دستوری از امام رضا علیه السلام برای فرزند دار شدن

27334-  مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ رَاشِدٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ

أَنَّهُ شَكَا إِلَى أَبِي الْحَسَنِ ع سُقْمَهُ وَ أَنَّهُ لَا يُولَدُ لَهُ فَأَمَرَهُ أَنْ يَرْفَعَ صَوْتَهُ بِالْأَذَانِ فِي مَنْزِلِهِ قَالَ فَفَعَلْتُ فَأَذْهَبَ اللَّهُ عَنِّي سُقْمِي وَ كَثَّرَ وُلْدِي

وسائل الشيعة، ج‏5، ص: 412

روايت كرده ‏اند كه هشام بن ابراهيم به امام رضا عليه السّلام از بيمارى خود و از اينكه برايش فرزندى زاده نمي شود يا داراى فرزند نمي شود گلايه و شكوه كرد، آن حضرت به او فرمود كه در خانه خود صدايش را به اذان بلند نمايد، هشام گويد: من اين كار را انجام دادم و خداوند متعال بيمارى را از تن من بيرون برد و فرزندانم را بسيار ساخت.