نماز امام حسن عسکرى (علیه السلام)
نماز آن حضرت چهار رکعت است، در دو رکعت اوّل بعد از «حمد»، پانزده مرتبه سوره «زلزال» و در دو رکعت دوم، بعد از «حمد» پانزده مرتبه سوره «توحید» را مى خواند و آنگاه این دعا را مى خواند:
شاید این مطالب را هم بپسندید:
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاَنَّ لَکَ الْحَمْدَ، لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، اَلْبَدىءُ قَبْلَ کُلِّ شَىْء، وَاَنْتَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ،
خدایا از تو مى خواهم براى آن که ستایش مخصوص توست و معبودى جز تو نیست که پیش از هر چیزى بوده اى و تویى زنده و پاینده
وَلا اِلـهَ اِلاَّ اَنْتَ الَّذى لا یُذِلُّکَ شَىْءٌ، وَاَنْتَ کُلَّ یَوْم فى شَاْن،
و معبودى جز تو نیست که چیزى خوارت نتواند کرد و تو هر روز در کارى هستى
لا اِلـهَ اِلاَّ اَنْتَ، خالِقُ ما یُرى وَما لایُرى، اَلْعالِمُ بِکُلِّ شَىْء بِغَیْرِ تَعْلیم،
معبودى جز تو نیست (تویى) آفریننده آنچه دیده شود و آنچه دیده نشود داناى به هر چیزى بى آن که کسى یادت دهد
اَسْئَلُکَ بِآلائِکَ وَنَعْمآئِکَ، بِاَنَّکَ اللهُ الرَّبُّ الْواحِدُ، لا اِلـهَ اِلاَّ اَنْتَ الرَّحْمنُ الرَّحیمُ،
از تو مى خواهم به حق نعمتهاى ظاهر و باطنت زیرا تویى خداى پرورنده یگانه، نیست معبود به حقى جز تو که بخشاینده و مهربانى
وَاَسْئَلُکَ بِاَنَّکَ اَنْتَ اللهُ لا اِلـهَ اِلاَّ اَنْتَ، اَلْوِتْرُ الْفَرْدُ الاَْحَدُ الصَّمَدُ، اَلَّذى لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ،
و از تو مى خواهم زیرا تویى خدایى که معبود به حقى جز تو نیست و یگانه فرد یکتا و بى نیازى که نزاید و نه زاییده شده و نیست برایش همتایى هیچ کس
وَاَسْئَلُکَ بِاَنَّکَ ]اَنْتَ[ اللهُ لا اِلـهَ اِلاَّ اَنْتَ، اَللَّطیفُ الْخَبیرُ، اَلْقآئِمُ عَلى کُلِّ نَفْس بِما کَسَبَتْ، اَلرَّقیبُ الْحَفیظُ،
و از تو مى خواهم که تویى خدایى که معبود به حقى جز تو نیست و لطیف و آگاه و نگهبان بر هر شخصى بدانچه مى کند و مراقب و نگهدارى
وَاَسْئَلُکَ بِاَنَّکَ اللهُ الأَوَّلُ قَبْلَ کُلِّ شَىْء، وَالاْخِرُ بَعْدَ کُلِّ شَىْء، وَالْباطِنُ دُونَ کُلِّ شَىْء، اَلضّآرُّ النّافِعُ الْحَکیمُ الْعَلیمُ،
و از تو مى خواهم بخاطر آن که خداى نخست پیش از هر چیز و پایان پس از هر چیزى و پنهان در نزد هر چیزى و زیان ده و سودبخش و با حکمت دانا
وَاَسْئَلُکَ بِاَنَّکَ اَنْتَ اللهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، اَلْحَىُّ الْقَیُّومُ، اَلْباعِثُ الْوارِثُ، اَلْحَنّانُ الْمَنّانُ،
و از تو مى خواهم چون تویى که معبود به حقى جز تو نیست زنده و پاینده و برانگیزنده و وارث خلق و دارنده رحمت و منّت بخش
بَدیعُ السَّمواتِ والأَرْضِ، ذُو الْجَلالِ وَالاِْکْرامِ، وَذُو الطَّوْلِ وَذُو الْعِزَّةِ وَذُو السُّلْطانِ،
پدیدآرنده آسمانها و زمین داراى جلال و کرامت و صاحب فضل و عزت و داراى سلطنت
لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، اَحَطْتَ بِکُلِّ شَىْء عِلْماً، وَاَحْصَیْتَ کُلَّ شَىْء عَدَداً، صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد.(1)
و قدرت معبودى جز تو نیست که علمت به هر چیزى احاطه دارد و عدد هر چیز را شماره کرده اى درود فرست بر محمّد و آلش.
