روایتی درباره «قرآن کشتی مطلا»
علامه حسینی طهرانی میفرمود:قرآن باید با زیباترین ونفیس ترین شکل وبا بهترین کاغذ طبع شود وخطش زیبا ودرشت ورنگ کاغذ آن زرد یا مانند آن باشد که چشم را هنگام تلاوت اذیت نکند ودر عین حال باید ساده وبی نقش ونگار باشد.
طبع قرآن با کاغذ یا جلد غیر مرغوب منافی احترام این کتاب الهی است ولی خارج نمودن آن از سادگی نیز مد نظر شرع نیست۱
عرَضتُ علَى أبىعَبدِاللَهِ عَلَیهِالسّلامُ کِتابًا فیهِ قرْءَانٌ مُخَتَّمٌ مُعَشَّرٌ بِالذَّهَبِ و کُتِبَ فى ءَاخِرِهِ سورَهٌ بالذّهَبِ، فأرَیتُهُ إیّاهُ فَلَمیَعِب فیهِ شَیئاً إلّاکِتابَهَ القرءَانِ بالذّهَبِ فإنَّهُ قالَ: لایُعجِبُنى أنْیُکتَبَ القرءَانُ إلّابالسَّوادِ کَما کُتِبَ أوّلَ مَرَّهٍ.
محمّد بن الورّاق گوید: «کتابى را بر حضرت امام صادق علیه السلام عرضه نمودم که در آن آیاتى از قرآن نوشته شده بود که در انتهاء هر ده آیه با آب طلا علامت گذارى شده بود و در آخر آن سوره اى با طلا نوشته شده بود. آن را به حضرت نشان دادم و حضرت اشکالى بر آن نگرفتند مگر نوشته شدن قرآن با طلا و فرمودند: من دوست ندارم که قرآن نوشته شود مگر با رنگ سیاه به همان شکل که اوّلین بار نوشته شده است.»۲
۱ )انتخاب شفقنا از کتاب «نور مجرّد» ج ۲ ص ۳۵۰
۲ «وسائل الشّیعه» ج ۱۷ ص ۱۶۲.
