حرمت نزدیکی جنسی در احرام

2- [محرمات احرام] مسائل زناشويى‏

دوم- جماع و تقبيل و دست زدن‏[1] با شهوت و نگاه‏[2] به شهوت، بلكه هر گونه لذت و تمتّعى بردن.[3]

 

[1] ( 7). آية الله سيستانى: و همچنين بلند كردن يا در آغوش گرفتن با شهوت.
[2] ( 8). آية الله بهجت: قيد بودن شهوت براى نظر به اهل، مسلم است( مناسك شيخ، ص 86)

آية الله سيستانى: در صورتى كه نگاه كردن به همسر از روى شهوت موجب خروج منى شود، لازم است از آن پرهيز كند و احتياط مستحب آن است كه اگر موجب خروج منى هم نشود پرهيز كند.
[3] ( 9). آية الله نورى: از زن

آية الله تبريزى، آية الله گلپايگانى: محرم مى تواند به غير از جماع و بوسيدن و لمس و نگاه به شهوت و ملاعبه، از عيال خود لذت برد بنابر اظهر( مانند التذاذ از صدا و يا سخن گفتن با او) گرچه احوط ترك استمتاع است مطلقا( مناسك، مسأله 231)

آية الله سيستانى: محرم مى تواند از همنشينى و صحبت و مانند آن با عيال خود لذت ببرد ولى احتياط مستحب تر استمتاع است مطلقا

آية الله صافى، آيةالله گلپايگانى: براى زنان، همين حكم نسبت به مردان صادق است اگر چه از محارم زن باشند

آية الله خامنه اى: نگاه زن و شوهر به يكديگر و گرفتن دست يكديگر اگر از روى شهوت و التذاذ جنسى نباشد جايز است

آية الله فاضل: مرد نسبت به زوجه خودش

آية الله مكارم: نگاه و لمس بدون قصد لذت مانعى نداردو احتياط آن است كه بوسيدن بدون قصد لذت را نيز ترك كند.

وقوع در عمره تمتّع‏

 

348- اگر كسى در احرام عمره تمتع از روى علم و عمد، با زن، چه در قُبُل وچه در دُبر، يا با مرد، جماع كند،[1] ظاهراً عمره‏اش باطل نمى‏شود[2] ولى موجب كفّاره است؛[3] و احتياط[4] آن است كه‏

اگر اين عمل پيش‏[1] از سعى واقع شد، عمره را اتمام و اعاده كند؛[2] و اگر وقت تنگ است، حج افراد[3] به جا آورد و بعد از آن عمره مفرده بجا آورد؛ و احتياط بيشتر آن است كه سال ديگر حج را اعاده كند.[4]

 

[1] ( 1). آية الله بهجت: عمره اش باطل است لكن بايد عمره را اتمام كند و دوباره اعاده كند و بعد حج تمتع به جا آورد و اگر وقت تنگ باشد حج او مبدل به افراد مى شود و بايد بعد از حج، عمره مفرده به جاآورد و احوط اعاده حج است در سال آينده.( مناسك، مسأله 220)

آية الله خويى: ايشان متعرض جماع با مرد نشده اند

آية الله سيستانى: اگر بعد از تمام شدن سعى باشد و همچنين در عمره مفرده

آية الله فاضل: حرمت نفسى و ذاتى و طى با مرد گرچه خيلى شديد و موجب حد است ليكن ارتباط آن با احرام محل اشكال است.
[2] ( 2). آية الله صافى، آية الله گلپايگانى: اگر پيش از سعى باشد عمره او فاسد است و بايد احتياطا آن را تمام كند و بعد از تمام كردن عمره پيش از حج، واجب است عمره را اعاده نمايد و يك شتر كفاره بر او واجب است و اگر وقت اتمام و اعاده ندارد آن عمره فاسده را قطع كند و اعاده نمايد و اگر نتواند به واسطه تنگى وقت آن را پيش از حج اعاده كند حج او افراد مى شود و بايد بعد از حج عمره مفرده بجا آورد، ولى بايد به همان احرام عمره باقى بماند و احتياطا به يكى از مواقيت خارج مكه برود و تجديد نيت جهت حج افراد بنمايد و احوط اعاده حج است در سال آينده.
[3] ( 3). آية الله فاضل: بنابر احتياط واجب موجب كفاره است

آية الله مكارم: كفاره آن بنابر احتياط يك شتر است.
[4] ( 4). آية الله مكارم: احتياط مستحب.

 

[1] ( 1). آية اللَّه تبريزى: بنابر اظهر عمره‏اش باطل نمى‏شود ولى احتياط اين است كه عمره را پيش از حج درصورت امكان اعاده نمايد و در صورت عدم امكان در سال بعد، حج را اعاده كند.

آية اللَّه سيستانى: احتياط واجب‏اين‏است كه عمره‏اش را تمام كند و پس از آن حج به جا آورد و در سال آينده هر دو را دوباره به جا آورد و اگر در عمره مفرده باشد نيز عمره‏اش باطل است و واجب است در مكّه بماند تا ماه ديگر قمرى و برود ازيكى از مواقيت‏پنجگانه محرم‏شود وعمره رااعاده كند و به احتياط واجب احرام از خارج حرم كافى نيست.( مناسك، مسأله 220).
[2] ( 2). آية اللَّه تبريزى، آية اللَّه خويى: از اينجا تا آخر در مناسك ايشان نيست بلكه بجاى آن آمده است:« و در صورت عدم امكان سال ديگر حج را اعاده نمايد».( مناسك، مسأله 220).
[3] ( 3). آية اللَّه مكارم: اگر وقت تنگ است عمره را اعاده نكند و حج تمتع را ادامه دهد.
[4] ( 4). آية اللَّه فاضل: ظاهراً عمره باطل نمى‏شود، لذا اگر وقت تنگ است حجّ تمتّع را به جا آورد و احتياط مستحب آن است كه سال بعد حج را اعاده كند. و اگر اين عمل در عمره مفرده قبل از سعى واقع شده بايد اين عمره را تمام كند و يك شتر كفّاره بدهد و در ماه بعد نيز يك عمره مفرده ديگر انجام دهد.( اگر چه اصل آن مستحب بوده) و محلّ احرام عمره دوّم در صورتى كه در عمره اوّل از يكى از مواقيت معروفه محرم شده همانجاست و الّا از ادنى‏الحلّ است. همانطور كه در صورت عدم تمكّن از رفتن به مواقيت مى‏تواند از ادنى‏ الحلّ محرم شود.

 

 

349- اگر اين عمل با علم و عمد در عمره تمتع بعد از سعى انجام شود،[1] كفّاره واجب است؛ و آن‏[2] بنابراحتياط واجب، چه ثروتمند باشد يا نه، يك شتر است.

منبع: سایت هدانا برگرفته از مناسك حج با حواشى و مطابق با فتاوای دوازده نفر از مراجع معظم تقلید/ متن اصلی از رساله امام خمینی و مُحشی حضرات آیات: خامنه ای، سیستانی، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی، وحید خراسانی، بهجت،فاضل ، خویی، گلپایگانی، تبریزی.

ویژه نامه احکام حج و عمره

ویژه نامه احکام جامع سایت هدانا