آیا برخی امامان بنایشان بر سازش با حکام ظلم و جور بوده است؟

 

آيا ائمه اطهار به استثناى امام حسين(ع) در مقابل حكام جور زمانشان با سازش و مدارا عمل مى كرده اند؟

اشتباه است اگر ما خيال كنيم روش ساير ائمه اطهار با روش امام حسين (ع) در اين جهت اختلاف و تفاوت داشته است. برخى اين طور خيال مى كنند، مى گويند: در ميان ائمه، امام حسين بنايش بر مبارزه با دستگاه جور زمان خود بود ولى ساير ائمه اين اختلاف را داشتند كه مبارزه نمى كردند. اگر اين جور فكر كنيم سخت اشتباه كرده ايم. تاريخ خلافش را مى گويد و قرائن و دلايل همه بر خلاف است. بله، اگر ما مطلب را جور ديگرى تلقى كنيم، كه همين جور هم هست، هيچ وقت يك مسلمان واقعى، يك مؤمن واقعى تا چه رسد به مقام مقدس امام امكان ندارد كه با دستگاه ظلم و جور زمان خودش سازش كند و واقعاً بسازد، يعنى خودش را با آن منطبق كند، بلكه هميشه با آنها مبارزه مى كند. تفاوت در اين است كه شكل مبارزه فرق مى كند. يك وقت مبارزه علنى است، اعلان جنگ است، مبارزه با شمشير است. اين يك شكل مبارزه است. و يك وقت، مبارزه هست ولى نوع مبارزه فرق مى كند. در اين مبارزه هم كوبيدن طرف هست، لجنمال كردن طرف هست، منصرف كردن مردم از ناحيه او هست، علنى كردن باطل بودن او هست، جامعه را بر ضد او سوق دادن هست، ولى نه به صورت شمشير كشيدن.

اين است كه مقتضيات زمان در شكل مبارزه مى تواند تأثير بگذارد. هيچ وقت مقتضيات زمان در اين جهت نمى تواند تأثير داشته باشد كه در يك زمان سازش با ظلم جايز نباشد ولى در زمان ديگر سازش با ظلم جايز باشد. خير، سازش با ظلم هيچ زمانى و در هيچ مكانى و به هيچ شكلى جايز نيست، اما شكل مبارزه ممكن است فرق كند. ممكن است مبارزه علنى باشد، ممكن است مخفيانه و زير پرده و در استتار باشد.

مجموعه آثار شهيد مطهرى ج 18 سيرى در سيره ائمه اطهار (ع).