آداب دفن كردن ميت در روایات

آداب دفن كردن ميت در روایات

1. از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «هرگاه ميّت را به قبر رساندى او را از جانب پايين پاى قبر وارد كن وچون در قبر گذارى آية الكرسى بخوان، سپس بگو: بِسْمِ اللهِ وَفى سَبيلِ اللهِ وَعَلى مِلَّةِ رَسُولِ اللهِ. اَللّهُمَّ افْسَحْ لَهُ فى قَبْرِهِ وَاَلْحِقْهُ بِنَبِيِّهِ. اَللّهُمَّ اِنْ كانَ مُحْسِنآ فَزِدْ في اِحْسانِهِ وَاِنْ كانَ مُسيئآ فَاغْفِرْ لَهُ وَارْحَمْهُ وَتَجاوَزْ عَنْهُ[49] وبرايش بسيار استغفار كنيد».[50] 
2. در حديث است كه امام سجّاد عليه السلام هنگامى كه ميّت را وارد قبر مى‌كرد، اين دعا را مى‌خواند: «اَللّهُمَّ جافِ الاَْرْضَ عَنْ جَنْبَيْهِ وَصاعِدْ عَمَلَهُ وَلَقِّهِ مِنْکَ رِضْوانآ».[51] 
3. از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «هنگامى كه ميّت را در قبر مى‌گذارند بايد نزديك‌ترين مردم به ميّت بالاى سرش باشد ونام خدا را ببرد وبر محمّد وآل محمّد صلوات بفرستد واز شرّ شيطان به خدا پناه ببرد وسوره‌هاى حمد، ناس، فلق وتوحيد وآية الكرسى را بخواند. واگر بتواند، صورتش را برهنه كند وبر خاك بگذارد ودر آن حال، شهادتين واقرار به امامت ائمّه : وساير اعتقادات حق را به او تلقين كند».[52] 

4. در حديثى ديگر فرمود: «هنگامى كه خاك بر قبر مى‌ريزيد بگوييد: ايمانآ بِکَ وَتَصْديقآ بِبَعْثِکَ، هـذا ما وَعَدَنَا اللهُ وَرَسُولُهُ[53] تا به عدد هر ذرّه آن خاك، حسنه‌اى در نامه اعمالت نوشته شود. وهنگامى كه قبر پر شد ومردم بازگشتند، نزديك‌ترين مردم به ميّت بالاى سرش بنشيند وبا صداى بلند او را تلقين كند كه اين تلقين باعث مى‌شود منكر ونكير (دو فرشته مأمور سؤال وجواب) از او سؤال نكنند. ومستحبّ مؤكّد است كه پس از دفن در كنار قبر او را تسليت گويند وپيش از دفن هم مستحبّ است».[54] 

[50] . كافى، ج 3، ص 194، ح 1؛ تهذيب، ج 1، ص 334، ح 915.
[51] . ترجمه: «بار خدايا، قبر را بر او گشاده گردان وعملش را بالا بر واز او خشنود باش». بحارالأنوار، ج 82،ص 41.
[52] . كافى، ج 3، ص 195، ح 4؛ تهذيب، ج 1، ص 336، ح 922.
[53] . ترجمه: «(اين كار را در حالى انجام مى‌دهم كه) ايمان به تو دارم ومعتقدم كه روزى همه مردگان را زندهمى‌كنى واين همان است كه خدا ورسولش به ما وعده داده‌اند».
[54] . كافى، ج 3، ص 198، ح 2؛ تهذيب، ج 1، ص 338، ح 926.