قسمتی از بدن در غسل شسته نشده باشد
فهرست این نوشتار:
در نوشتار قبل حکم مانع در غسل مطرح شد در تکمیل نوشتار حاضر از اینجا کلیک کنید و مطالعه نمایید.
[ اگر در غسل به اندازه سر مویی از بدن نشسته بماند]
مسأله 374 اگر در غسل به اندازه سر مویی از بدن نشسته بماند، (1) غسل باطل است، ولی شستن جاهایی از بدن که دیده نمی‌شود، مثل توی گوش و بینی، واجب نیست. (2)
(1) (بهجت:) اگر در غسل مقداری از بدن نشسته بماند..
(مکارم:) هر گاه مختصری از بدن شسته نشود..
(2) (خوئی، تبریزی، سیستانی:) شستن مثل توی گوش و بینی و هر چه از باطن شمرده می‌شود، واجب نیست.
(زنجانی:) مسأله در غسل باید تمام بدن شسته شود، حتی نباید سر مویی از بدن نشسته بماند؛ (البتّه نباید به وسوسه‌های شیطانی اعتنا کرد) ولی شستن مثل داخل بینی و هر چه از باطن شمرده می‌شود، واجب نیست.
[جایی را که شک دارد از ظاهر بدن است]
مسأله 375 جایی را که شک دارد از ظاهر بدن است یا از باطن آن، شستن آن لازم نیست (1)، ولی احتیاط در شستن است.
این مسأله، در رساله آیت اللّه مکارم نیست
(1) (اراکی:) شستن آن لازم است. (گلپایگانی، صافی:) بنا بر احتیاط واجب باید بشوید.
(خوئی، تبریزی، زنجانی:) چنانچه قبلًا از ظاهر بوده باید بشوید و الّا واجب نیست.
(فاضل:) بنا بر احتیاط واجب لازم نیست بشوید مگر این که سابقاً باطن بوده و خارجاً شک شود که آیا ظاهر شده یا نه که در این صورت شستن آن لازم نیست.
(سیستانی:) باید آن را بشوید.
[اگر سوراخ جای گوشواره]
مسأله 376 اگر سوراخ جای گوشواره و مانند آن به قدری گشاد باشد که داخل آن دیده شود (1)، باید آن را شست و اگر دیده نشود (2) شستن داخل آن لازم نیست.
این مسأله در رساله آیات عظام: بهجت و مکارم نیست
(1) (فاضل:) و جزء ظاهر بدن به حساب آید..
شاید این مطالب را هم بپسندید:
(خوئی، تبریزی، سیستانی، زنجانی:) که داخل آن از ظاهر شمرده شود باید آن را شست. و گر نه شستن آن لازم نیست.
(2) (فاضل:) و جزء ظاهر بدن محسوب نشود..
[ چیزی را که مانع رسیدن آب به بدن است]
مسأله 377 چیزی را که مانع رسیدن آب به بدن است، باید برطرف کند (1) و اگر پیش از آن که یقین کند (2) برطرف شده غسل نماید، غسل او باطل است. (3)
(1) (بهجت:) بقیه مسأله ذکر نشده.
(مکارم:) و اگر احتمال عقلایی می‌دهد مانعی باشد، باید وارسی کند تا مطمئن شود مانعی نیست.
(2) (سیستانی:) پیش از آن که مطمئن شود..
(3) (فاضل:) غسل او مجزی نیست.
(زنجانی:) نمی‌تواند به آن غسل اکتفا کند؛ ولی چنانچه غسل را رجاءً انجام داده باشد و پس از غسل مطمئن شود که مانع برطرف شده بوده، غسل او صحیح است.
[ اگر موقع غسل شک کند]
مسأله 378 اگر موقع غسل شک کند (1)، چیزی که مانع از رسیدن آب باشد، در بدن او هست یا نه، (چنانچه شکّش منشأ عقلایی داشته باشد (2)) باید (3) وارسی کند تا مطمئن شود که مانعی نیست. (4)
(1) (سیستانی:) اگر موقع غسل احتمال عقلائی بدهد..
(2) (نوری:) چنانچه احتمال او در نظر مردم به جا باشد..
[قسمت داخل پرانتز در رساله آیات عظام: اراکی، گلپایگانی، خوئی، بهجت، تبریزی، سیستانی، صافی و زنجانی نیست]
(3) (بهجت:) باید بنا بر احوط..
(4) (بهجت:) و اگر وارسی نکرد و پس از غسل معلوم شد مانعی نبوده و قصد قربت داشته غسل صحیح است. (مکارم:) رجوع کنید به ذیل مسأله 377.
- توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید/ متن اصلی از رساله امام خمینی و مُحشی حضرات آیات: سیستانی، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی، شبیری زنجانی، بهجت،فاضل، اراکی، خویی، گلپایگانی، تبریزی.
لینک کوتاه مطلب: http://goo.gl/v7W7Vp
*- ضمنا شما می توانید از اینجا مشترک خبرنامه سایت شوید و جدید ترین مطالب را دریافت کنید.
