چرا امام علی علیه السلام خدا را با لفظ مولا صدا صدا می کند
آقا امام على(ع) در مناجاتشان خدا را به نام مولاى يا مولا خطاب مى كند و رب خودش را با اين نام نجوا مى كند پس چطور ما آقا اميرالمؤمنين(ع) را «مولا على» خطاب مى كنيم آيا اين كلام شرك نيست؟
شاید این مطالب را هم بپسندید:
داراى معانى متعددى است، لكن مولايى كه بر خداوند و پيامبر و ائمه معصومين اطلاق مى شود به معناى سر پرستى و ولايت داشتن است، آنگونه كه در قران مجيد آمده است كه خداوندمى فرمايد پيامبر اولى وسزاوارتر است به مومنان نسبت به اموال وجانهايشان، اين ولايت وسرپرستى كه خداوند بر همگان دارد منافاتى با ولايت پيامبر وائمه معصومين ندارد چون ولايت آنان در طول يكديگر است ونه در عرض بنا بر اين منافاتى با هم ندارد، چنانچه بالفرض در سلسه مراتب فرماندهى يك اداره ويا سازمان ويا يك كشور رئيس جمهور وسسلسله مراتبى كه منتهى به يك كارمند ميشود همكان ميتوانند به يك كارمند دستور دهند وهمگى نوعى سرپرستى بر اودارند دارند بدون اين كه اين دستورها وسر پرستيها منافاتى با يكديگر داشته باشد، ويا در نظام ارتش فرمانده كل قوا هم ميتواند به يك سرباز دستور وده ها نفر ديگر از ما فوق هاى وى نيز ميتوانند اورا امر ونهى كنند وهمه انها نوعى رياست وفرماندهى بر او دارند واين رياستها و فرماندهى ها چون در طول يكديگر است منافات با هم ندارد.
ولايت خداوند وپيامبر وائمه معصومين نيز اين گونه است خداوند ولى مومنان است وبر مومنان ولايت دارد وحق قانون گذارى وامر ونهى دارد پيامبر نيز به عنوان جانشين ونماينده خداوند به نص قران كريم داراى اين مقام است وامير مومنان نيز به نص آشكار پيامبر در روز غدير كه فرمود من كنت مولاه فهذا على مولاه اين ولايت وسر پرستى را دارد واين ولايتها هيچ منافاتى با يكديگر ندارد وهيچ گونه شركى را نيز به دنبال ندارد چون ائمه معصومين وپامبر بالاصاله ودر عرض خداوند داراى چنين جايگاهى نيستند و ولايت بالاصاله براى خداوند است لكن ولايت خداوند در در پيامبر وائمه معصومين تجلى يافته است واطلاق مولى بر همه انان صحيح است چنانكه در موارد جزيى تر نيز اين گونه است در قران كريم نسبت ميراندن وقبض روح به خداوند ملك الموت وملائكه هر سه در آيات مختلف داده شده، ميراندن فعل خداوند است كه توسط عزراييل وعزرائيل به واسطه كمك كارانش از ملائكه انجام مى شود، واطلاق قبض روح بر همه آنان صحيح است هر چند بالاصاله فعل خداوند است وهيچ گونه شركى را هم به دنبال ندارد. پرسمان
