نهی قرآن کریم از اجبار زن در بخشیدن مهریه

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا يَحِلُّ لَكُمْ أَنْ تَرِثُوا النِّسَاءَ كَرْهًا ۖ وَلَا تَعْضُلُوهُنَّ لِتَذْهَبُوا بِبَعْضِ مَا آتَيْتُمُوهُنَّ.سوره نساء، آیه 19.

ای اهل ایمان! برای شما ارث بردن از زنان در حالی که خوشایند شما نیستند [و فقط به طمع به دست آوردن اموالشان پس از مرگشان با آنان زندگی می کنید] حلال نیست. و آنان را در تنگنا و فشار مگذارید تا بخشی از آنچه را [به عنوان مهریه] به آنان داده اید پس بگیرید.

 

در سورهٴ مباركهٴ «نساء» بعضي از احكام فقهي كه به مسائل مال يا خون يا عرض برمي‌گردد مطرح شده است. تاكنون بخشي از مسائل مالي در همين سوره مطرح شد، يكي درباره مهريه نساء بود كه فرمود: ﴿وَ آتُوا النِّساءَ صَدُقاتِهِنَّ نِحْلَةً فَإِنْ طِبْنَ لَكُمْ عَنْ شَيْ‏ءٍ مِنْهُ نَفْسًا فَكُلُوهُ هَنيئًا مَريئًا﴾[1]، چه اينكه فرمود: آنها را وادار نكنيد با فشار ﴿لِتَذْهَبُوا بِبَعْضِ ما آتَيْتُمُوهُنَّ﴾[2] و مانند آن، هم امر به دادن مهريه زنها صادر شد و هم نهي از استرداد و باز پس‌گيري مهريهٴ زنها و مانند آن مطرح شد.

منبع: تقریرات و یادداشتهای حجت الاسلام مهدی طاها از جلسه تفسیر سوره نساء حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی؛ سایت هدانا.