روزه دار چشم و گوشش هم باید روزه باشد

حضرت آیت الله سید محمّدمهدی میرباقری:

«يک قسم از صائمين کسانی هستند که دهان و غرايزشان را از چيزهايی که روزه را باطل می‌کند، می‌بندند. حداقل رزق ماه رمضان همين است که انسان صائم می‌شود يعنی می‌تواند جلوی شهوات و غرايز خود نظير خوردن و خوابيدن و… را بگيرد.
در روايت است که «قالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع: إِذَا صُمْتَ فَلْيَصُمْ سَمْعُكَ وَ بَصَرُكَ وَ شَعْرُكَ وَ جِلْدُكَ»؛ اگر روزه می‌گيری گوشَت، چشمت و موهای بدنت و پوستت هم بايد روزه باشند.

بنابراين عده‌ای اين چنين هستند که تمام قوايشان تمرين کرده و روزه‌دار است، کسی که روزه ماه رمضان را گرفت حداقلش اين است که غلبه‌ای بر شهوت در خوردن و خوابيدن و غرايزش پيدا می‌کند و بالاتر اينکه چشم و گوشش صائم می‌شوند و باز بالاتر اينکه قلبش صائم می‌شود و متوجه به غيرخدای متعال نيست. اين‌ها از روزی‌های ماه رمضان است و در ديگر ماه‌ها به‌راحتی به دست نمی‌‌آيد.» ۹۳/۵/۶