سوره ضحی و جریان کودکی پیامبر اسلام (ص)

ديدگاه قرآن در سوره ضحى، پيرامون دوران كودكى حضرت محمّد(صلى الله عليه وآله)چيست؟

نکته:

 

در آيه 6 سوره ضُحى، چنين مى خوانيم: (اَلَمْ يَجِدْكَ يَتيماً فَآوى ) ; «آيا خداوند تو را يتيم نيافت و سپس پناهت داد».

 

اين آيه، اشاره به يتيمى پيامبر(صلى الله عليه وآله) دارد. به جريان درگذشت والدين پيامبر دقت كنيد:

 

عبدالله، پدر پيامبر، در 25 سالگى در مدينه، نزد دايى هاى پدرش از طايفه بنى النجار، در خانه اى معروف به دار النابغه، وفات يافت و به قول مشهور، وفات وى، پيش از ميلاد رسول خدا روى داد.

آمنه، دختر وهب نيز شش سال و سه ماه پس از ولادت فرزندش محمد، در سفرى كه فرزند خويش را به مدينه برده بود، هنگام بازگشت به مكه، در 30 سالگى، در محلى به نام ابواء درگذشت.

 

نکته:

عبدالمطلب نيز هنگامى كه نواده اش محمد، هشت ساله بود، از دنيا رفت و آنگاه حضرت در دامان عمويش، «ابوطالب»، بزرگ شد[12]. بنابراين، پيامبر، اوان ولادت و دوران كودكى اش، با يتيمى آغاز شد ; دوران سختى كه تنها پناه الهى مى توانست تسلى بخش او باشد و اين دوره، مقدمه اى بود تا در دوران نبوت، پناه پناه جويان گردد.

پس بگفتش اى محمد! منت از ما دار از آنك *** نيست دارالملك منتهاى ما را منتها

نه تو دُرّى بودى اندر بحر جسمانى يتيم *** فضل ما، تاجيت كرد از بهر فرق انبيا

با تو در فقر و يتيمى، ما چه كرديم از كرم *** تو همان كن اى كريم از خُلق خود، با خلق ما

مادرى كن مر يتيمان را بپرورشان به لطف *** خواجگى كن سايلان را طبعشان گردان وفا[13]

 

 

[12]. تاريخ يعقوبى(ترجمه )، ج1، ص 520  ; تاريخ پيامبر اسلام، ص 52 و 53 .
[13]. ديوان حكيم سنائى غزنوى .
منبع: هدانا برگرفته از پرسش ها و پاسخ ها  «پیامبراعظم – سیره و تاریخ».

ویژه نامه امامت پژوهی