فرق وهابیت با سلفیت
آیا وهابی همان سلفی است؟
پاسخ
در این مساله 4 نظریه است:
یک: استاد نجم الدین طبسی در نقد وهابیت و حسن سقاف شافعی اعتقاد دارند فرقی بین وهابیت و سلفیت نیست و آن دو در واقع یک تفکر و منهج را دارند چنانچه حسن سقاف در کتاب السلفيه الوهابيه أفكارها الأساسيه به این نکته اشاره می کند. پس طبق کلام سقاف وهابیت از سلفیه (حنابله مجسمه، ابن تیمیه، ابن قیم و ابن کثیر) متولد شده و فرقی بین آن دو نیست.
هل هناك فرق بين السلفيه و الوهابيه أم هما اسمان لشي ء واحد
شاید این مطالب را هم بپسندید:
الحقيقة أنه لا فرق بين السلفية و الوهابية فهما وجهان لعملة واحدة فهم يعتقدون بنفس المعتقدات و الأفكار، فهي في داخل جزيرة العرب وهابية حنبلية، و عندما تصدر لخارجها تسمي سلفية. و الواقع أن الوهابية تولدت من السلفية! فمحمد بن عبدالوهاب هو رجل دعا الي أفكار ابن تيمية و قدماء الحنابلة المجسمة الذين يدعون السلفية[1].
دو: وهابیت غیر از سلفیه (ابن تیمیه و ابن قیم) هستند و بینشان تبایین است چنانچه سلیمان بن عبدالوهاب در الصواعق الإلهيّة (در بحث نذر و ذبح و تبرک به قبور و تکفیر) دلیل می آورد که فتاوای وهابیت غیر از فتاوای ابن تیمیه و ابن قیم است و وهابیت برای مشروعیت خودشان، خودشان را وصل به ابن تیمیه و ابن قیم می کنند. همچنین ابن عابدین حنفی، محمد بن عبدالوهاب و اتباعش را در کتاب رد المحتار خوارج زمان می داند و قائل است که آنها خارجی هستند. پس ابن عابدین وهابیت را خوارج می داند و تابع ابن تیمیه و ابن قیم نمی داند.
سه: بین وهابیت و سلفیه عموم و خصوص مطلق است یعنی هر وهابی سلفی است ولی هر سلفی وهابی نیست چنانچه استاد سید مهدی علیزاده موسوی در کتاب تبار شناسی سلفیت و وهابیت به این نکته اشاره می کند.
چهار: بین سلفیه و وهابیت اشتراکات و افتراقاتی است یعنی وهابیت با سلفیه همچون ابن تیمیه و ابن قیم و ابن کثیر در مسائلی (مثل تعریف روح و احاطه و اشراف روح بر بدن، سماع موتی، اطلاع میت از احوال اقوامش، قرائت قران برای میت، و غیره) اختلاف نظر دارند. وهابیت همچون بن باز، صالح فوزان، نعمان آلوسی و البانی این امور را قبول ندارند ولی سلفیه این امور را قبول دارند و حتی در بعضی از مسائل ادعای اجماع کرده اند. لذا می توان بین وهابیت و سلفیه عام و خاص من وجه قائل شویم.
[1]- سقاف، حسن بن علي، السلفية الوهابية أفکارها الأساسية وجذورها التاريخية، دار الإمام الرواس، بيروت، بي تا. ص 19.
الوهابیه/.
