فوت اجير و حكم استحقاق اجرت
فوت اجير و حكم استحقاق اجرت
159- اگر اجير قبل از داخل شدن به حرم، فوت كند و هنگام استيجار معيّن نكرده باشند كه اجرت براى خصوص عمل است يا براى عمل و رفت و آمد، اجير ظاهراً مستحق اجرت رفتن تا محل موت[1] مىباشد؛[2] و همين طور اگر بعد از احرام و دخول حرم بميرد، بيش از اجرت احرام و آن چه ذكر شد، مستحق نيست،[1] اگر چه در اين فرض، حج از ميت ساقط مىشود؛[2] و اگر بعد از انجام بعضى از اعمال فوت كند، مستحق اجرت آن اعمال نيز مىباشد.
[1] ( 3). آيةاللَّه مكارم: معمولًا اجاره براى اداى تكليف منوبٌعنه است. بنابراين مستحقّ تماماجرت مىباشد.
[2] ( 4). آية اللَّه بهجت: اگر تصريح بهخلاف متعارف نباشد، بر حسب معلوم از داعى استيجار كه برائت ذمه منوبٌعنه است چيزى از اجرت پس گرفته نمىشود وقتىكه وفات نايب پس از احرام و دخول حرم باشد و اگر قبل از احرام باشد استحقاق اجرت المثل مقدار راهى كه پيموده است بعيد نيست و نيز توزيع اجرة المسمّى بى وجه نيست در صورتى كه بعض عمل را مثل احرام انجام داده باشد و يا سير از طريق خاص در اجاره قيد شده باشد.( كتاب حج، ص 41).
آية اللَّه تبريزى، آية اللَّه خويى: هرگاه اجير بعد از محرم شدن بميرد، تمام اجرت را مستحقّ خواهد شد، در صورتى كه بر تفريغ ذمّه ميّت اجير شده باشد. و امّا اگر اجير بر بهجاآوردن اعمال شده باشد، اجرتِ مقدارى را كه بهجاآورده مستحقّ مىشود و چنانچه قبل از احرام بميرد چيزى مستحقّ نخواهد بود. بلى اگر مقدّمات عمل داخل اجاره باشد، هر مقدار از مقدّمات را كه انجام داده باشد اجرت همان مقدار را مستحقّ مىشود( مناسك، مسأله 115).
شاید این مطالب را هم بپسندید:
آية اللَّه خامنه اى: هرگاه نايب پس از احرام و ورود به حرم بميرد اگر نايب گرفتن براى برئ شدن ذمه منوبعنه باشد، كما اينكه ظاهر حال اطلاق قرارداد اجاره چنين است اجير مستحق تمام اجرت خواهد بود كه بايد آنرا به ورثهاش بپردازند.
آية اللَّه سيستانى: در صورتى كه مقدمات عمل داخل اجاره باشد، هر مقدار از مقدمات را كه انجام داده باشد اجرت همان مقدار را مستحق مىشود
[1] ( 1). آية اللَّه گلپايگانى: ظاهراً مستحق تمام اجرت مىباشد على الاقوى و همچنين است حكم صورت بعد.
[2] ( 2). آيات عظام صافى، فاضل: مگر آنكه اجير براى تفريغ ذمّه شده باشد، كه در اين صورت تمام اجرت را مىبرد.
منبع: سایت هدانا برگرفته از مناسك حج با حواشى و مطابق با فتاوای دوازده نفر از مراجع معظم تقلید/ متن اصلی از رساله امام خمینی و مُحشی حضرات آیات: خامنه ای، سیستانی، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی، وحید خراسانی، بهجت،فاضل ، خویی، گلپایگانی، تبریزی.
