مبنای نهضت حسینی، اسیر بسیره جدی

راز نهضت سيد الشهداء؛ ادامه دادن راه رسول الله و اميرمومنان عليهم السلام

با قدمهاي راسخ پاي به عرصه ميدان مي نهاد و از هيچ چيز جز خالق هستي واهمه نداشت. مرگ را براي انسان سرنوشت حتمي مي دانست و بر گردن او آويخته؛ چنان كه گردن بند بر گردن دختران آويخته مي شود. مي فرمود:آن قدر مشتاق ديدار نياكانم هستم كه يعقوب(عليه السلام) مشتاق ديدار يوسف(عليه السلام) بود
اما سؤالي كه در اذهان عموم مردم جولان مي کند اين است که سيره ابا عبد الله الحسين (عليه السلام) چه سيره اي خواهد بود؟چرا که خلفاي سابق نيز دم از احياي سنت رسول الله (ص) مي زدند!!
در ادامه ي بخش سوم جلوه هاي حماسي عاشورا براي رسيدن به اين پرسش مهم از بنان حکيم متأله حضرت آيت الله العظمي جوادي آملي از کتاب شکوفايي عقل در پرتو نهضت حسيني پاسخ خواهيم گرفت که معظم له در آن به بررسي و تفسير نهضت اباعبدالله الحسين و شناخت سيره آن حضرت مي پردازند.

حضرت حسين (عليه السلام) در وصيتنامه ي رسمي اش راز نهضت خود راعلناِّ بيان مي کند: ادامه راه رسول اکرم (ص) و اميرمؤمنان (ع)
بهترين تفسير نهضت حسيني را سخنان و نامه هاي خود آن حضرت (عليه السلام) به عهده دارد و چون آن حضرت در وصيتنامه رسمي اش راز نهضت خود را ادامه راه رسول اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) و اميرمؤمنان (عليه السلام) بيان کردند، تفسير نهضت آن حضرت (عليه السلام) بدون آشنايي کامل به سيره اميرمؤمنان (عليه السلام) و سيره رسول اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) ممکن نيست؛ «و أسير بسيرة جدي و أبي علي بن أبي طالب».
سيره حضرت علي بن ابي طالب (عليه السلام) همان سيره رسول اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) بود، نه جداي از آن؛ زيرا آن انسان کاملي که به منزله جان رسول اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) است، روش او نيز همان سيره رسول اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) خواهد بود. اگر بخواهيم سيره علي ابن ابي طالب را تحليل کنيم، بايد سيره مبارک رسول اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) را تحليل نماييم و سيره رسول اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) را نيز پيش از هر چيز بايد قرآن تبيين کند؛ چون رسول اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) هم مفسّر علمي قرآن است و هم مفسّر عملي آن.

سيره پيامبر اکرم (صلوات الله عليه) با استنباط از قرآن :رهايي مردم از تيرگي و تاريکي ها
هر که به مقام انسانيت کامل بار يابد، همه شؤون حيات او را برنامه الهي رهبري مي کند و چون خداي سبحان کارش بر صراط مستقيم است، سيره رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلم) که به هدايت جامعه بشري عنايت دارد، بر صراط مستقيم است؛ (إن ربّي علي صراط مستقيم) و قبل از هر چيز، تعيين سيره آن حضرت (صلي الله عليه و آله و سلم) را بايد از قرآن کريم استنباط کرد.
روش و هدف رهبري ويژه اي که خداوند به پيامبرش آموخت اين است؛ (الر کتاب أنزلناه إليک لتخرج النّاس من الظّلمات إلي النّور بإذن ربّهم إلي صراط العزيز الحميد)؛ «قرآن نازل شده است تا تو جامعه را نوراني کني و مردم را از تيرگي و تاريکي برَهاني و آنان را روشن کني».
بر اين اساس، اگر خداوند در سوره مبارک «حديد» فرمود: ما انبيا را اعزام و کتاب ها را با آنان نازل کرديم تا مردم به قسط و عدل قيام کنند؛ (ليقوم النّاس بالقسط) در صدد بيان، هدف متوسّط رسالت است، نه هدف نهايي آن؛ زيرا هدف نهايي رسالت، نوراني شدن جامعه است و به يقين، جامعه نوراني عملکردش بر پايه قسط و عدل است.
هدف نهايي نبوت، نوراني شدن جامعه و خروج آن از هر تيرگي و تباهي است؛ (لتخرج النّاس من الظّلمات إلي النور بإذن ربّهم إلي صراط العزيز الحميد) و سيره رسول خدا همين هدف والاست که خداوند او را به آن سَمْت سامي آشنا کرد.
قرآن که کتابي بيِّن و روشن است، براي بيان چگونگي نوراني شدن مردم و جامعه، قيام موساي کليم (عليه السلام) را به دنبال اين بحث مطرح کرد و چنين فرمود: قرآن نازل شده است تا مردم را نوراني کني و راه آن نيز تشکيل حکومت اسلامي است؛ يعني فقط دين بايد در جامعه حکومت کند.

کسب جامعه نوراني در پرتو رهبري الهي و وجود امّتي آگاه و صابر
يقيناً نوراني کردن جامعه، نيازمند رهبري الهي، پايداري و شکر فراوان توده مردم است. عنصر رهبري الهي را خداوند با جريان موساي کليم تأمين کرد و پايداري و شکر فراوان امّت را با آيه (و ذکّرهم بأيام الله إنّ في ذلک لايات لکلّ صبّار شکور) تبيين کرد. خداوند به موساي کليم فرمود: وقتي مي تواني آل فرعون و سامري را از ميان برداري که امّتي آگاه و صابر و شکور داشته باشي و به همين منظور آن ها را به ايام خدا متذکّر کن. البته ضايعات يک انقلاب بزرگ، فريبکاري بدخواهان آن، فريب خوردگي ساده لوحان آن و سرانجام، اوج و حضيض آن براي ديگران عبرت و آموزنده است.
در بقا و نگهداري نظام اسلامي نيز سپاس فراوان لازم است و کيفيت سپاسگزاري، آن است که انسان تمام نعمت ها را از خدا بداند و از نعمت خدادادي بيش ترين بهره صحيح را ببرد و هرگز مغرور تنعّم نگردد. منبع : اسرا نیوز.