چرا سهمیه فرزندان ایثارگر و جانباز و شهید را می دهند
خواستگار و سهمیه دانشگاه ها
پرسش 47.گناه ما چیست؟ چرا هرچه از خدا می خواهم که یک نفر خوب نصیبم کند نصیبم نمی‌‌کند؟ هر روز دعا و گریه می‌‌کنم. خدایا! کاری کن من به گناه نیفتم. کمک کن ازدواج کنم. اگر هم در طالعم ازدواج نیست لااقل این را به نحوی به من بگو. از نظر تحصیلات هم من فوق لیسانس هستم اما برای مشغول شدن به کار باید امتحان بدهم و از هفت خوان سهمیه‌داران رد بشوم، آیا این عدالت است؟ اگر پدران آنها رفتند و زحمت کشیدند و شهید شدند اجرشان با خدا؛ چرا فقط به صرف اینکه پدرش شهید شده باید بدون هیچ تلاشی دانشگاه برود بعد هم حتماً استخدام شود؟
در ابتدا باید این نکته را یادآور شویم که باید به لطف و محبت خدا امید بیشتری داشته باشید و مطمئن باشید که با عمل صحیح و دعا به خواسته صحیح خود می‌‌رسیم، اگرچه ممکن است با تأخیر همراه باشد. باید برنامه ریزی زندگی شما به سوی فراهم آمدن شرایط اولیه ازدواج باشد هرچند این شرایط چند سال بعد محقق شود. فراهم کردن موقعیت برای خواستگار مناسب نیاز به اقدامات ذیل دارد:
اقدام اول؛ اهمیت دادن به معیارهای اصلی و ساده گرفتن معیارهای فرعی و پایین آوردن سطح توقعات می‌‌باشد.
اقدام دوم؛ بالا بردن شایستگی خود، به طوری که سعی کنیم استعدادها و توانایی‌هایمان را گسترده کنیم تا دیگران، ما را با خصوصیات مثبتمان بشناسند و حضور در اجتماعات سالم و برقراری ارتباط مؤثر با دیگران حضور فعال داشته باشیم.
اقدام سوم؛ آراستگی همراه با وقار در معاشرت‌های اجتماعی و فعالیت های خوب و مناسب، به طوری که با اصلاح اخلاق و رفتارهای نامناسب خود به تقویت مهارت‌های مناسب ارتباط و از جمله خوش خلقی و احساس مسئولیت در خانواده و در میان دوستان و اقوام داشته باشیم.
مسلماً قراردادن سهمیه برای این عزیزان در راستای تحقق عدالت، آموزه های اسلامی و منافع ملی است و یکی از وظایف حکومت اسلامی می باشد این گونه ترجیحات برای فرزندان شهدا به این خاطر است که نشان دهیم مردم ایران فداکاری پدران و شهادت آنها در راه دین و کشور را فراموش نکرده اند و ترجیحاتی که دارند چیز قابلی نیست که منت بر سر آنها گذاشته شود و ضربه روحی و فقدان پدر را جبران کند و دلایل متعددی پشتوانه این اقدامات می باشد که مهم ترین آنها عبارتند از: اجرای عدل و قسط که یکی از مهم ترین وظایف حکومت اسلامی در جامعه می باشد اقتضا می کند که به هر فردی از افراد جامعه براساس میزان خدمات و اقداماتی که برای جامعه انجام می دهد، توجه شده و حق متناسب خود را دریافت نماید.
بر این اساس فرزندان شهیدی که پدرانشان جان بر کف نهاده و با ایثار و فداکاری خود امنیت ملی، تمامیت ارضی، منافع ملی کشور را از هجوم بیگانگان به قیمت جان خود یا از دست دادن بهترین سال های خود در زندان های دشمن، تأمین نموده اند براساس عدل و انصاف حکومت اسلامی باید متولی امور زندگانی آنها و جبران خسارت های وارده باشد.
چنان که حضرت علی(علیه السلام) در فرمان خود به مالک اشتر می نویسد:
«هرگاه کسی از سپاه تو به درجه شهادت رسید و یا شخصی از دشمنانت در اثر قتل و جرح به گرفتاری شدید مبتلا گردید در این صورت همانند وصی دلسوز و مورد اعتماد کارهای خانواده آنان را اداره کن تا اثر فقدانش در میان اهل بیت او ظاهر نگردد».[85]
ضرورت این مسئله را یک حرکت حکومتی و عمومی تلقی می نماید و این مسئله علاوه بر جنبه اقتصادی شامل سایر امور عاطفی، تربیتی و آموزشی می شود. سیره آن حضرت در طول حیاتشان همواره بر توجه کامل به امور خانواده های شهدا و ایثارگران نسبت به نیازهای آن زمان تأکید دارد. نمونه آن داستان معروفی است که حضرت به زن و فرزند یکی از شهدا در آوردن آب و طبخ نان کمک می کند و حتی صورت به آتش تنور گرفته و از بی خبری حکومت از این خانواده ناراحت است.
همچنین در پیمان صلح امام حسن آمده است: «معاویه موظف است همواره از خراج مبلغ یک میلیون درهم تسلیم امام حسن(علیه السلام) نماید تا میان بازماندگان شهدای جنگ جمل و صفین که در رکاب علی(علیه السلام) کشته شده اند تقسیم شود».
بنا بر آموزه های اسلامی هرگونه کوتاهی در رسیدگی به امور این عزیزان ظلم به حقوق مسلم آنان بوده و منافی عدل و قسط می باشد. چگونه می توان کسانی را که در راه تأمین امنیت و آسایش دیگران و حفظ کیان اسلامی بهترین شخص خود را که از همه لحاظ تأمین کننده زندگی آنها بوده از دست داده اند یا معلول و مجروح شده اند یا بهترین سال های عمر خود را در زندان های دشمن یا در جبهه ها از دست داده اند و خود و خانواده اش گرفتار عقب ماندگی اقتصادی، تحصیلاتی و… شده اند را با افرادی مرفه که در پشت جبهه ها در سایه امنیت و آرامش ناشی از فداکاری این عزیزان به زندگی خود پرداخته و از همه مواهب دولت اسلامی برخوردار شده اند را مساوی دانست. آیا این عین ظلم و بی عدالتی نیست.
در نظر قرآن کریم نیز رزمندگان با کسانی که در خانه نشستند مساوی نیستند.
«لا یَسْتَوِی الْقاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنینَ غَیْرُ أُولِی الضَّرَرِ وَ الْمُجاهِدُونَ فی سَبیلِ اللّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فَضَّلَ اللّهُ الْمُجاهِدینَ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ عَلَی الْقاعِدینَ دَرَجَةً وَ کُلاًّ وَعَدَ اللّهُ الْحُسْنی وَ فَضَّلَ اللّهُ الْمُجاهِدینَ عَلَی الْقاعِدینَ أَجْرًا عَظیمً»[86]؛
«مؤمنان خانه نشین که زیان دیده نیستند با آن مجاهدانی که با مال و جان خود در راه خدا جهاد می کنند یکسان نمی باشند. خداوند، کسانی را که با مال و جان خود جهاد می کنند به درجه ای بر خانه نشینان مزیت بخشیده، و همه را خدا وعده نیکو داده، و مجاهدان را بر خانه نشینان به پاداشی بزرگ، برتری بخشیده است».
مسئله دیگری که حائز اهمیت می باشد تغییر اوضاع و شرایط اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، امنیتی و… می باشد. براساس قوانین حاکم در آن زمان غنایم حاصل از جنگ ها اعم از سلاح، زیورآلات و… بین رزمندگان توزیع می شد و کسانی که در جنگ حاضر نبودند بهره ای نیز نداشتند.
به عنوان نمونه، ابن ابی الحدید از ابوالاسود دئلی روایت می کند: «پس از پیروزی امام علی(علیه السلام) در جنگ جمل آن حضرت وارد بیت المال بصره شدند و تمام آن را که بسیار هم زیاد بود بین سپاهیان خود که در جنگ حاضر بودند تقسیم نمودند. مردی که در جنگ شرکت نکرده بود تقاضا کرد که به او هم سهمی بدهند. امام(علیه السلام) سهم خود را به او بخشیدند».
اما در زمان ما به علت تغییر اوضاع و شرایط زمانه و تغییر شیوه تأمین امنیت مردم، مدیریت اقتصادی و… دیگر نمی توان مثلاً سلاح های به دست آمده در جنگ مثل هواپیما، توپ، تانک و… را یا منابع عظیمی را که از دشمن به دست می آید یا بازپس گرفته می شود و… را بین رزمندگان تقسیم نمود و مصلحت حکومت اسلامی نیز اقتضا نمی کند ولی باید حداقل به میزان سایر افراد جامعه امکانات پیشرفت و وسایل مورد نیاز این عزیزان را تأمین نمود.
هزینه کردن درصدی از سرمایه آموزشی کشور برای نوجوانان بی پدر هزینه زیادی نیست. علاوه بر اینکه پدران همین فرزندان غالباً جوانانی بودند که می توانستند از سرمایه کشور برای تحصیل خود استفاده کنند بودند آنان حفظ از کیان اسلامی و مرز و بوم کشور و فدای جان خود را انتخاب کردند و سزاوار نیست که این افراد از امکانات تحصیلی پس از جنگ نیز محروم باشند.
از این نکته غفلت نکنیم که: باید توجه داشت که معنای توحید و عدالت این نیست که همه افراد جامعه چه آنهایی که هشت سال در راه دفاع از این مرز و بوم در جبهه ها جنگیدند و همه هستی خود را در طبق اخلاص قرار دادند و یا آنهایی که سالیانی در سیاه چال های صدام زیر شکنجه بودند، با آنهایی که حتی یک بار هم از ترس جان و مال خود پا به جبهه ها نگذاشتند، یکسان و مساوی قلمداد شوند؛ این کمال بی عدالتی است که به چشم تساوی به آنها نگاه شود.
در هر صورت عمل به آموزه های اسلامی و سیره معصومین(علیهم السلام) و همچنین رعایت عدالت، قدردانی از عزیزان یاد شده، در نظر گرفتن سازوکارهایی مناسب برای جبران مشکلات و کاستی های مختلف زندگی این عزیزان را وظیفه نظام اسلامی به هر طریق ممکن و مشروع می داند و چنین پاسداشت و تکریمی از ایشان کاملاً منطقی و عادلانه می باشد و بالاخره این که این مسئله اختصاصی به نظام ما هم ندارد.
به عنوان نمونه برخی کشورهای اروپایی هنوز به بازماندگان جنگ جهانی دوم تسهیلاتی ارائه می دهند. یا این که در آمریکا سربازان شرکت کننده در جنگ می توانند به صورت رایگان وارد دانشگاه بشوند و خانواده هایی که سرپرست آنان در جنگ از بین می رود مشمول حمایت های مختلفی قرار می گیرند.
[85]. بحارالانوار، ج 77، ص 251.
[86]. نساء، آیه 95.
- منبع: هدانا برگرفته از پرسمان، کتاب پرسش و پاسخ دختران و نیازهای پیشرو .
درموردسهمیه هدف درست است یاعمل؟
خدا می داند شهدا به خاطرعدالت رفتند وشهید شدند.
از نام شهدا به خاطر منافع شخصی استفاده می کنند وآن راحق خود می دانند
ومعنی ومفهوم آیات قرآن واحادیث رانمی دانند وحرف ازحق می زنند
آیاهدف درست است یاعمل؟
سلام علیکم
منظور شما از هدف و عمل مشخص نیست. ثانیا عدالت آنچه در ذهن شماست فقط نیست. بحث منافع شخصی هم نیست اگر امتیازهایی به حق برای افرادی که مستحق هستند دیده شده باشد درست است.
دقت کنید، حرف بنده دفاع از سهمیه نیست، حرف بنده این هست که عده ای کارشناس فن بنشینند وبر اساس مبانی درست و حتی عدالتی که در ذهن شماست قوانین و مزایایی را قرار بدهند.
مسئله دشوار نیست. حرف هم روشن هست به نظرم روی نقاط مشترک تاکید کنیم.
وفقکم الله لکل الخیر
در روانشناسی وقتی که شخصی میخواهد خود
ویادیگران راقانع کندعمل یا هدفش را توجیح میکند یعنی آنچه را که حق او نیست واو به دلایلی که برآن عقیده باور داردحقش است درصورتی که اینطور نیست…..
حاج آقا لطفا جواب بدید عدالت از نظر شما یعنی چی؟
سلام علیکم
از ارتباط شما با مجموعه هدانا تشکر می کنم، و باعث افتخار هست. همراه عزیز بحث عدالت را نه در روانشناسی بلکه باید در فلسفه حقوق جست و جو کنید و موضوعی بسیار دقیق هست.
امام علی (علیه‌السّلام) که در تعریف عدل فرموده است: «العدل یضع الامور مواضعها». حالا موضع هر هیز کجاست نیاز به فلسفه و درک درستی از حق دارد با احساسات حق تعین نمی شود.
اصل اینکه باید این عزیزان باید مورد حمایت باشند به نظرم نقطه مشترک نظر ما با شماست. و اگر ظرفیت بیشتری قرار بدهند که به قول شما ناعدالتی نباشد مورد نظر ما نیز هست. ثانیا قصد ما توجیه هیچ چیز نیست صرفا یک اظهار نظر ساده هست.
به نظرم این صحبت شما که به روانشناسی نسبت دادید هم نسبت درستی نیست و بدون منبع علمی هست!، عمل با هدف و قانع کردن همیشه توجیه نیست بزرگوار، گاهی برهان هست. فرض کنید اگر هدف درست باشد، عمل هم درست باشد و حق هم باشد به این در روانشناسی چه می گویند؟!!.
وفقکم الله لکل الخیر
خداوند درقران می فرماید:خدا به شما فرمان می دهد
که سپرده ها را به صاحبان آن رد کنید وچون میان مردم
داوری می کنید به عدالت داوری کنید در حقیقت نیکو چیزی است که خدا شما را به آن پند می دهد خدا شنوای بیناست
پیامبر فرمودند: حق رابگویید اگر چه به ضرر شما باشد
امام علی فرمودند.: عدل وستم نکردن انصاف است و
احسان نیکویی کردن وبخشش است.
طلحه و زبیر به خاطر این با امام علی(ع) جنگیدند که امام علی سهم آنها را که از جانبازان جنگ های صدر اسلام بودند با سایر مسلمانان برابر کرد حالیکه انها بسیار بیش از دیگران میگرفتند .
سلام علیکم
ظاهرا اطلاع درستی از تاریخ ندارید!.
صرفا بحث سهم نبود عزیزم، بلکه آنها سهم خواهی بیشتر را از اصل حکومت داشتند. بحث روی جریان خلافت و حکومت بود نه غنائم یا بیت المال صرفا!.
ثانیا رزمندگان متناسب با تلاش خود در همان زمان از بیت المال استفاده می کردند. متاسفانه در ذهن شما عدالت درست تعریف نشده است. عدالت تساوی نیست کسی که در خانه خوابیده با کسی که در صف اول بوده قطعا عدالت حکم می کند تمایز داشته باشد و گرنه خلاف عدالت است.
وفقکم الله لکل الخیر
با سلام.
سایت خیلی خوبی دارین…
اما باید گفت اگه باید طبق سخنان شما به فرزندان شهدا و فرزندان ایثارگران کمک بشود باید امتیازاتی در خود دانشگاه به آنها داده بشود…نه در موضوع استخدامی کار و پشت کنکور…
من خودم سه ساله که پشت کنکورم و به لطف همین سهمیه شهدا و زلزله زده ها و ایثارگران نتونستم هیچ جایی قبول بشم…متاسفانه خودم دیدم که یک داوطلب که درصد های بدتر و رتبه کشوری بدتری بدتری داشت.حالا چون که سهمیه ایثارگران داشته داره پزشکی میخونه و من باید برم سربازی…کجای این عدالته…خواهشا یه کم روی حرفای امام علی بیشتر فکر کنین تا بفهمین مقصود امام علی خوردن حق دیگران نبود.که شما الان دارین حتی همینو هم ناچیز میشمرین…یه کم تحقیق کنین تا نسل امروزی و آیندگان نسبت به روحانیت بدبین نشه…
والسلام.
سلام علیکم برادر عزیز
ظاهرا تعریف شما از عدالت خودخواهی است، ببینید در اکثر کشورهای دنیا حمایت های اینگونه و حتی بیشتر نسبت به افرادی که در راه وطن در جنگ ها فداکاری کرده اند قائل می شوند، آلمان، امریکا و… جدیدا در خبری برخی از این موارد را می خواندیم، توصیه می کنیم حتما شما بیشتر تحقیق کنید. حکومت موظف هست که منطق خدماتی را در همه زمینه ها به خانواده های شریف ایثارگر بدهد. ظاهرا شما از ساز و کار ارائه سهمیه هم اطلاعی ندارید، اینگونه نیست که تمام ظرفیت های دانشگاه ها ابتدا از فرزندان ایثارگر شروع شود به پر شدن، بلکه هر دانشگاه ظرفیت ۵ درصد یا کمتر و بیشتر را دارد، مثلا از ۱۱ صندلی ۱ صندلی را برای این عزیزان ایجاد می کنند، آنهم نه هر خانواده ایثارگری بلکه افرادی که نمره متناسب با دانشگاه را گرفته و حالا تسهیلاتی متناسب با همان رتبه داده می شود که البته افزایش متناسب با آن است. بسیاری دیگر در دانشگاه های درجه چندم تحصیل می کنند که تسهیلات دیگری مثل کمک هزینه داده می شود که منطقی است.
نکته ای که شما از آن غافل هستید این هست که در روانشناسی داریم که افرادی که ناکام هستند و نمی خواهند نقش خود را در عدم موفقیت بپذیرند، ناکامی خود را به عوامل بیرونی نسبت می دهند و مقصر را در و دیوار و زمین و زمان می دانند. این افراد باید حتما مورد مداخله روانشناختی قرار بگیرند. ثانیا الان که ظرفیت پذیرش دانشگاه ها حتی گاهی بالاتر از ظرفیت شرکت کنندگان هست، لذا می توانید در برخی از دانشگاه های دیگر مشغول به تحصیل شوید، حالا اگر شما یا بنده نتوانستیم در کسب آن ۱۰ صندلی دانشگاه برتر رتبه ای کسب کنیم، نشان از شرایط و نوع تلاش ماست، می توانیم توقع خود را کم کنیم و در دانشگاه های دیگر ثبت نام کنیم. بعید هم می دانم حتی اگر سهمیه را هم بردارند چنین افرادی با این حجم پذیرش دانشگاه ها باز بتوانند موفق باشند، به دنبال عامل اصلی عدم موفقیت خود باشید.
ثالثا سربازی، خب اگر این را ناعدالتی می دانید به این هم توجه کنید زمانی که طرف ۸ سال در جنگ بوده واز ناموس حضرتعالی دفاع می کرده بدون هیچ چشم داشتی آنهم در آن شرایط دشوار، حالا حفظ ناموس و امنیت شما نمی ارزد که تسهیلاتی برای آنها فراهم شود تا امروز شما راحت سربازی کنید و او از خدماتی که قبلا محروم بوده استفاده کند.
حضرت امیر علیه السلام هم برای بازماندگان از جنگ تسهیلاتی مقرر فرمودند، نسبت به خانواده های شهدا نیز در تاریخ هست که اهتمام داشتند. اینها عین عدالت هست، عدالت که صرفا تساوی نیست عزیزم، بلکه حقوق متناسب در زمان و مکان است. نسل امروز یا آینده، شما به قوانین حمایتی سایر کشورها در بازماندگاه جنگی نگاه کنید همین کافی است، دشمن انسان جهل اوست.
بنده مخالف هستم که دانشگاه ها تمام ظرفیت ها را ابتدا از این موارد شروع کنند، بنده همانند سایر عقلا در کشورهای مختلف دنیا قائل به این هستم که ظرفیتی در کنار ظرفیت اصلی ایجاد شود و برای همین ظرفیت مثلا یک یا دو صندلی تسهیلات بهتری برای خانواده های ایثارگران داده شود. فقط ایران هم نیست، شما به عنوان یک سیاستمدار عاقل در هر کجای دنیا باشید برای حفظ امنیت آینده کشورتان و تقدیر از زحمات کسانی که برای میهن در لحظات خطر و حیاتی جانفشانی می کنند تسهیلاتی فراهم کنید.
عدالت، اینکه کسی تمام هستی خود را برای ناموس شما و تمامیت ارضی کشورش می گذارد، در مقابل کشور هم باید تمام ظرفیت های خود را در پاسداشت این افراد قرار بدهد.
وفقکم الله لکل خیر
باسلام سایت خوب ومطالب ارزنده ای دارین پس خواهشاباتحلیل وتفسیربه رای خودتون سعی نکنید کارهای اشتباه مسئولین رو توجیه کنید.بله درست فرمودین که:هزینه کردن درصدی از سرمایه آموزشی کشور برای نوجوانان بی پدر هزینه زیادی نیست.ولی یادتون نره وفراموش نکنین که شایستگی شهادت رو پیداکردن به ژنتیک وارثی بودن نیست همونطور که اکثرپدرشهدای ماشهید نبودن،بله درسته بایدقسمتی ازبیت المال رو به فرزندان شهدا اختصاص داد:چنان که حضرت علی(علیه السلام) در فرمان خود به مالک اشتر می نویسد:
«هرگاه کسی از سپاه تو به درجه شهادت رسید و یا شخصی از دشمنانت در اثر قتل و جرح به گرفتاری شدید مبتلا گردید در این صورت همانند وصی دلسوز و مورد اعتماد کارهای خانواده آنان را اداره کن تا اثر فقدانش در میان اهل بیت او ظاهر نگردد»
ولی حضرت علی هیچ وقت نفرمودند حق وسهمیه شرعی وقانونی وشایستگی دیگران را به فرزندان شهدا اختصاص دهید.ظاهرا شما دراین جامعه افرادی رو نمیبینیدکه بدون اینکه سوادی داشته باشن بامدرک پایین جای افرادتحصیل کرده وباسواد رو تو ادارات گرفتن وباعث میشن کار مردم یاحل نشه ویاباکلی مکافات ودردسر وندانم کاریهای این فرزندان عزیز،مردم کلی برای حل شدن مشکلشون منتظربمونن!میدونم نظرمو منتشرنمیکنید چون شجاعتشو ندارین ولی هروقت که بیام واین مطلب رو تو سایتتون ببینم یه کامنت جدید واستون میذارم.کار این فرزندان عزیزوسهمیه هایی که به ناحق به آنها داده شده وکسانی که این سهمیه هارو به اونها دادند،حساب کتابش بمونه واسه اون دنیا واسه روز:یوم تبلی السرائر درپیشگاه عدل الهی
سلام علیکم
ممنون از نظر شما، با بخشی از نظرات شما موافقیم. اینکه باید حمایت بشود از خانواده های عزیزی که برای این مردم جان و آسایش خود را داده اند خدا رو شکر باهم مهم نظر هستیم.
اینکه چه حمایتهایی باید بشود، به نظرم باید مجلس و نخبگان و نمایندگان ملت تصمیم بگیرند بنده در این قسمت همین رو قبول دارم. حالا اگر روزی این قانون رو عوض کردند بحثی نداریم حرف ما روی اصل حمایت هست. الان هم که ظرفیت های خالی دانشگاهها و حتی دانشگاه بدون کنکور ظرفیت خوبی را برای تحصیل فراهم کرده است.
ثانیا ادارات ما ربطی به خانواده شهدای ما ندارد یا سهمیه ها!، واقعا کمی انصاف خوبست، فرهنگ کار رو شما با دقت نگاه کنید،شرکت های خصوصی را هم ببینید!، بسیاری از این مدیران کشور تحصیلکرده دانشگاهای خوب کشور یا غرب هستند که سهمیه ای هم استفاده نکردند، اینکه درصد بزرگی از مشکلات را به گردن درصد ناچیزی از سهمیه ها بیندازید دور از انصاف هست یعنی باید مجدد بازنگری کنید.
این تصور شما که ما منتقد وضعیت ادارات نیستیم هم صحیح نیست مطمئن باشید چندین برابر شما حرف مردم را در رسانه ها و منبری که داریم مطرح می کنیم، روحانیت بر خواسته از متن مردم هست و بیشتر از خیلی ها دلمان برای مردم عزیزمان می تپد و بیشتر از شما مشکلات را می دانیم. هر چند که معتقدیم در کنارش نقاط مثبت را هم باید دید.
در هر حال دقت کنید هدف از این نوشتار تایید از اصل حمایت نسبت به کسانی است که برای این کشور در دشواری ها جان داده اند یا زحماتی را متقبل شده اند. که خدا را شکر شما هم در این قسمت با ما هم نظر هستید.
با آرزوی بهترین ها برای شما.
وفقکم الله لکل الخیر
بسیارممنون وسپاسگزارم ازتون حاج آقای طاها که درشرایط کاملامنطقی وبدون تعصب خاصی به سوال بنده حقیر پاسخ دادین،خوشحالم که همچین سایت خوبی پیدا کردم که هم مدیرمسئول واعضای منطقی وباسوادی داره وهم پر و غنی هست ازمطالب به روز ومورد نیازمردم،اجرتون باسیدالشهداحضرت اباعبدالله الحسین(ع)
سلام علیکم
از حسن توجه شما ممنونیم و ازاینکه مخاطب هدانا هستید خدا را شاکریم.
انشاالله با دعا و پیشنهادهای شما و سایر عزیزان بتونیم نقص ها و کاستی ها رو بر طرف کنیم و بتونیم بهتر به مردم و دین خدمت کنیم.
وفقکم الله لکل الخیر
با سلام خدمت شما نميدونم ايا اين پيام ثبت ميشه يا نه كه فك نميكنم ثبت شه. حاج اقاي عزيز شما ازاين ديدگاه يكي به نعل يكي به ميخ زدن فاصله بگيري خيلي بهتره من خودم از فرزندان جانبازان هستم نيازي هم ب حمايت هاي شما نداريم فحش نخوريم خيليه خودش. شما ابتدا از ما حمايت ميكني بعد با صحبت يه ادم ناشناس كع عموما هم اين افراد در فضاي حقيقي چيزي براي گفتن ندارن شروع به سياست يكي به نعل يكي به ميخ ميكنين؟؟ من الان بگم اين سهميه حقه ايثارگرانه همه ميان وسط كه ايشون ذي نفعه داره اين حرفو ميزنه در حالي كه نميگن چون خودشون ضرر ميكنن اين حرفارو ميزنن. دركل انشالله اين سهميه هم حذف بشه و ببينيم چند درصد از اين دوستان به دانشگاه راه پيدا ميكنن. جوري هم ماشالله جا انداخته شدع تو رسانه كه تمام دنيا رو به ماها دادن ! ما ك چيزي نداريم اينم بردارين بدين به اقازاده هاتون
و من الله توفيق
توجه به نکته ی غلو در میزان و تعداد سهمیه و کیفیت آن، هم بسیار قابل توجه است !!!
واقعاً عده ای تصورشان از سهمیه چی هست ؟!!
، متأسفانه هنوز در آثار مؤلفه های فرهنگ هایی نظیر ایثار و شهادت و … دچار ضعف هستیم ، ایرادی ندارد اگر کسی پرسشی دارد بپرسد، خدا به شما و دیگر کارشناسان محترم هم خیر عطا فرماید که به خوبی پاسخ می دهید، اما با صد تأسف گاه با هوای ضدارزشی و ناجوانمردانه ای هم مواجه می شویم که درکی از ساحت شریف “مجاهدت” و “شهادت” ندارد که با تحلیل بی مغز و منحرفانه ای سنگ و زخم زبان و گاه بی شرفانه ی خود را روا می دارند !!!
اگر کسی حتی با ذکر جوانب موضوع باز هم اصرار بر موضع خود دارد و تا به آخر چنین بماند، …
این دنیا گذراست و این جماعت بدانند که آخرتی در کار است …
* خوش به سعادت فرزندان شهداء که با لطف حضرت حق از چنین ابتلائی در دنیا برخوردار گشته اند، عزیزان ما را هم حلال کنید، جهل عده ای را ببخشید، دیر یا زود اینجا یا در سرای دیگر شرمنده می شوند، اگر می دانستند شهیدان چه کرده اند و به کجا رسیده اند، این چنین حقیرانه به خود ، فرصت حیات، دنیا و دیگران نگاه نمی کردند، دعایشان کنید، و نزد پدران بزرگوارتان ما را دعا کنید، در صحنه ی فانی دنیا، چه زیبا چنین داغ و مهری عجین شده را به دل می برید، آفرین به پایداری شما و
خانواده های شما …
مهم رضایت “خدا” هست .
*** ملت ایران تا ابد به شهداء و خانواده ی شهداء مدیون است، این را همه باید بدانند ! امام خامنه ای (حفظه الله)
اگر این فرصت های دنیا حقیر و پست وکم ارزشند پس چرا چنین سهمیه پست و کم ارزشی برای خانواده شهدا در نظر گرفته شده؟؟اصل حمایت از خانواده شهدا چیزی است که ما با تمام وجود آن را قبول داریم…حمایت های مالی و عاطفی بهتر نیست؟تا اینکه افرادی وارد دانشگاه های برتر بشوند و درگیر افتادن های فراوان درسی بشوند…کسی که ذهنش کشش دانشگاه عای برتر را ندارد برای چی باید از سهمیه استفاده کند و وارد جایی بشود که اگر نمیشد می شد فرد لایق دیگری وارد این جایگاه بشه که بیشتر به درد جامعه بخورد…حاج آقا شما میفرمایید ظرفیت دانشگاه ها زیاد شده …بله…اما ظرفیت دانشگاه های برتر که زیاد نشده…عزیزان سهمیه ای هم در همین دانشگاه های برتر وارد میشوند اکثرا…اینکه من تمام سال کنکور و حتی قبل از اون رو با زحمت گذروندم ولی عزیز دیگر زحمت زیادی به خودش برای درس خوندن نداده…هرجا که خواسته رفته و هرکار که خواسته انجام داده و در آخر جایگاه بهتر از من در موقعیت علمی داره دور از انصاف نیست؟
واقعا در این مورد خدا بیشتر آگاه هست..ما هم در این دنیا جز لطف و محبت و تشکر با خانواده شهدا و جانبازان رفتار نمیکنیم…
سلام علیکم
با کلیت توضیحات شما موافق هستیم. ان االله باید به گونه ای برنامه ریزی بشود که کرامت فرزندان و خانواده های شهدا حفظ شود و از سوی دیگر رقابت درست و فرصت برابری برای همگان ایجاد بشود.
وفقکم الله لکل خیر