در مدرسه ماه مبارك رمضان ، روح،”می توانم” را فرا می گيریم

ماه رمضان،  تمرينی است  براى اراده و غلبه بُعد الهى انسان بر نفس و بعد شيطانى است
پیام ماه مبارك در این كه، در این ماه انسان چیزهایى را بر نفس خودش تحمیل مى‏ كند، این است كه مى‏ فهمد مى‏ شود از حلال پرهیز كرد؛ می توان غذا نخورد، آب نخورد، كارهایى كه حلال است نكرد. حالا كه فهمیدى در این یك ماه، توان این را دارى که حتی سراغ حلال نروى، پس دیگر طرف حرام نرو؛ چون خوددارى در استفاده از حلال سخت‏ تر است از خوددارى در استفاده از حرام. پس «می توانی». این عهد مى ‏ماند براى انسان  كه مى‏ شود گرسنگى و تشنگی را تحمل كرد، به فكر فقرا بود، اسراف نكرد؛ شب ها بیدار بود و زمانی هرچند كوتاه با خدا راز و نیاز و مناجات كرد.

امام سجاد (علیه السلام) می فرماید: او را با ما عهد و پیمان (تقوا) نگاه داشتن و احترام رعایت كردنى و حق ادعا كردنى ثابت و لازم است.

«فقر و غنا و بیماری و سلامت روح» مهمتر از جسم است

ما همه مادى مسلك هستیم؛ به سود، ثروت، دارایى فقط تا زمان مرگ نگاه مى ‏كنیم؛ پول، طلا، لباس، خانه، همسر، فرزند، این را دارایى مى‏ دانیم؛ و توجه نداریم كه روح هم فقر و دارایى دارد؛ مرض و شفا دارد، خواب و بیدارى دارد، مرگ و حیات دارد. در روایت آمده: «أكبَرُ البَلاءِ فَقرُ النَّفسِ ؛ بزرگترین بلا، فقر روحى و معنوى است». “اكبر بلا” یعنى ما هیچ بلایى بزرگتر از خالى بودن نفس نداریم؛ نفس پوچ و بى‏ محتوا.

بهره ‏مندترین افراد در ماه مبارك رمضان كسانى هستند كه اهل این ماه هستند و به آن توجه دارند و حرمتش را نگاه مى دارند و به وظایفشان عمل مى‏ كنند. كدام ماه را شما سراغ دارید كه تنفس انسان ثواب تسبیح را داشته باشد و خوابیدنش ثواب عبادت را داشته باشد؟ با این ها غنی و سلامت روح را به دست بیاوریم.

منتظران منجی