وبگاه پاسخگویی به سوالات دینی هدانا

مشکلات طولانی شدن نامزدی

هدف از ازدواج کسب آرامش ماندگار است و برای انتخاب صحیح لازم است افراد یکدیگر را بشناسند. یکی از مراحل قبل از ازدواج دوران عقد است که به دوران قبل از برگزاری مراسم عروسی یا شروع زندگی مشترک زیر یک سقف گفته می‌شود.

2

مشکلات طولانی شدن نامزدی

دوران عقد برای شناخت بیشتر زوج‌ها ست تا با روحیات و خانواده‌های یکدیگر بیشتر آشنا شوند. توصیه می‌شود قبل از این که افراد به عقد شناسنامه‌ای یکدیگر دربیایند دوران آشنایی (نامزدی با صیغه شرعی) را نیز طی کنند تا پیش از این که شرعی و قانونی به عقد دائم یکدیگر دربیایند نسبت به هم شناخت پیدا کنند. دوران نامزدی و آشنایی زیر نظر خانواده‌ها صورت می‌گیرد و خانواده‌ها از مراوده و معاشرت فرزندشان مطلع هستند و در دوران عقد این مساله به رسمیت می‌رسد و خانواده‌ها نیز بیشتر با یکدیگر رفت و آمد می‌کنند.

در این دوران اگر فرد مشکلات و بیماری‌های جسمی یا روانی داشته باشد، آشکار شده و سبک‌های ابراز خشم و کنترل هیجانات در روابط حضوری و مراوداتی که با یکدیگر دارند، مشخص می‌شود. ازجمله مشکلات دوران عقد محدودیت‌های رفت و آمد زوجین است که با توجه به فرهنگ خانواده‌ها متفاوت است.

وقتی دوران عقد طولانی می‌شود:

انتظارات زوجین از یکدیگر افزایش می‌یابد.

حس دلتنگی در زوج‌ها بیشتر می‌شود که برآورده نشدن آن باعث ایجاد رنجش می‌شود.

آستانه تحمل زوجین کاهش و رفتارهای پرخاشگرانه افزایش می‌یابد.

دلخوری‌ها میان زوج و خانواده‌ها به دلیل محدودیت‌های رفت و آمد افزایش می‌یابد.

مدیریت مالی و هزینه‌های همسر نامشخص می‌ماند.

در رفت و آمد با خانواده‌های یکدیگر ممکن است عدم تعادل ایجاد شود.

سوءبرداشت از رفتارهای یکدیگر به دلیل دور بودن از هم افزایش می‌یابد.

انتظارات متفاوتی درخصوص رابطه جنسی ایجاد می‌شود.

اعمال نظر خانواده‌ها و بعضا جهتگیری آنها افزایش می‌یابد.

زوجین بیش از حد تحت فشار نظر بستگان و اطرافیان قرار می‌گیرند و دچار سردرگمی می‌شوند.

خطای ذهن خوانی بیشتر دیده می‌شود و زوج‌ها انتظار دارند بدون بیان کردن، همسرشان از نیازها و خواسته‌های او مطلع باشد.

مهارت‌های توصیه شده در این دوران که از تنش و درگیری زوجین جلوگیری می‌کند عبارتند از:

تقویت مهارت بیان خواسته‌ها به صورت شفاف

تقویت مهارت ابراز عاطفه

تقویت صمیمیت زوجین

بیان انتظارات جسمی از یکدیگر و توافق بر سر آن

تعیین مدت زمان دوران عقد و متعهد بودن به تعهدات

احترام به ارزش‌ها و نظرات خانواده هر دوطرف

استفاده از شیوه‌های حل مساله

تقویت مهارت گفت‌وگو و تعامل سازنده با یکدیگر

پرهیز از بیش از حد با هم بودن و تعادل در رفت و آمد

استفاده از نظر سوم شخص بیطرف (درمانگر و روان شناس) برای حل مشکلات

یادگیری مهارت‌های کنترل خشم و هیجان

افزایش فعالیت‌های لذتبخش و تفریحات دونفره و خانوادگی

تمرین رازداری و احترام به یکدیگر

جام جم(با ویرایش).

نظر مخاطبان درباره این مطلب:

دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط سایت هدانا منتشر خواهد شد.

با توجه به حجم سوالات، به سوالات تکراری پاسخ داده نمی شود لطفا در سایت «سرچ» کنید.

2 نظرات
  1. علی می گوید

    سلام.در محیطی زندگی می کنم که اکثر خانواده ها پایبندی شدیدی نسبت به رسوم بعضا جاهلانه و گناه آلود دارند.همین رسوم غلط مرا ترغیب به ازدواج از شهر یا منطقه ای دیگر کرده.
    به عنوان مثال مراسم نامزدی.آیا اصلا وجود چنین مراسمی الزامی است؟ کلا در سیره اهل بیت و اسلام چند جشن و مراسم باید برای ازدواج گرفته شود؟ ازدواج خود شما به عنوان یک روحانی شیعه چگونه بود؟

    1. حجت الاسلام مهدی طاها می گوید

      سلام علیکم
      آنچه در روایات توصیه شده همان مجلس خواندن خطبه عقد و یک ولیمه یعنی غذا دادن به مومنین است که نوعی اعلام عمومی است. حالا چند نفر از مومنین و دوستان هم باشند کفایت می می کند بقیه رسوم و آداب وجه دینی ندارد چه بسا این رسوم پرخرج باعث شود بسیاری از جوانان ازدواج نکنند.
      وفقکم الله لکل الخیر