لعن شدید امام رضا علیه السلام نسبت به یک مکاشفه شیطانی

محمد بن قولویه قمی از «سعد بن عبدالله اشعری» از «محمد بن عیسی» از «یونس بن عبدالرحمان» نقل کرده است
از مردی از فرقه طیاره شنیدم که برای امام رضا علیه السلام این حکایت را از یونس بن ظبیان نقل کردیونس گفت:

در یکی از شبها من در طواف بودم. ناگهان ندایی از بالای سرم شنیده شد که می‌گفت: ای یونس! اننی انا الله لا اله الا انا فاعبدنی و اقم الصلوة لذکری. ای یونس من خداوند هستم، هیچ خدایی جز من نیست، من را عبادت کن. و برای یاد من نماز بگزار. من سرم را بلند کردم، در همان حال جبرئیل را دیدم. [در اصل روایت به اختصار «ج» می‌گوید که مرحوم مجلسی هم نوشته مقصودش جبرئیل بود].

ناگهان امام رضا علیه السلام خشمگین شد، به طوری که ناراحتی خود را بروز داده (لم یملک نفسه) به آن مرد گفت: از پیش من برو، خداوند تو را و کسی که این حکایت را برای تو نقل کرده، لعنت کند. خداوند یونس بن ظبیان را هم لعنت کند، هزار لعنت که بعد از هر کدام هزار لعنت دیگر باشد، لعنتی که هر کدام تو را تا قعر جهنم می‌رساند. بدان، آن که او را ندا داده کسی جز شیطان نبوده است. اما یونس بن ظبیان هم با ابوالخطاب در بدترین عذابها با همدیگر هستند، به همراه دوستانشان، با همان شیطان، با فرعون و آل فرعون. این را من از پدرم درباره او شنیدم.

یونس بن عبدالرحمان گوید: این مرد برخاسته بیرون رفت. هنوز ده قدم از در دور نشده بود که افتاد و غش کرد و جنازه‌اش را بردند.

 

سه نکته درباره روایت:

1-یونس بن ظبیان الکوفی، از راویان حدیث شیعه، و اصحاب امام صادق و کاظم (علیهماالسّلام) که به جهت دروغ‌گویی و جعل حدیث مورد لعن امام کاظم (علیه‌السلام) قرار گرفته و نزد رجالیون تضعیف شده است. این شخصیت کذاب به دنبال آن بوده که برای خود در مقابل اهل البیت علیهم السلام دکان معنویت باز کند، شخصیت او و چنین رفتارها و ادعا هایی با خشم و واکنش شدید امام رضا علیه السلام مواجه می شود.

2- مکاشفه دو نوع هست، رحمانی و شیطانی و نوع مکاشفات تا به حد رحمانی و الهی برسد سالها طول می کشد و نیازمند استاد سلوک نفسانی است که انسان در مسیر اهل البیت علیهم السلام قدم بگذارد تا به مکاشفات درست برسد، فلذا هر غیب دیدنی دلیل حقانیت نیست چون قرآن کریم زمانی که سامری را معرفی می کند برخی از قدرت های ماورایی او را نیز بر می شمرد. در هر حال این روایت کلیت مکاشفات را نفی نمی کند، بلکه ناظر به مکاشفات شیطانی است و از نشانه های این نوع مکاشفات این هست که با معارف قرآن کریم و روایات در تعارض و اختلاف باشد.

3- یکی از نکاتی که  روایت بدان اشاره دارد و نفی می کند همان ادعای ارتباط با فرشته وحی جبرئیل هست. ادعاهای غلوی که می تواند زمینه انحراف و دین سازی را بدنبال داشته باشد.

3- كش، رجال الكشي مُحَمَّدُ بْنُ قُولَوَيْهِ عَنْ سَعْدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ يُونُسَ قَالَ سَمِعْتُ رَجُلًا مِنَ الطَّيَّارَةِ يُحَدِّثُ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا ع عَنْ يُونُسَ بْنِ ظَبْيَانَ أَنَّهُ قَالَ: كُنْتُ فِي بَعْضِ اللَّيَالِي وَ أَنَا فِي الطَّوَافِ فَإِذَا نِدَاءٌ مِنْ فَوْقِ رَأْسِي يَا يُونُسُ إِنِّي‏ أَنَا اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِي وَ أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْرِي‏ فَرَفَعْتُ رَأْسِي فَإِذَا ج‏[1] فَغَضِبَ أَبُو الْحَسَنِ ع غَضَباً لَمْ‏ يَمْلِكْ‏ نَفْسَهُ‏ ثُمَّ قَالَ لِلرَّجُلِ اخْرُجْ عَنِّي لَعَنَكَ اللَّهُ وَ لَعَنَ مَنْ حَدَّثَكَ وَ لَعَنَ يُونُسَ بْنَ ظَبْيَانَ أَلْفَ لَعْنَةٍ تَتْبَعُهَا أَلْفُ لَعْنَةٍ كُلُّ لَعْنَةٍ مِنْهَا تُبْلِغُكَ قَعْرَ جَهَنَّمَ‏[2] أَشْهَدُ مَا نَادَاهُ إِلَّا شَيْطَانٌ أَمَا إِنَّ يُونُسَ مَعَ أَبِي الْخَطَّابِ فِي أَشَدِّ الْعَذَابِ مَقْرُونَانِ وَ أَصْحَابَهُمَا إِلَى ذَلِكَ الشَّيْطَانِ مَعَ فِرْعَوْنَ وَ آلِ فِرْعَوْنَ فِي أَشَدِّ الْعَذَابِ سَمِعْتُ ذَلِكَ مِنْ أَبِي ع فَقَالَ يُونُسُ فَقَامَ الرَّجُلُ مِنْ عِنْدِهِ فَمَا بَلَغَ الْبَابَ إِلَّا عَشْرَ خُطًى حَتَّى صُرِعَ مَغْشِيّاً عَلَيْهِ قَدْ قَاءَ رَجِيعَهُ وَ حُمِلَ مَيِّتاً فَقَالَ أَبُو الْحَسَنِ ع أَتَاهُ مَلَكٌ بِيَدِهِ عَمُودٌ فَضَرَبَ عَلَى هَامَتِهِ ضَرْبَةً قُلِبَ مِنْهَا مَثَانَتُهَا حَتَّى قَاءَ رَجِيعَهُ وَ عَجَّلَ اللَّهُ بِرُوحِهِ إِلَى الْهَاوِيَةِ وَ أَلْحَقَهُ بِصَاحِبِهِ الَّذِي حَدَّثَهُ يُونُسُ بْنُ ظَبْيَانَ وَ رَأَى الشَّيْطَانَ الَّذِي كَانَ يَتَرَاءَى لَهُ‏[3].

بيان: من الطيارة أي الذين طاروا إلى الغلو فإذا ج أي جبرئيل.

[1] -في الطبعة الأولى من المصدر:[ فاذاح أبو الحسن‏] أى فإذا حينئذ أبو الحسن و في الطبعة الثانية: فاذاح.
[2]- في المصدر: الى قعر جهنم.
[3]- رجال الكشّيّ: 232 و 233.