غیبت چیست از نظر آیت الله سیستانی

مطابق نظر آيت الله سيستاني

 مسئله315ـ غیبت آن است که انسان مؤمنی را به داشتن عیبی در غیاب او یاد کنی اعم از آنکه قصد عیب جوی باشد یا نه و اعم از آنکه چنان عیبی در اندام،نسب، خلقت، عملکرد، سخن،دین، دنیا، و یا دیگر امور باشد، به هر حال ، چیزی است که که از مردم پوشیده است چنانکه فرق ندارد یادآن عیب و نقص از راه گفتار باشد یا عمل مشعر بر وجود آن.

خدا چنین عمل زشت را در قرآن کریم خود، مورد نکوهش قرار داده و آن را به شکلی چندش آور به تصویر کشیده است.

خدا ـجل و علاـ فرمود: (( و لا یغتب بعضکم بعضا ایحب احدکم ان یأکل لحم اخیه میتا فکر هتموه)) : بعضی از شما غیبت دیگری را نکند آیا یکی از شما دوست می دارد که گوشت برادر مرده اش را بخورد؟شما چنان کاری را خوش نداشته اید.

و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: از غیبت کردن بپرهیزید که آن از زنا بدتر و سخت تر است زیرا شخص گاهی زنا می کند و توبه می نماید و خدا او را می آمرزد امّا غیبت کننده آمرزیده نشود تا غیبت شونده او را ببخشد.

و نیکو نیست که انسان به غیبت برادر دینی اش گوش کند بلکه بر اساس احادیث نبوی و روایات امامان معصوم ـ علیهم افضل الصلّوة و السلام ـ بر شنونده را غیبت واجب است که غیبت شونده را یاری کرده و از او دفاع نماید و اگر چنان نکند خدا او را در دنیا و آخرت خوار و زبون سازد و او گناهی به همان اندازه گناه غیبت کننده دارد.

منبع: سایت هدانا برگرفته از کتاب فقه برای غرب نشینان، آیت الله العظمی سیستانی.

• ویژه نامه کفار و بلاد کفر و احکام غرب نشینان
• ویژه نامه احکام حجاب و پوشش