ضرورت حفظ قرآن کریم
در حال حاضر با وجود رايانه هاى شخصى و مصونيت قرآن از تحريف، چه نيازى به حفظ قرآن و صرف هزينه هاى كلان است؟
چند نكته درباره اين پرسش شايان توجه است:
اگر هدف، تنها مصون گشتن قرآن از تحريف بود، نياز به حفظ قرآن و صرف هزينه هاى كلان وجود نداشت! اما آثار مختلفى بر حفظ قرآن مترتب است؛ از جمله:
1. ياد خدا
حفظ آيات، بر جان و روح حافظ تأثير مى گذارد؛ به گونه اى كه در هر پيش آمدى آيه مناسب با آن بر قلب خطور كند و يا با يادآورى آن، شخص وظيفه خود را در حادثه تشخيص دهد. براى مثال قرآن درباره وسوسه هاى شياطين مى فرمايد:
«إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّيْطانِ تَذَكَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ»135؛ «پرهيزكاران هرگاه خيالى شيطانى عارضشان شود، ياد [خدا ]كنند و آن گاه بينا باشند».
پس همان گونه كه خيال شيطانى جان را شعله ور مى كند، يادآورى آيات، شعله را خاموش و دل را نورانى مى سازد.136 بديهى است چنين اثرى بر ذخيره سازى آيات قرآن، در رايانه و دفتر يادداشت مترتب نمى گردد.
2. شفاى دردهاى معنوى
يكى از مهم ترين ويژگى هاى قرآن، علاوه بر هدايتگرى، زبان عاطفه و تأثيرگذارى آن بر عواطف و احساسات و تلطيف كردن آنها است؛137 چنان كه خداوند مى فرمايد:
«يا أَيُّهَا النّاسُ قَدْ جاءَتْكُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَ شِفاءٌ لِما فِي الصُّدُورِ»138؛ «اى مردم! از سوى پروردگارتان پندى براى شما و شفابخش دل ها و رهنمود و رحمتى براى مؤمنان آمده است».
اين شفابخشى هنگامى كامل مى گردد كه دل در محضر قرآن باشد و آيات قرآنى را به خود تلقين و يادآورى كند.
بنابراين توصيه مى شود، حداقل آياتى را كه بر جان خود مؤثر و در درمان مشكلات روحى خود مفيد تشخيص مى دهيد، به حافظه و خاطر خود بسپريد و بكوشيد آن را از حد حافظه ذهنى به باور قلبى تبديل كنيد تا در اثر اين تلقين، قلب درمان شده و آثار شفابخش آن را شاهد باشيد.
شاید این مطالب را هم بپسندید:
شايد مهم ترين علت سفارش هاى مكرر به حفظ قرآن از سوى پيشوايان معصوم عليهم السلام، رهانيدن انسان از اضطراب، تشويش ها و آلام روحى باشد؛ چرا كه قرآن «ذكر» است «وَ هذا ذِكْرٌ مُبارَكٌ أَنْزَلْناهُ»139 و اطمينان قلب در ذكر خدا نهفته است.«أَلا بِذِكْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ»140 و روگردانى از ذكر خدا زندگانى سخت و تؤام با تنگناها و گرفتارى ها را به دنبال دارد.141
3. تحقيق و پژوهش
قرآن مجيد كتابى براى همه زمان ها و متناسب با نيازهاى علمى همه انسان ها است. اين كتاب طورى تنظيم شده، كه عبارت هاى آن علاوه بر معانى ظاهرى، داراى معانى باطنى بسيار عميقى است. معانى باطنى قرآن فراتر از دسترسى به الفاظ از طريق رايانه و كتاب است. راه اصلى رسيدن به معانى باطنى، كشف انواع ارتباط بين آيات است.
به عبارت ديگر تحقيق و پژوهش در قرآن نياز به هوشمندى ذهن و نورانيت قلب دارد. اين مهم با حفظ كردن و انس با قرآن، بهتر امكان پذير است.142
135. اعراف 7، آيه 201.
136. نظير آيات 55 سوره «مدثر» و 12 سوره «عبس»، 16، 41، 51، 54 و 56 از سوره مريم و 24 سوره احزاب.
137. ر.ك: مطهرى، مرتضى، تفسير قرآن، ج 10، بخش اول.
138. يونس 10، آيه 57.
139. انبياء 21، آيه 50.
140. رعد 13، آيه 28.
141. طه 20، آيه 124.
142. ر.ك:
الف. پرهيزگار، شهريار، چگونه قرآن را حفظ كنيم، نمايندگى ولى فقيه در نيروى مقاومت بسيج، 1371، چاپ اول، ص 22.
ب. كلانترى، الياس، اهميت و روش حفظ قرآن، (تهران: انتشارات بيان، 1362، چاپ اول)، ص 9ـ21.
منبع: سایت هدانا برگرفته از پرسمان، پرسش ها و پاسخ ها «قرآن شناسی».
