شخص جنب در شب ماه رمضان تا اذان بخوابد

[ کسی که در شب ماه رمضان جنب است]

مسأله 1625 کسی که در شب ماه رمضان (1) جنب است و می داند که اگر بخوابد تا صبح بیدار نمی شود، نباید بخوابد (2) و چنانچه بخوابد (3) و تا صبح بیدار نشود، روزه اش باطل است و قضا و کفاره بر او واجب می شود (4).

(1) (بهجت:) یا روزه واجب معین..

(2) (بهجت:) در صورتی که در نخوابیدن عسر و حرج برای او نباشد، نباید بخوابد مگر بعد از غسل..

(3) (زنجانی:) چنانچه با اختیار بخوابد..

(4) (زنجانی:) روزه اش باطل است و قضا بر او واجب می شود و کفاره نیز لازم است، مگر آن که خیال می کرده بقاء بر جنابت حرام نیست و در هر حال باید در روز امساک کند.

(مکارم:) روزه اش اشکال دارد و بنا بر احتیاط واجب باید قضا و کفاره به جا آورد، اما اگر احتمال دهد که بیدار می شود می تواند بخوابد، و احتیاط این است که در دفعه دوم که بیدار شد نخوابد تا غسل کند.

(خوئی، تبریزی:) مسأله کسی که در شب ماه رمضان جنب است و می داند که اگر بخوابد تا صبح بیدار نمی شود، نباید غسل نکرده بخوابد و چنانچه پیش از غسل بخوابد و تا صبح بیدار نشود روزه اش باطل است و قضا و کفاره بر او واجب می شود.

(سیستانی:) بنا بر احتیاط واجب نباید غسل نکرده بخوابد و چنانچه پیش از غسل اختیاراً بخوابد و تا صبح بیدار نشود؛ باید روزه آن روز را تمام کند و قضا و کفاره بر او واجب می شود.

[هر گاه جنب در شب ماه رمضان بخوابد و بیدار شود]

مسأله 1626 هر گاه جنب در شب ماه رمضان بخوابد و بیدار شود (1) اگر احتمال بدهد که اگر دوباره بخوابد (2) بیدار می شود برای غسل، می تواند بخوابد (3).

(1) (خوئی:) احتیاط مستحب ((تبریزی:) احتیاط واجب) آن است که پیش از غسل در صورتی که عادتش به بیدار شدن نباشد نخوابد اگر چه احتمال بدهد که اگر دوباره بخوابد پیش از اذان صبح بیدار می شود.

(2) (اراکی:) اطمینان دارد که اگر دوباره بخوابد..

(3) (فاضل:) در صورتی که عادتاً خواب نمی ماند.

(زنجانی:) چنانچه تردید داشته باشد که اگر بخوابد بیدار می شود یا نه، احتیاط مستحب آن است که پیش از غسل نخوابد.

(سیستانی:) اگر احتمال بدهد که اگر دوباره بخوابد پیش از اذان صبح بیدار می شود می تواند بخوابد. (مکارم:) رجوع کنید به ذیل مسأله 1625.

(گلپایگانی، صافی:) مسأله جنب اگر عادت و اطمینان به بیدار شدن قبل از اذان صبح ندارد بنا بر احتیاط واجب نباید پیش از غسل بخوابد و اگر بخوابد خواب اول باشد یا دوم حکم باقی ماندن عمدی با جنابت تا صبح را دارد که باید قضاء روزه را بگیرد و کفاره نیز بدهد.

(بهجت:) مسأله هر گاه جنب در شب ماه رمضان یا روزه واجب معین بخوابد و بیدار شود، اگر اطمینان به بیدار شدن پیش از اذان صبح برای غسل را ندارد باید نخوابد اگر چه احتمال بدهد که اگر دوباره بخوابد پیش از اذان صبح بیدار می شود.

[کسی که در شب ماه رمضان جنب است]

مسأله 1627 کسی که در شب ماه رمضان (1) جنب است و می داند یا احتمال می دهد که اگر بخوابد (2) پیش از اذان صبح بیدار می شود، چنانچه تصمیم داشته باشد که بعد از بیدار شدن غسل کند (3) و با این تصمیم بخوابد و تا اذان خواب بماند روزه اش صحیح است (4).

(1) (بهجت:) یا روزه واجب معین..

(2) (خوئی، تبریزی، سیستانی:) یقین (سیستانی: یا اطمینان) دارد که اگر بخوابد.. (زنجانی، بهجت:) می داند (بهجت: یا اطمینان دارد) که اگر بخوابد..

(3) (زنجانی:) غسل یا تیمم کند..

(4) (خوئی، تبریزی:) و هم چنین است کسی که عادت بیدار شدن قبل از اذان صبح را داشته و احتمال بیدار شدن را نیز بدهد. (بهجت:) باید روزه بگیرد و روزه اش صحیح می باشد.

(زنجانی:) روزه اش بدون اشکال صحیح است.

(گلپایگانی، صافی:) مسأله کسی که در شب ماه رمضان جنب است اگر عادت و اطمینان به بیدار شدن پیش از اذان صبح را دارد جایز است با تصمیم به آن که بعد از بیدار شدن غسل کند بخوابد و چنانچه در این صورت اتفاقاً تا صبح خواب بماند روزه اش صحیح است.

[ کسی که در شب ماه رمضان جنب است]

مسأله 1628 کسی که در شب ماه رمضان جنب است و می داند یا احتمال می دهد که اگر بخوابد (1) پیش از اذان صبح بیدار می شود، چنانچه غفلت داشته باشد که بعد از بیدار شدن باید غسل کند (2)، در صورتی که بخوابد و تا اذان صبح خواب بماند (3) روزه اش صحیح است (4).

این مسأله در رساله آیات عظام: مکارم و بهجت نیست

(1) (گلپایگانی، صافی:) می داند که اگر بخوابد.. (سیستانی:) اطمینان ندارد که اگر بخوابد..

(2) (زنجانی:) غسل یا تیمم کند..

(3) (خوئی، تبریزی، سیستانی:) بنا بر احتیاط قضا بر او واجب می شود. (زنجانی:) بنا بر احتیاط مستحب روزه آن روز را قضا کند.

(4) (گلپایگانی، صافی:) اگر خواب اولش باشد روزه اش صحیح است، نه قضا دارد و نه کفاره؛ و در خواب دوم و سوم فقط قضا بر او واجب می شود.

[کسی که در شب ماه رمضان جنب است]

مسأله 1629 کسی که در شب ماه رمضان (1) جنب است و می داند یا احتمال می دهد که اگر بخوابد (2) پیش از اذان صبح بیدار می شود، چنانچه نخواهد بعد از بیدار شدن غسل کند (3)، یا تردید داشته باشد که غسل کند یا نه (4)، در صورتی که بخوابد و بیدار نشود، روزه اش باطل است (5).

(1) (بهجت:) یا روزه واجب معین..

(2) (خوئی، تبریزی، سیستانی:) یقین دارد یا احتمال می دهد که اگر بخوابد..

(گلپایگانی، صافی:) می داند که اگر بخوابد..

(3) (سیستانی:) در صورتی که بخوابد و بیدار نشود باید روزه آن روز را تمام کند و قضا و کفاره بر او لازم است و هم چنین است بنا بر احتیاط لازم اگر تردید داشته باشد که بعد از بیدار شدن غسل کند یا نه.

(زنجانی:) غسل یا تیمم کند اگر بخوابد و تا اذان صبح خواب بماند روزه اش باطل و قضا و کفاره لازم است؛ و اگر تردید داشته باشد که غسل یا تیمم کند یا نه، بنا بر احتیاط روزه اش باطل و قضا و کفاره لازم است.

(4) (نوری:) یا بی تفاوت باشد..

(5) (خوئی، تبریزی، بهجت:) روزه اش باطل و قضا و کفاره لازم است. (مکارم:) روزه اش اشکال دارد.

[اگر جنب در شب ماه رمضان بخوابد و بیدار شود]

مسأله 1630 اگر جنب در شب ماه رمضان بخوابد و بیدار شود و بداند یا احتمال دهد که اگر دوباره بخوابد (1) پیش از اذان صبح (2) بیدار می شود و تصمیم هم داشته باشد که بعد از بیدار شدن غسل کند (3)، چنانچه دوباره بخوابد و تا اذان بیدار نشود، باید روزه آن روز را قضا کند و هم چنین است اگر (4) از خواب دوّم بیدار شود و برای مرتبه سوم بخوابد (5) و کفاره بر او واجب نمی شود (6).

(1) (گلپایگانی، صافی:) بداند که اگر دوباره بخوابد..(خوئی، تبریزی، سیستانی:) یقین کند یا احتمال دهد که اگر دوباره بخوابد..

(2) (مکارم:) برای غسل کردن بیدار می شود چنانچه بخوابد و بیدار نشود، احتیاطاً باید روزه آن روز را قضا کند، هم چنین است اگر برای دفعه سوّم بخوابد و بیدار نشود، ولی در هیچ یک از اینها کفّاره بر او واجب نمی شود.

(3) (زنجانی:) غسل یا تیمم کند..

(4) (خوئی، زنجانی، سیستانی، تبریزی:) و اگر..

(5) (گلپایگانی، صافی:) و تا اذان صبح بیدار نشود، قضای روزه آن روز بر او واجب می شود (گلپایگانی: ولی اگر عادت و اطمینان به بیدار شدن نداشته باشد) بنا بر احتیاط لازم کفاره هم بر او واجب می شود.

(خوئی، تبریزی، سیستانی، زنجانی:) و تا اذان صبح بیدار نشود، باید روزه آن روز را قضا کند و بنا بر احتیاط استحبابی کفاره نیز بدهد (زنجانی: بلکه بنا بر احتیاط مستحب در خواب دوم و هم چنین در خواب اول در صورتی که عادت به بیدار شدن نداشته باشد، کفاره بدهد).

(6) (فاضل:) بنا بر احتیاط واجب در خواب سوم کفاره هم لازم است.

(بهجت:) مسأله اگر جنب در شب ماه رمضان یا روزه واجب معیّن بعد از جنب شدن خوابید و بیدار شد، در صورتی که اطمینان دارد که اگر دو مرتبه بخوابد قبل از اذان صبح بیدار می شود خوابیدن دفعه دوم بر او حرام نیست ولی خلاف احتیاط است و اگر دو باره خوابید و بیدار نشد، باید قضای آن را بگیرد و بنا بر احتیاط واجب کفّاره هم بدهد و اگر بیدار شد باز دفعه سوم خوابید و تا اذان صبح بیدار نشد قضای آن روز را باید بگیرد و وجوب کفّاره مطابق احتیاط بلکه اقوی است.

[خوابی را که در آن محتلم شده نباید خواب اول حساب کرد]

مسأله 1631 خوابی را که در آن محتلم شده نباید خواب اول حساب کرد بلکه اگر از آن خواب بیدار شود و دوباره بخوابد خواب اول حساب می شود.

(گلپایگانی:) مسأله بنا بر احتیاط واجب خوابی را که در آن محتلم شده، باید خواب اول حساب کند پس اگر بعد از بیدار شدن دوباره بخوابد و بداند یا عادت به بیدار شدن داشته باشد و تصمیم هم داشته باشد که بعد از بیدار شدن غسل کند، چنانچه تا اذان خواب بماند بنا بر احتیاط واجب باید قضای آن روز را بگیرد. و اگر دوباره بیدار شود و بداند یا عادت به بیدار شدن داشته باشد و تصمیم داشته باشد که بعد از بیدار شدن غسل کند در صورتی که باز هم بخوابد و تا اذان خواب بماند، باید قضای آن روز را بگیرد و کفاره بر او واجب نیست ولی احتیاط خوب است.

(صافی:) بنا بر احتیاط مستحب مؤکد کفاره هم بر او واجب می شود.

(خوئی، تبریزی:) مسأله مراد از خواب اول و دوم و سوم در صورتی که انسان در خواب محتلم شود خوابی است که بعد از بیدار شدن بخوابد و اما خوابی که در آن محتلم شده خواب اول حساب نمی شود.

(سیستانی:) مسأله خوابی که در آن احتلام صورت گرفته است خواب اول حساب می شود، بنا بر این اگر پس از بیدار شدن دوباره بخوابد و تا اذان صبح بیدار نشود، چنانچه در مسأله قبل گفته شد روزه آن روز را باید قضا کند.

(زنجانی:) مسأله اگر انسان در خواب محتلم شود و بعد بیدار شود و ببیند جنب شده و دوباره بخوابد، و تا اذان صبح بیدار نشود، باید در آن روز از کارهایی که به رروزه دار حرام است، خودداری کند و بعد، روزه آن روز را قضا کند.

[ در چند صورت فقط قضای روزه بر انسان واجب است]

مسأله 1688 در چند صورت (1) فقط قضای روزه بر انسان واجب است (2) و کفاره واجب نیست: …دوم: آن که در شب ماه رمضان جنب باشد و به تفصیلی که در مسأله [1630] گفته شد تا اذان صبح از خواب سوم (4) بیدار نشود (5)…

(1) (سیستانی:) در چند مورد غیر از مواردی که قبلًا به آنها اشاره شد..

(2) (مکارم:) لازم است..

(4) (گلپایگانی:) از خواب دوّم و یا سوّم.. (زنجانی:) از خواب دوم یا بیشتر..

(خوئی، تبریزی، سیستانی، صافی، فاضل:) از خواب دوّم..

(5) (صافی:) ولی در خواب سوم احتیاط مستحب مؤکد کفاره است..

(زنجانی:) و کسی که در خواب محتلم شود و بعد بیدار شود و ببیند جنب شده و دوباره بخوابد و تا اذان صبح بیدار نشود، باید روزه آن روز را قضا کند، چنانچه در مسأله [1631] گفته شد.

(مکارم:) [اوّل]: در صورتی که در شب ماه رمضان جنب باشد و بخوابد و بیدار شود و برای بار دوم یا سوم بخوابد و بیدار نشود، در این صورت احتیاط واجب قضای روزه است، امّا اگر در خواب اول بیدار نشود قضا ندارد و روزه اش صحیح است..

[هدانا/تذکر: ادامه مسئله 1688 را از اینجا کلیک کنید و مطالعه نمایید].

• توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید/ متن اصلی از رساله امام خمینی و مُحشی حضرات آیات: سیستانی، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی، شبیری زنجانی، بهجت،فاضل،  اراکی، خویی، گلپایگانی، تبریزی.

---

باقى ماندن بر جنابت تا اذان صبح
کسى که در شب ماه رمضان دچار جنابت است بايد تا پيش از اذان صبح غسل کند. اگر جنب عمداً تا آن هنگام غسل نکند روزه‌اش باطل است. اين حکم در مورد روزه‌ى قضاى ماه رمضان ـ حتی در حالت غير عمد ـ نيز جارى است.

102. اگر در شب ماه رمضان جنب شود و بدون تعمد تا اذان صبح غسل نکند، مثل اينکه در خواب جنب شود و خواب او تا بعد از اذان صبح ادامه يابد، روزه‌اش صحيح است.

103. کسى‌ که در بيدارى جنب شده يا پس از جنب شدن در حال خواب، بيدار شده، و مى‌‌داند که اگر به خواب رود، تا پيش از اذان صبح براى غسل بيدار نخواهد شد، جايز نيست قبل از غسل کردن بخوابد، و اگر خوابيد و پيش از اذان غسل نکرد، روزه‌اش باطل است ولى‌ اگر احتمال مى‌‌دهد که پيش از اذان صبح براى غسل بيدار خواهد شد و تصميم بر غسل داشته باشد ولى بيدار نشود، روزه‌اش صحيح است ولى اگر دوباره خوابيد و تا صبح بيدار نشد، بايد قضاى آن روز را به‌جا آورد.

104. کسى‌ که در شب ماه رمضان وظيفه دارد غسل کند، اگر به دليل تنگى وقت يا مضرّ بودن آب و امثال آن نتواند غسل کند، بايد تيمم بدل از غسل به‌جا آورد.

105. اگر در حال روزه در خواب جنب شود، روزه‌اش باطل نمى‌‌شود. 

 

خوابیدن شخص جنب تا اذان صبح

س۲۱. اگر مکلّف در شب ماه رمضان قبل از اذان صبح بیدار شود، و ببیند که محتلم شده است، و دوباره پیش از اذان صبح به امید این ‌که برای غسل کردن بیدار می‌ شود بخوابد، و تا بعد از طلوع آفتاب در خواب بماند، و غسل خود را تا اذان ظهر به تأخیر بیندازد، و بعد از اذان ظهر غسل کرده و نماز ظهر و عصر بخواند، روزه آن روز او چه حکمی‌ دارد؟

 

ج. در فرض سؤال که خوابِ اوّل است، روزه‌اش صحیح می باشد، ولی اگر دوباره خوابید و تا صبح بیدار نشد، باید قضای آن روز را به ‌جا آورد.

منبع: سایت هدانا برگرفته از استفتائات آیت الله العظمی خامنه ای.

لینک کوتاه مطلب:  http://goo.gl/WPrIOs

*- ضمنا شما می توانید از اینجا مشترک  خبرنامه سایت شوید و جدید ترین مطالب را دریافت کنید.

ویژه نامه احکام روزه

• شخص جنب در شب ماه رمضان تا اذان بخوابد
• نبود وقت برای غسل جنابت در ماه رمضان
• وضو گرفتن مستحاضه برای دو نماز پشت سر هم
• اگر در ماه رمضان غسل جنابت را فراموش کند
• اگر شخص جنب بدون غسل یا تیمم روزه بگیرد
• حکم شنا کردن روزه دار در استخر یا دریا
• حکم کشیدن سیگار در حال روزه چیست

کلید: شخص جنب در شب ماه رمضان تا اذان بخوابد شخص جنب در شب ماه رمضان تا اذان بخوابد شخص جنب در شب ماه رمضان تا اذان بخوابد شخص جنب در شب ماه رمضان تا اذان بخوابد شخص جنب در شب ماه رمضان تا اذان بخوابد شخص جنب در شب ماه رمضان تا اذان بخوابد شخص جنب در شب ماه رمضان تا اذان بخوابد شخص جنب در شب ماه رمضان تا اذان بخوابد شخص جنب در شب ماه رمضان تا اذان بخوابد شخص جنب در شب ماه رمضان تا اذان بخوابد شخص جنب در شب ماه رمضان تا اذان بخوابد شخص جنب در شب ماه رمضان تا اذان بخوابد شخص جنب در شب ماه رمضان تا اذان بخوابد X جنب شدنX جنب شدن در خوابX جنب شدن در ماه رمضانX غسل جنابت شخص جنب در شب ماه رمضان تا اذان بخوابد شخص جنب در شب ماه رمضان تا اذان بخوابد شخص جنب در شب ماه رمضان تا اذان بخوابد شخص جنب در شب ماه رمضان تا اذان بخوابد شخص جنب در شب ماه رمضان تا اذان بخوابد شخص جنب در شب ماه رمضان تا اذان بخوابد