از حركت جوهرى علاوه بر اثبات خالق چه استفاده بيشترى مى شود؟
حركت جوهرى يكى از مهمترين مباحث فلسفى در تاريخ فرهنگ و فلسفه اسلامى است كه بنام صدرالمتألهين شيرازى معروف و مشهور شده است. ملاّصدرا در پرتو اين نظريّه، تفسير فلسفى نوينى از حركت ارائه مى دهد كه اساساً با تبيين فلسفى ارسطو و ابن سينا متفاوت است. سخنان وى در دفاع از حركت در جوهر و اثبات ناآرامى و بى ثباتى نهادى در بنيان همه كائنات مادّى آنچنان عميق و قابل توجه است كه هنوز هم جاى پژوهش و ژرف انديشى در زواياى مختلف آن وجود دارد. بايد اذعان نمود كه اين نظريّه و تأثير عميق و پردامنه آن بر تفكّر فلسفى مسلمين بهيچ روى كمتر از اهميت نسبيت عام انيشتن در فيزيك و يا فلسفه پويش وايتهد در قلمرو فلسفه نيست.
اين اصل، بنياد جهان بينى ملاّصدرا را تشكيل مى دهد. در پرتو اين اصل است كه وى تبيين فلسفى نوينى از مسائل دقيق طبيعى و مابعدالطبيعى از جمله: خالقيت خداوند، حدوث زمانى عالم، رابطه ميان ثابت و متغير، خلق عالم، آفرينش مستمر، ارتباط نفس و بدن، معاد جسمانى و مسائل گوناگون مربوط به معاد و طرح نظريه تربيتى در زمينه اخلاق را ارائه مىدهد و داستان حركت و تحوّل و همه جايى و همگانى بودن آنرا همراه با توابع و نتايج فلسفى اش درمعنايى عميق و وسيع و از ديدى بسيار قوى و مؤثّر مورد تحليل و تبيين قرار مى دهد.
شاید این مطالب را هم بپسندید:
اين اصل را بايد بعنوان يك نظريّه جامع و وحدت بخش كه يكجا از مبدأ و معاد حكايت مى كند، بمنزله يكى از ويژگي هاى اساسى و ممتاز نظريّه پردازى ملاّصدرا بشمار آورد.
براى كسب اطلاعات بيشتر در اين زمينه مى توانيد به سايتhttp:/ / www.mullasadra.org / new _ site / persian و بخش بانك مقالات آن مراجعه كنيد.
پرسمان
