چند راهکار طلایی برای افزایش روزی

بزرگان و علمای دینی ما طبق روایت از انبیاء، اهل بیت و ائمه اطهار(ع) همگی اجماع  دارند که روزی دست خداست و این خود بشر است که باعث می شود روزی به دستش برسد یا نرسد.

خداوند متعال در بخشی از آیه 32 سوره نور فرموده اند: “إِن یَکونوا فُقَراءَ یُغنِهِمُ اللَّهُ مِن فَضلِهِ”. “اگر فقیر و تنگدست باشند، خداوند از فضل خود آنان را بی‌نیاز می‌سازد”. همچنین در بخشی از آیه 2 و آیه 3 سوره طلاق می فرمایند: “وَمَن یَتَّقِ اللَّهَ یَجعَل لَهُ مَخرَجًا و وَیَرزُقهُ مِن حَیثُ لا یَحتَسِبُ ۚ وَمَن یَتَوَکَّل عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسبُهُ”. “و هر کس تقوای الهی پیشه کند، خداوند راه نجاتی برای او فراهم می‌کند و او را از جایی که گمان ندارد روزی می‌دهد؛ و هر کس بر خدا توکّل کند، کفایت امرش را می‌کند”.

بنابراین هرکس تقوای الهی، پرهیزگاری، راه خدا و عبودیت و بندگی خدا را پیشه کند خداوند روزی را نصیبش می کند به نحوی که خود نمی داند این روزی از کجا آمده است. اگر فرد توکل بر خدا و یقین بر او کند، دغدغه و نگرانی و تردیدی نداشته باشد همان توکل و یقین کفایت کرده و خدا روزی را می دهد.

اگر برای نماز صبح افراد بیدار باشند و به بندگی خدا و تلاش بپردازند روزی خدا نصیبشان می شود ولی اگر تنبلی کرده، خواب باشند و دنبال کار نروند آن روز روزیشان قطع می شود.

سحرخیزی از علائم روزی است. افراد اگر می خواهند روزیشان فراوان شود نماز شب بخوانند.

 

برخی امروز در اعتقاداتشان شبهه ایجاد شده و کمرنگ شده است و نگران آینده هستند. ترس و ناامیدی زندگیشان را فرا گرفته است در حالی که مشکل آن ها نبود ارتباط با خداست.  اگر توکل بر خدا و ارتباط با عالم ملکوت در انسان ها وجود داشته باشد یقین حاصل خواهند کرد که روزیشان دست خدا است و دغدغه و نگرانی ندارند به همین دلیل احساس یاس و ناامیدی در زندگیشان نیز نخواهد بود.

گناه، نافرمانی از پدر و مادر، قانع نبودن و ناسپاسی از موانع گشایش روزی است. خداوند در آیه 7 سوره ابراهیم می فرماید: “وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزیدَنَّکُمْ وَ لَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابی‌ لَشَدیدٌ“. “و آن زمانی که پروردگارتان اعلام کرد که اگر سپاسگزارید، هر آینه افزونتر به شما می دهم و اگر کفران نمایید، عذاب من بسیار شدید است”.

بنابراین اگر شکرگزار باشیم خداوند نعمت ها و روزی را بر ما فراوان خواهد کرد و اگر ناسپاسی کنیم پروردگار روزی را قطع خواهد کرد. بدخلقی باعث سلب روزی و خوش اخلاقی باعث افزایش روزی می شود. بنابراین این شاخصه ها باید به شکل جدی در زندگی رعایت شود. اگر عبویدت و بندگی خدا انجام نشود نافرمانی است. در قرآن کریم در آیه 124 سوره طه آمده است: “و مَنْ أعرض عن ذکری فإنّ له معیشةً ضنکاً و نحشره یوم القیامة اعمی”. “و هر کس از یاد من رویگردان شود زندگی (سخت) و تنگی خواهد داشت و روز قیامت او را نابینا محشور می کنیم”. بنابراین این افراد چون از ذکر و ارتباط با خدا و به عبارتی عبودیت و بندگی فاصله گرفته اند روزی از انان سلب شده است.

روایت داریم که اگر افراد دائم الوضو باشند روزی زیاد و چهره نورانی می شود و قلب صیقل پیدا می کند. روایات متعددی داریم که وضو به خصوص روزی را زیاد می کند، دائم الوضویی نورانیت به همراه دارد و  روزی را می آورد.

میزان.