شفاعت و عدل الهى
آيا شفاعت، عدالت خدا را زير سؤال نمى برد و به زبان امروزى «پارتى بازى» نيست؟
بدين جهت توجه به نكات ذيل، ضرورى و بايسته است:
يك. استحقاق شفاعت
شفاعت يكى از مظاهر رحمت گسترده الهى است و به اراده خدا و رضايت او، شفيعان اجازه شفاعت دارند؛ يعنى، بر خلاف پارتى بازى است كه شخص مجرم واسطه اى پيدا مى كند و از طريق پول و قدرت، او را وادار مى كند تا بر قاضى و حاكم تأثير بگذارد. در شفاعت، همه چيز تنها و تنها برخاسته از اراده حكيمانه خداوند است و او به شفيع اجازه مى دهد تا بر اساس اراده و خواست الهى، در مورد برخى بندگان ـ كه استحقاق عفو الهى را دارند ـ شفاعت كنند.
شفاعت اولياى الهى، بى حساب و گزاف نيست. تأمّل و درنگ در شرايط شفاعت و شفاعت شوندگان، آشكار مى سازد كه شفاعت در حقيقت، پاداش و جايزه الهى به كسانى است كه در دنيا اهل ايمان و عمل صالح بوده اند؛ يعنى، بر خلاف پارتى بازى ـ كه امرى ناروا و ناحق است و بر پايه استحقاق افراد نيست ـ شفاعت بر مبناى استحقاق و قابليت افراد استوار است. آنان اين قابليت را به واسطه عقيده و عمل خويش در دنيا، تحصيل كرده اند.
دو. قانون شفاعت
شفاعت قانونى حكيمانه و بر اساس رحمت و فضل الهى است و مقدم بر قانون كيفر و عذاب مجرمان است.
شاید این مطالب را هم بپسندید:
به عنوان مثال در قوانين كشورها، طبق يك ماده قانونى، كسى كه مرتكب جرم خاصى شود، بايد پنج سال زندانى بكشد و طبق ماده قانونى ديگر هر مجرمى كه واجد شرايط عفو باشد، قبل از تحمل دوره كامل حبس، مورد عفو قرار گرفته و آزاد مى شود.
عفو چنين مجرمى، نه تبعيض است و نه نقض قانون؛ بلكه بر اساس قانون ديگرى است كه مقدم و حاكم بر قانون اوليه كيفر مجرمان و برخاسته از قابليت شخص مجرم است.
سه. عدم تبعيض در شفاعت
خداوند با هيچ كس رابطه قوم و خويشى ندارد و بين بندگان در امكان بهره مندى از قانون شفاعت، تبعيضى قائل نمى شود.
هر انسانى قادر است با تحصيل شرايط، از شفاعت بهره مند شود و خود را در معرض بخشش و عفو اخروى قرار دهد؛ يعنى، شفاعت، قانونى عام و فراگير و با اعلام قبلى است؛ بر خلاف پارتى بازى كه به صورت گزينشى، فردى، غيرفراگير و نامبتنى بر پايه استحقاق است.
منبع: هدانا برگرفته از پرسش ها و پاسخ ها«دعا و توسل».
