زیارتنامه حضرت علی علیه السلام
مرحوم «کلینى» در «کافى» و «ابن قولویه» در «کامل الزیارات» از امام على النقى(علیه السلام) روایت کرده اند که آن حضرت نزد قبر امیر مؤمنان(علیه السلام) چنین مى گفت:
شاید این مطالب را هم بپسندید:
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وَلِىَّ اللهِ، اَنْتَ اَوَّلُ مَظْلُوم، وَاَوَّلُ مَنْ غُصِبَ حَقُّهُ،
سلام بر تو اى ولىّ خدا تویى نخستین ستمدیده و نخستین کسى که حقش را غصب کردند
صَبَرْتَ وَ احْتَسَبْتَ حَتّى اَتیکَ الْیَقینُ، فَاَشْهَدُ اَنَّکَ لَقیتَ اللهَ وَاَنْتَ شَهیدٌ،
بردبارى کردى به امید پاداش خدا تا مرگت فرا رسید و گواهى دهم که براستى تو خدا را دیدار کردى در حالى که شهید بودى
عَذَّبَ اللهُ قاتِلَکَ بِاَنْواعِ الْعَذابِ، وَجَدَّدَ عَلَیْهِ الْعَذابَ،
عذاب کند خدا کُشنده ات را به انواع عذاب و تازه کند بر او عذاب را
جِئْتُکَ عارِفاً بِحَقِّکَ، مُسْتَبْصِراً بِشَاْنِکَ، مُعادِیاً لاَِعْدآئِکَ وَمَنْ ظَلَمَکَ،
آمدم به درگاهت در حال معرفت به حق تو و بیناى به شأن و مقامت و در حال دشمنى با دشمنانت و آنان که به تو ستم کردند
اَلْقى عَلى ذلِکَ رَبّى اِنْ شآءَ اللهُ، یا وَلِىَّ اللهِ، اِنَّ لى ذُنُوباً کَثیرَةً، فَاشْفَعْ لى اِلى رَبِّکَ،
و ان شاءالله به همین حال پروردگارم را نیز دیدار خواهم کرد اى ولىّ خدا براستى مرا گناهان بسیارى است پس شفاعت کن مرا به درگاه پروردگارت
فَاِنَّ لَکَ عِنْدَاللهِ مَقاماً مَحْمُوداً مَعْلُوماً، وَاِنَّ لَکَ عِنْدَاللهِ جاهاً وَشَفاعَةً،
که مسلّماً تو را نزد خدا مقامى است پسندیده و معلوم و براستى تو در پیش خدا آبرو دارى و شفاعتت پذیرفته است
وَ قَدْ قالَ اللهُ تَعالى وَلا یَشْفَعُونَ اِلاَّ لِمَنِ ارْتَضى.(1)
و خداى تعالى خود فرموده: و شفاعت نکنند جز براى آن کس که او بپسندد.
