تکنیکی برای تحمل مصیبت و سختی های حوادث و غم از دست دادن عزیزان از منظر روایات

گاهی این سوال پیش می آید در مصائب و گرفتاری های بزرگ چه کنیم که تحمل ان مصیبت راحت تر باشد، در اتفاقی هولناک انسان عزیزی را از دست می دهد، یا حوادث و بلایای طبیعی مثل سیل و زلزله باعث مرگ جمعی عزیزان می شود که بسیار دشوار است و می تواند آسیب های روحی فراوانی را برای بازماندگان در پی داشته باشد.

برای تحمل مصائب؛ اهل البیت راه های مختلفی را در روایات مطرح کرده اند یکی از این راه ها در کلام امام صادق علیه السلام با ظرافت مطرح شده است.

امام صادق علیه السلام: إِذَا أُصِبْتَ بِمُصِيبَةٍ فِي نَفْسِكَ أَوْ مَالِكَ أَوْ وُلْدِكَ فَاذْكُرْ مُصَابَكَ بِرَسُولِ اللَّهِ ص فَإِنَّ الْخَلَائِقَ لَمْ يُصَابُوا بِمِثْلِهِ قَط

هرگاه بر تو یا مال یا فرزندت مصیبتی وارد شد، پس یاد کن مصائبی را که بر رسول خدا گذشته است، همانا هیچ مصیبتی بر خلایق [از جهت سنگینی و سختی] همانند مصیبتی که برای پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم اتفاق افتاده، وارد نشده است.

الزهد، كوفى اهوازى، حسين بن سعيد، ص: 12

چند نکته را می توان درباره این روایت بیان داشت:

1- از مصائب بزرگی که برای پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم رخ داده است، حادثه شهادت فرزند دلبندشان امام حسین علیه السلام است، مصائب اهل البیت هرکدام گوشه ای از مصیبت پیامبر صلوات الله علیه است؛ لذا اگر کسی می خواهد برای رهایی از مشکلات و مصائب وارده بر خودش گریه کند؛ برای اینکه توجه به حادثه زمینه آسیب هر چه بیشترش نشود؛ بر مصائب امام حسین علیه السلام گریه کند که تحمل انسان را در مشکلات بالا می برد، باعث نشاط روح می شود و زمینه فراموش شدن تدریجی مصیبت خود شخص می گردد و آلام و آسیب های روحی که مشکلات ایجاد می کنند را کاهش می دهد.

2- نکته ظریفی که در این روایت هست این است  که علاوه بر اینکه یاد و توجه به مصائب بالاتر و سنگین تر همانطور که روانشناسان می گویند باعث تسکین آلام می شود؛ توجه به مصائب اهل البیت علیهم السلام تکوینا آثار ویژه و مخصوص به خود را دارد و باعث شفاء روحی است. روایات زیادی نیز وجود دارد و شواهد فراوانی همین نکته را تایید می کند که یاد اهل البیت قلوب را آرام و قوی می کند و تحمل پذیری را افزایش می دهد و آسیب های روحی و خطرات و شوک های روانی را کاهش می دهد.