت واقعي كه داشتندستند صبورانه اين آزمايش را تحمل كنند.
امتحان و گزينش براي ياران حضرت مهدي (ع) كمتر از آن امتحان نيست.
امام صادق (ع) ميفرمايد: دوران غيبت قائم چنان به درازا خواهد كشيد، تا حق در خلوص خود رخ نمايد و ايمانهاي خالص از ناخالص، جدا شود، كساني كه سرشت ناپاك داشته و ترس آن است كه به هنگام پيروزي دولت قائم، منافقانه خود را در صف مؤمنان جاي دهند، پيش قيام مهدي (ع از آن جدا شوند.،(8).
و به ميزان درجات ايمان و گذر از آزمونها منتظران متمايز ميشوند. باز امام صادق (ع) در اين مورد ميفرمايد: در وقت ظهور، برخي ياران شب در بستر ناپديد ميشوند و فرداي آن در مكهاند. و گروهي، روز در آسمان ره ميسپارند. گفتم فدايت شوم كدام يك ايمانشان بيشت؟ فرمود: آن كه در آسمان حركت ميكند،(9).
بنابراين ياران آنحضرت داراي صفات و ويژگيهاي خاصي دارند كه بعد از گذر از آزمونهاي مختلف و امتحانهاي سخت به اين مراحل ميرسند. به چند مورد از اين ويژگيهاي ياران امام اشاره ميشود1. بصيرت و آگاهي: ياران امام مهدي (ع) در بصيرت و درايت سرآمدند در فتنههايي كه زيركان در آن فرو ميمانند هوشيارانه راه جويند. حتي اذا وافق القضاء انقطاع مدة البلاء حملوا بصائرهم علي اسيافهم و دانوا لربّهم بامر واعظهم چون فرمان خدا آزمايش را به سر آورد، شيرها در راه حق آختند و بصيرتي را كه در كار دين داشتند آشكار كردند. طاعت پروردگارشان را پذيرفتند و فرمان واعظشان را شنيدند،(10).
2. خداجوئي. توحيد و خداجوئي سرلوحه عقايد و خصال ياران مهدي است.
مرداني كه گويا دلهايشان پارههاي آهن است. غبار ترديد در ذات مقدس خداي، خاطرشان را نميآلايد.،(11).و اوصاف ديگر مانند، عبادت و بندگي، حافظان حدود الله، شجاعت، ايثار و مواسات، فرمانبري، كه ياران حضرت مهدي (ع) دارا خواهند بود.
ب) 313 نفر از ياران حضرت مهدي (ع) علّت تامه براي قيام آنحضرت نميباشد بلكه سائر علل و شرايط را نيز بايد در ظهور امام منظور داشت، كه در كتب مربوط آمده است از جمله، اراده و خواست خداوند براي ظهور آن حضرت ميباشد.
براي آگاهي بيشتر در اين زمينه ر. ك:
- 1. عصر ظهور، علي كوراني.
- 2. دادگستر جهان، ابراهيم اميني.
- 3. امامت و مهدويت، صافي گلپايگاني.
- 4. چشم به راه مهدي، جمعي از نويسندگان مجلّه حوزه.
براي اين كه انشأالله در زمره اصحاب امام زمان (عج) باشيم لازم است دو سير را انجام دهيم:
الف) سير نظري يعني شناخت صحيح و اساسي دين و پيراستن از آنچه غيردين است.اين كار با تدبير عالمانه در قرآن و روايات مأثور از اهلبيت (ع) حاصل مي گردد. همچنين با مطالعه و برنامه ريزي شده كتابهايي كه اهل فن و اسلام شناسان در مورد اسلام نوشته اند (مانند كتابهاي شهيد مطهري و علامه طباطبايي).)
سير عملي اين كار با تقيد به احكام ظاهري شريعت و به جا آوردن آداب انجام ميپذيرد. اهتمام به واجبات و پرهيز از محرمات بزرگترين اين حركت است. عات تقوا در همه شؤون فردي و اجتماعي بزرگترين عامل قرب انسان به خداوند و اولياي او است. خواندن دعاي عهد در هر روز و آماده بودن واقعي براي ظهور امام مان (عج) از جمله موحبات اتصال به آن عروةالوثقي است.
شاید این مطالب را هم بپسندید:
مسلماً كسي كه اين چنين اصحاب آن حضرت خواه بود چرا كه من احب قوماً فهو منهم كسي كه دوستدار مردمي باشد از جمله آنان محسوب خواهد شد.
عمل به دستورات دين اسلام يعني انجام واجب، پرهيز از كارهاي حرام، رعايت حجاب و. تأثير زيادي در جلب عنايت حضرت ولي عصر (عج) دارد.
منتظر واقعي مهدي (عج) بايد چندين خصوصيت داشته باشد: 1- عمل به تكاليف ديني منتظر واقعي بايد تمام وظايف ديني و احكام الهي را انجام دهد در مرحله اول نه يك واجب از او ترك شود و نه يك حرام از او صادر شود.
2- محزون بودن به علت محروم بودن از زيارت آن وجود مبارك عزيز علي ان اري الخلق و لاتري و لا اسمع لك حسيساً و لا نجوي. بر من گران است كه خلق را ببينم و تو ديده نشوي و سخن آشكار و پنهان تو را نشنوم،(12).
3- انتظار فرج آن حضرت، در روايات متعدد داريم كه در زمان غييبت امام زمان (ع) بهترين اعمال انتظار فرج است سفينةالبحار شيخ عباس قمي ماده نظر اينجا نياز به توضيح دارد كه چرا بهترين اعمال انتظار فرج است.
فرج يعني، نصرت و پيروزي و گشايش و مقصود نصرت و پيروزي حكومت عدل علوي بر حكومتهاي كفر و شرك و بي داد است پيروزي عدل گستري كه به رهبري امام عصر (عج) تشكيل مي گردد بنابراين انتظار فرج يعني انتظار تحقق يافتني اين آرمان بزرگ و جهاني است و منتظر حقيقي كسي است كه حقيقتاً خواهان تشكيل چنين حكومتي باشد و اين خواسته گاه جدي و راست است كه شخص منتظر عامل به عدل و گريزان از ستم و تباهي باشد و گرنه انتظار فرج در حد يك ادعا و شعار بي محتواباقي خواهد بود
ازاينرو در روايات آمده است كه انتظار فرج خود فرج است زيرا كسي كه حقيقتاً منتظر فرج و ظهور حجت خدا و تأسيس حكومت عدل گتر اوست زندگي خود را بر پايه عدل و داد استوار ميسازد و او انساني است كه حضور و غيبت امام در نحوه رفتار و سير و سلوكش تفاوتي ندارد و قبل از تشكيل حكومت عدل او چنين حكومتي را در زندگي خود پايدار ساخته است بنابراين انتظار فرج حقيقي ريشه در معرفت به حق و عدلو ايمان و عشق به آن دارد و آثار آن نيز در عمل نمايان ميگردد و چنين حقيقت اصيل و عميقي با لفظ و شعار به دست نمي آيد.
منبع : سایت هدانا برگرفته از موسسه ولیعصر(عج)
چگونه از ياران امام زمان(عج) باشم؟
ياري امام زمان(عج) در اين زمان به انجام صحيح وظايف خود در زمان غيبت است . وظيفه منتظر امام زمان(ع) اين است كه مانند يك منتظر واقعي زندگي كند. وقتي انسان حقيقتا منتظر كسي باشد تمام رفتار و سكناتش نشان از منتظر بودن او دارد.
به عنوان مثال اگر منتظر ميهمان باشد حتما خانه را تميز و مرتب مي كند، وسايل پذيرايي را آماده مي كند و با لباس مرتب و چهره اي شاداب در انتظار مي ماند. چنين كسي مي تواند ادعا كند كه منتظر ميهمان بوده است.
اما كسي كه نه خانه را مرتب كرده است و نه وسايل پذيرايي را آماده نموده است و نه لباس مرتب و تميزي پوشيده است و نه اصلاً به فكر ميهمان است اگر ادعا كند كه در انتظارميهمان بوده همه او را ريشخند خواهند كرد و بر گزافه گويي او خواهند خنديد.
لاف عشق و گله از يار زهي لاف دروغ عشق بازان چنين مستحق هجرانند
بنابراين انتظار بايد قبل از آنكه از ادعاي انسان فهميده مي شود از رفتار و كردار او فهميده شود. نمي توان هر كسي را كه ادعاي دوستي و ولايت امام زمان(عج) را دارد در شمار دوستان و منتظران او قلمداد نمود. آري «مشك آن است كه خود ببويد نه آنكه عطاربگويد».
با چنين توضيحي روشن است كه يك منتظر واقعي امام زمان بايد رفتارش به گونه اي باشد كه هر لحظه منتظر ظهور امام زمان(عج) باشد. يعني در هر لحظه كه اين خبر را به او بدهند خوشحال شود و آماده باشد براي ياري امام زمان(عج) با مال و جان خويش جهاد نمايد و خود را درراه آن حضرت فدا نمايد.
بنابراين يك منتظر واقعي اهل گناه و دلبستگي به دنيا نيست چرا كه چنين كسي نمي تواند از وابستگي ها و دلبستگي ها و آلودگي ها دست بردارد و آماده به خدمت در جهت اهداف مقدس امام زمان(ع) باشد.
با توجه به نكات ذكر شده مي توان برخي وظايف منتظر امام زمان(ع) را چنين ذكر كرد:
1.اولين شرط انتظار؛ معرفت است
اولين شرط انتظار؛ معرفت است تا انسان ميهمان خود را نشناسد و از خصوصيات خوب او مطلع نباشد منتظر او نخواهد شد. تنها هنگامي انسان در انتظار كسي مي نشيند كه او را خوب بشناسد اما اگر انسان كسي را نشناسد ولو بداند كه آن شخص خواهد آمد برايش اهميتي نخواهد داشت و منتظر او نخواهد ماند.
در مورد انتظار امام زمان هم چنين است. كساني كه آن حضرت را نمي شناسند مانند كفار و يا اهل اديان ديگر، هرگز انتظار او را نمي كشند اما كساني كه او را مي شناسند و ارزش او را مي شناسند و مقام او رامي دانند منتظر او مي مانند.
كساني كه امام زمان(عج) را نمي شناسند اگر چه به ظاهر مسلمان باشند چنانچه در اين حال بميرند در حال جاهليت از دنيا رفته اند. چنانكه پيامبر اكرم(ص) فرمود: «من مات و لم يعرف امام زمانه مات ميته جاهليه؛ هر كس بميرد و امام زمانش را نشناسد به مردن جاهليت از دنيا رفته است» (بحارالانوار، ج 32، ص 331).
بنابراين اولين شرط انتظار، ايجاد معرفت در مورد امام زمان است و طبيعي است كه هر مقدار معرفت انسان نسبت به امام زمان بيشتر باشد انسان ارزش او را بيشتر درك خواهد كرد و به عظمت او بيشتر پي خواهد برد و بيشتر تشنه وجود آن حضرت خواهد شد. در حالي كه افراد جاهل و ناآگاه به ارزش آن حضرت هرگز احساس تشنگي و عطش نسبت به وجود مقدس آن حضرت نخواهند داشت و بدين جهت از زمره منتظران او بيرون هستند. آري:
وصل خورشيد به شب پره اعمي نرسد كه در اين آينه صاحب نظران حيرانند
البته شناخت امام زمان دو گونه است. اول، شناخت تاريخي وجود آن حضرت مانند اينكه امام دوازدهم است و تاريخ ولادتش در چه سالي است و مانند آن. اما گونه ديگر شناخت امام زمان(ع)، شناخت مقام نورانيت آن حضرت است كه اين شناخت كار هر كسي نيست و ظرفيت و لياقت زيادي مي خواهد.
و در حقيقت اصحاب خاص امام زمان(ع) كساني هستند كه آن حضرت را به مقام نورانيت شناخته اند براي آگاهي از مقام عظيم امامت رجوع به زيارت جامعه كبيره و تأمل در معاني عميق و عجيب آن توصيه مي شود.
همچنين خواندن كتب معتبري كه در مورد امام زمان(ع) نوشته شده است مي تواند انسان را تا حدي به مقام و عظمت امام زمان(ع) آشنا سازد.
2.محبت به امام زمان(ع)
محبت به امام زمان(ع)؛ وظيفه ديگري است كه منتظران آن حضرت بايد در خود ايجاد كنند و آن را افزايش دهند. بديهي است كه تا انسان از ميهمان خويش خوشش نيايد و نسبت به او محبت نداشته باشد هر چند هم كه او رابشناسد نمي تواند واقعا منتظر آمدن او باشد
اگر انسان از ميهمان خود بدش بيايد چگونه مي تواند منتظر قدم او باشد و خود را براي پذيرايي از او آماده كند؟ پس تا محبت به امام زمان در وجود انسان شكل نگرفته و شعله ور نشده باشد نمي تواند به وظايف منتظران واقعي عمل نمايد.محبت به امام زمان وظيفه اي است كه پيامبر اكرم(ص) نيز به دستور خدا از ما خواسته است. آنجا كه در قرآن كريم مي فرمايد: «قل لا اسئلكم عليه اجرا الا الموده في القربي» ؛ (شوري، آيه23).
3. ايجاد سنخيت با امام زمان(ع)؛
ايجاد سنخيت با امام زمان(ع)؛ منتظران واقعي وضعيت روحي و فكري و عملي خود با به گونه اي سامان مي دهند كه سنخيت كاملي با امام زمان(ع) داشته باشند. آيا مي توان منتظر قدوم كسي بود و با او مشابهت و سنخيت نداشت؟
آيا مي توان محبت كسي را داشت اما با او هيچ سنخيت و مشابهتي نداشت؟
ايجاد سنخيت با امام زمان از طريق تقويت ايمان و تقوا و فضايل اخلاقي و درجات معنوي حاصل مي شود. و تنها در اين صورت است كه مي توان ادعاي محبت به امام زمان را داشت. در صورتي كه انسان رفتارش مطابق ميل امام زمان باشد شعله محبت او در دلش زبانه خواهد كشيد و عشق آن حضرت او را به فرياد خواهد آورد و دوري اش را بر او سخت و ناگوار خواهد ساخت.
طبيعي است كه هر چقدر اين سنخيت بيشتر باشد محبت آن حضرت به انسان بيشتر خواهد شد و محبت انسان نيز به آن حضرت افزون تر خواهد گشت.
4. ارتباط با منتظران ديگر؛
ارتباط با منتظران ديگر؛ منتظر امام زمان مي داند كه برنامه آن حضرت يك برنامه جهاني است و بايد ياوران زيادي داشته باشد تا حركتش پيروز شود. بنابراين به فكر گسترش ياران و منتظران آن حضرت خواهد افتاد و باارتباط با آنها به تقويت روحيات ايماني خود و ديگران خواهد پرداخت تا بر اساس تعاونوا علي البرّ و التقوي به كمك مؤمنان منتظر ديگر خود را آماده ظهور حضرت بنمايد.
5.دعا براي تسريع در ظهور امام زمان(ع)
دعا براي تسريع در ظهور امام زمان(ع)؛ منتظر واقعي هر لحظه انتظار محبوب را مي كشد و از خدا مي خواهد كه هر چه زودتر او را برساند بنابراين دعاي فراوان براي فرج آن حضرت از وظايف هميشگي منتظرآن حضرتش مي باشد. دعاي براي تسريع در فرج امام زمان مورد توصيه آن حضرت نيز مي باشد.
6.ارتباط با امام زمان(ع) به شكل هاي مختلف؛
ارتباط با امام زمان(ع) به شكل هاي مختلف؛ اگر انسان منتظر محبوب خويش را نيابد سعي مي كند عدم دوري محبوب خويش را از طريق ديگري مانند تلفن و نامه جبران نمايد تا اگر به ملاقات او موفق نشده است لا اقل ارتباط ضعيفي با او داشته باشد.
همچنين منتظر امام زمان وقتي موفق به زيارت آن حضرت نمي شود از طريق خواندن دعاي ندبه، زيارت آل ياسين، دعاي عهد كه از طرف بزرگان بسيار توصيه شده است، و نيز از طريق رفتن به مسجد جمكران ارتباط خود را با آن حضرت حفظ مي كند.
7. ياد فراوان حضرت؛
ياد فراوان حضرت؛ ياد كردن از محبوب عادت ديرينه منتظران عاشق است كه چندي منتظر محبوب خويش هستند اما نتوانسته اند پس از مدتها انتظار او را ببينند و حال خود را لا اقل با ياد او و نام او آرام مي كنند.
به ياد آوردن امام عصر و عنايت او به شيعيان با ذكر احاديث، كرامات، مقام امام و عنايت امام به شيعيان وظيفه ديگري است كه منتظران واقعي احساس مي كنند و بدين طريق همواره نام و ياد آن حضرت را زنده نگه مي دارند.
8. دادن صدقه براي سلامتي آن عزيز و يا حواله نمودن ثواب هايي براي آن حضرت
9. رفع شبهه و مبارزه با شبهه افكنان درباره وجود، طول عمر و آثار وجودي آن حضرت در بين منتظران.
10. اميدواري بر قيام و انقلاب آن يوسف زهرا(س) و اميد دادن به ديگران
11.ايجاد آمادگي دائم رزمي براي ظهور حضرت
ايجاد آمادگي دائم رزمي براي ظهور حضرت چنانكه در روايت آمده است: «ليعدن احدكم لخروج القائم و لو سهما؛ هر يك از شما براي قيام قائم(عج)بايد آماده گردد هر چند با تهيه يك تير باشد» (بحارالانوار، ج 52، ص 366، ح 146).
منتظران و ياوران مصلح جهاني بايد خود صالح باشند؛ بنابراين براي فراهم كردن زمينه ظهور حضرتشان، ما بايد از خود آغاز كنيم و با اراده اي محكم، عزمي راسخ و برنامه اي دقيق به اصلاح افكار و انديشه ها و نيز تغيير و اصلاح رفتار و كردارمان بپردازيم و با آگاهي ازوظايف عملي و گسترش شناخت خود از مباني ديني و معرفتي، در راه تقويت بنيه اعتقادي و اخلاقي خويش، تلاش و كوشش كنيم.
و در يك جمله با اجتناب از معاصي، لغزش ها و گناهان و انجام دادن واجبات و وظايف ديني ـ در هر محيطي كه هستيم ـ به خودسازي اقدام كنيم و باتوبه از اعمال گذشته، قلب خويش را براي تجلّي نور الهي آماده سازيم. بنابراين گناهان گذشته ـ هر چند زياد باشد ـ نمي تواند مانع مهمي در راه رشد و كمال و پيوستن به جرگه منتظران و ياوران واقعي امام زمان(عج) باشد. پس با توبه واقعي، مي توان سيئات و بدي هاي گذشته را به حسنه و نيكي تبديل كرد و به اصلاح گذشته همت گماشت.
قرآن راجع به حضرت مهدي(ع) و اصحاب ايشان مي فرمايد: «الدين ان مكناهم في الارض اقاموا الصلاه و آتوا الزكاه و آمرو بالمعروف و نَهوا عن المنكر؛ كساني كه اگر در زمين به آنان توانايي دهيم، نماز را به پا داشته و زكات را [به مستحق [مي بخشند و به معروف امر نموده و از منكر نهيمي كنند (حج، آيه 41).
امام باقر(ع) در تفسير اين آيه مي فرمايد: «اين آيه براي آل محمد و مهدي(ع) و اصحاب او است».
در نتيجه اگر ما هم مي خواهيم از اصحاب و ياران آن حضرت باشيم، بايد به اين امور اهتمام ورزيم. در اين رابطه به راه كارهاي زير توجه فرماييد:
1. ارتباط معنوي خود را با خداي متعال تقويت كنيد؛
2. نمازهاي يوميه را در اول وقت و حتي المقدور به جماعت بخوانيد؛
3. سعي كنيد در نماز حضور قلب داشته باشيد و هميشه خود را در محضر خداوند متعال بدانيد؛
4. از هر گونه گناه و معصيتي اجتناب كنيد؛
5. حجاب، متانت و وقار خود را كاملاً رعايت كنيد؛
6. بدانيد كه هر هفته، نامه اعمال شما به حضور امام زمان(عج) عرضه مي شود و مورد بررسي قرار مي گيرد؛
7. اكنون كه در دوران تحصيل علم هستيد، بيشترين توجه خود را به درس و موفقيت تحصيلي داشته باشيد؛
8. با مطالعه كتاب هايي كه درباره امام زمان(ع)، آگاهي و شناخت خود را در اين زمينه تعميق و گسترش بخشيد؛
9. براي اصلاح اوضاع فرهنگي دانشگاه، به تنهايي يا به كمك ديگر دانشجويان متدين و دلسوز و يا به كمك بعضي از تشكل هاي مذهبي دانشگاه، امر به معروف و نهي از منكر كنيد و بدين وسيله جلو بعضي اعمال خلاف را بگيريد. در اين راه نهراسيد و خجالت هم نكشيد؛زيرا خشنودي و رضايت امام زمان(ع)، در گسترش ارزش هاي ديني و اخلاقي و اجتناب از گناه و خلاف است.
منبع: سایت هدانا برگرفته از پرسمان
