شفای عسل در قرآن
«شفا» بودن عسل در بیان قرآن کریم
پرسش : چرا قرآنکریم عسل را «شفا» می داند؟
پاسخ اجمالی:دانشمندان رمز و راز تعبیر قرآن در «شفا» دانستن عسل را ناشی از ویژگیهایی مانند: فاسد نشدن و آلوده نشدن به میکروب، گردآوردن خواص گیاهان و گلها به صورت یکجا، دارا بودن ویتامین ها و مواد معدنی موثر در خون سازی، رفع خستگی و فشردگی عضلات، تقویت دستگاه گوارش و قلب، درمان معده و … می دانند. همچنین فيثاغورث به شاگردان خود توصيه مى كرد “تا مى توانيد عسل و نان بخوريد” و بقراط مى گفت: «اگر مى خواهيد عمر طولانى داشته باشيد بايد عسل بخوريد».
پاسخ تفصیلی:قرآن در بخشی از آیات روى مساله تاثیر مهم «عسل» در شفاى بیماران سخن گفته و تعبیر فشرده و سربسته ای دارد که امروز در سایه مطالعات دانشمندان غذاشناس پرده از روى اسرار آن برداشته شده است. آنها براى عسل خواص و آثار بى شمارى ذکر مى کنند که اعجاب انسان را بر مى انگیزد. آنها مى گویند: عسل مادّه اى است که اگر خالص باشد هزاران سال سالم مى ماند و هرگز فاسد نمى شود، چرا که هرگز هیچ میکروبى را به خود نمى پذیرد.
از آنجا که عسل از شیره گل هاى مختلف گرفته مى شود -و مى دانیم گل ها هر کدام خواص درمانى ویژه اى دارند- مى تواند یکجا خواص آن گل ها را با خود داشته باشد. دانشمندان مى گویند: عسل به خاطر داشتن ویتامین ها و «دیاستاز» و اسید فورمیک یک مادّه زنده است. عسل داراى ویتامین هاى ششگانه «آ»، «ب»، «ث»، «د»، «کا» و «اى» و داراى مواد معدنى پتاسیم، آهن، فسفر، سرب، منگنز، آلومینیوم، مس، سولفور، سدیم و مواد مختلف دیگر است و نیز داراى انواع مختلف اسیدها است.(1)
مى دانیم هریک از این مواد حیاتى نقش عمده اى در زندگى انسان دارد و به همین دلیل عسل داراى خواص زیر است:
– عسل در خون سازى موثّر است.
– عسل براى رفع خستگى و فشردگى عضلات اثر خوبى دارد.
– عسل از ایجاد عفونت در معده و روده جلوگیرى مى کند.
– عسل براى زنان باردار سبب مى شود نوزادان شان داراى شبکه عصبى قوى باشد.
– عسل براى کسانى که دستگاه گوارش ضعیفى دارند مفید است.
– عسل یک ترمیم کننده قوى محسوب مى شود.
– عسل در تقویت قلب موثر است.
– عسل در سالخوردگان نیروى قابل توجهى به وجود مى آورد.
– عسل در درمان معده و زخم اثناعشر عامل موثرى شناخته شده.
– عسل براى درمان آسم (تنگى نفس) نافع است.
– عسل در بیمارى هاى ریوى کمک کننده خوبى است.
– عسل به عنوان داروى معالج رماتیسم، نقصان قوه نمو عضلات و ناراحتى هاى عصبى، شناخته شده است.
– عسل به خاطر خاصّیت میکروب کشى اش براى مبتلایان به اسهال مفید است.
– از عسل داروهایى مى سازند که براى لطافت و زیبائى پوست و برطرف ساختن چین و چروک‌ها موثّر است.
– با عسل داروئى مى سازند که ورم دهان را تسکین مى دهد و نفس را معطّر مى سازد.
– عسل در معالجه خشکى پوست، ترک خوردگى، سوختگى، کروک، نیش هاى دردناک حیوانات، ورم چشم و سرفه نیز مورد استفاده قرار مى گیرد.
بعضى از دانشمندان قرص هایى از شیره گل ها ساخته اند که خواصّى شبیه عسل دارد. مهمترین اثر این قرص ها ازدیاد نیروى جوانى، فعال کردن سلّول ها و در نتیجه شادابى و طول عمر است.(2) به همین دلیل معروف است که فیثاغورث به شاگردان خود توصیه مى کرد: تا مى توانید عسل و نان بخورید و بقراط مى گفت: اگر مى خواهید عمر طولانى داشته باشید باید عسل بخورید. آثار نیرو بخش و خواص درمانى و ترمیم کننده عسل، بیش از آن است که در این مختصر بگنجد. حتى بعضى از دانشمندان درباره خواص غذائى و درمانى عسل، کتاب مستقلى نوشته اند. قرآنمجید، همه این مطالب را در جمله «فیهِ شِفاءٌ لِلنّاسِ» به طرز جالبى جمع کرده است.
شاید این مطالب را هم بپسندید:
اگر تعجب نکنید نیش زنبور عسل و زهر موجود در آن نیز درمان بسیارى از بیمارى ها است. بیمارى هایى همچون روماتیسم، مالاریا، گواتر، درد اعصاب، بعضى از بیمارى هاى چشم و غیر آن. درمان با نیش زنبور باید طبق برنامه خاصّى زیر نظر طبیب باشد؛ مثلا روز اوّل یک عدد و روز دوم دو عدد، تا روز دهم ده عدد زنبور انتخاب مى شود، و این مرحله اوّل درمان است و در مراحل بعد، برنامه شکل دیگرى به خود مى گیرد.
البته اگر نیش زنبور از حدّ معیّنى بگذرد ممکن است خطراتى ایجاد کند و در اشخاصى که نسبت به آن حساسیّت دارند مقدار کم آن هم زیان آور است. بعضى از دانشمندان در این زمینه مقاله یا مقاله هایى نوشته اند و بعضى رساله دکتراى خود را تحت عنوان فرآورده هاى زهر زنبور عسل و خواص درمانى آن نگاشته اند.(3)،(4)
پی نوشت:(1). اولين دانشگاه و آخرين پيامبر، پاك نژاد، رضا، بنياد فرهنگي شهيد دكتر پاك نژاد، تهران، 1366 ش، ج 5، ص 129 (با كمى تلخيص).
(2). همان، ج 5، ص 212 تا 290، نشريه طب و دارو و كتب ديگر.
(3). همان، ص 174.
(4). پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، تهران، 1386 ش، چاپ نهم، ج 2، ص 391.
