استبراء حيوان نجاستخوار
فهرست این نوشتار:
استبراء حيوان نجاستخوار
10 استِبراء حیوان نجاستخوار
[fusion_builder_container hundred_percent=”yes” overflow=”visible”][fusion_builder_row][fusion_builder_column type=”1_1″ background_position=”left top” background_color=”” border_size=”” border_color=”” border_style=”solid” spacing=”yes” background_image=”” background_repeat=”no-repeat” padding=”” margin_top=”0px” margin_bottom=”0px” class=”” id=”” animation_type=”” animation_speed=”0.3″ animation_direction=”left” hide_on_mobile=”no” center_content=”no” min_height=”none”][بول و غائط حیوانی که به خوردن نجاست انسان عادت کرده]
مسأله 220 بول و غائط حیوانی که به خوردن نجاست انسان عادت کرده نجس است (1) و اگر بخواهند پاک شود باید آن را استبراء کنند، یعنی تا مدتی که بعد از آن مدت دیگر نجاستخوار به آن نگویند نگذارند نجاست بخورد و غذای پاک به آن بدهند (2) و بنا بر احتیاط واجب (3) باید شتر نجاستخوار را چهل روز و گاو را بیست روز (4) و گوسفند را ده روز و مرغابی را پنج روز (5) و مرغ خانگی را سه روز، (6) از خوردن نجاست جلوگیری کنند (7) و غذای پاک به آنها بدهند. (8)
(1) (مکارم:) و گوشت آن نیز حرام است.. (بهجت:) چنانچه در مسأله [86] گفته شد..
(2) (مکارم:) اگر بخواهند پاک شود، باید حیوان را غذای پاک بدهند تا نام حیوان نجاستخوار از آن برداشته شود..
(3) (اراکی، گلپایگانی، صافی، سیستانی:) بنا بر احتیاط مستحب..
[عبارت «بنا بر احتیاط واجب» در رساله آیات عظام: فاضل، نوری و مکارم نیست]
(4) (اراکی، گلپایگانی، صافی، مکارم، تبریزی:) سی روز..
(5) (گلپایگانی، خوئی، تبریزی، صافی، سیستانی، بهجت، نوری:) هفت یا پنج روز..
(6) (مکارم:) و در حیوانات دیگر همین اندازه که نام نجاستخوار از آن برداشته شود، کافی است.
(7) (سیستانی:) هر چند پیش از گذشت این مدت به آنها نجاستخوار گفته نشود.
(8) (خوئی، گلپایگانی، صافی، تبریزی:) و اگر بعد از این مدّت باز هم نجاستخوار به آنها گفته شود، باید تا مدتی که بعد از آن مدّت، دیگر نجاستخوار به آنها نگویند آنها را از خوردن نجاست جلوگیری نمایند.
(زنجانی:) مسأله بول و غائط و عرق حیوان نجاستخوار نجس است چنانچه در مسأله [120] گذشت و اگر بخواهند پاک شود باید حیوان را استبراء کنند، یعنی تا مدتی نگذارند نجاست بخورد و غذای دیگری به او بدهند و این مدّت در شتر نجاستخوار چهل روز و در گاو بیست روز و در گوسفند ده روز و در مرغابی پنج روز و در مرغ خانگی سه روز و در سایر حیوانات به اندازه‌ای است که دیگر به آنها نجاستخوار گفته نشود و اگر در حیواناتی که مدتی برای آنها ذکر شده پس از این مدّت هنوز عنوان نجاستخوار بر طرف نشده باشد، بنا بر احتیاط مستحب به قدری از خوردن نجاست جلوگیری کنند که دیگر به آنها نجاستخوار نگویند. استبراء گوسفند و دیگر حیواناتی که از خوک شیر خورده‌اند و هنوز گوشت در بدنشان نروییده و استخوانشان از آن سخت نشده است، به این گونه است که از پستان گوسفند یا حیوانات پاک دیگر، شیر بخورند و اگر نیازی به شیر ندارند، هفت روز غذای پاک بخورند.
مسائل اختصاصی
(مکارم:) مسأله 240 گاهی در مرغداریها پودر خون با غذای آنها مخلوط می‌کنند به طوری که گوشت مرغ به واسطه آن می‌روید، گوشت و تخم آن مرغ حرام نیست و رطوبتهای مرغ نجس نمی‌شود، ولی بهتر آن است که از چنین مرغ و تخم آن پرهیز شود.
(مکارم:) مسأله 241 هر گاه حیوان سایر نجاستها را غیر از مدفوع انسان بخورد باعث نجاست بول و مدفوع او نمی‌شود، گوشت او هم حرام نیست، مگر حیوانی که از شیر خوک تغذیه کرده و به وسیله آن رشد و نموّ کرده باشد که گوشتش حرام است.
مسائل اختصاصی
(خوئی)، (تبریزی): مسأله 2641 بزغاله و بره شیرخوار اگر از خوک به مقداری که گوشت و استخوانشان قوّت بگیرد، شیر بخورند، خود و نسلشان حرام می‌شوند و در صورتی که مقدار شیر خوردن کمتر از آن باشد لازم است استبراء شوند و پس از آن حلال می‌گردند و استبراء آن این است که هفت روز از پستان بز یا گوسفند شیر بخورند و اگر حاجت به شیر نداشتند، هفت روز علف بخورند و حیوان نجاستخوار نیز خوردن گوشتش حرام است و چنانچه استبرائش نمایند، حلال می‌شود و کیفیّت استبراء آن در مسأله [220] بیان شد.
(سیستانی): مسأله 2590 بزغاله اگر از خوک به مقداری که گوشت و استخوانش قوّت بگیرد، شیر بخورد، خود و نسلش حرام می‌شود و شیر آنها نیز حرام می‌شود و در صورتی که مقدار شیر خوردن، کمتر از آن باشد، بنا بر احتیاط باید استبراء شود و پس از آن حلال می‌گردد و استبراء آن این است که هفت روز شیر پاک بخورد و اگر حاجت به شیر نداشته باشد، هفت روز علف بخورد. و در حکم بزغاله است بنا بر احتیاط واجب بره شیرخوار و گوساله و بچه‌های دیگر حیوانات حلال گوشت. و خوردن گوشت حیوان نجاستخوار حرام است و چنانچه استبرائش نمایند حلال می‌شود، و کیفیّت استبراء آن در مسأله [220] بیان شد.
شاید این مطالب را هم بپسندید:
(زنجانی): مسأله 2641 گوسفند شیرخوار و بنا بر احتیاط واجب گوساله و بچه‌های دیگر حیوانات حلال گوشت، اگر از خوک به مقداری شیر بخورند که گوشت در بدنشان روییده و استخوانشان از آن سخت شده باشد، خود و نسلشان حرام می‌شوند و در صورتی که مقدار شیر خوردن کمتر از آن باشد لازم است استبراء شوند، و استبراء این است که هفت روز از پستان گوسفند یا حیوان حلال گوشت دیگر شیر بخورند و اگر حاجت به شیر ندارند هفت روز غذای پاک دیگر بخورند.
(فاضل): مسأله 2762 حیوان اهلی حلال گوشت، از سه راه حرام گوشت می‌شود: اوّل: این که جلّال باشد، یعنی خوراک آن بر حسب عادت، منحصر به مدفوع انسان باشد که در این صورت گوشت و شیر آن حرام و بنا بر احتیاط واجب بول و مدفوع آن نجس می‌شود. دوم: این که انسان با حیوان چهار پا نزدیکی کند و عمل زشت انجام دهد. در این صورت گوشت و شیر آن، بلکه بنا بر احتیاط واجب نسل آن هم حرام می‌شود و نیز بول و مدفوع آن بنا بر احتیاط نجس است. سوم: برّه و بزغاله و گوساله‌ای که از شیر خوک بخورد تا نموّ کند و استخوانش محکم شود گوشت و شیر و نسلش حرام می‌شود و بنا بر احتیاط واجب بول و مدفوع آن نجس است ولی اگر از شیر انسان بخورند تا بزرگ شوند گوشت و شیرشان حرام نمی‌شود بلکه کراهت دارد.
(فاضل): مسأله 2763 حیوان جلّال را اگر بخواهند حلال شود باید استبراء کنند، یعنی تا مدّتی آن را از خوردن نجاست باز دارند و به آن غذای پاک بدهند به نحوی که دیگر نگویند جلّال است. و بنا بر احتیاط واجب شتر را چهل روز و گاو را سی روز و بهتر است چهل روز و گوسفند را ده روز و بهتر است چهارده روز و مرغابی را پنج روز و بهتر است هفت روز و مرغ خانگی را سه روز و ماهی را یک شبانه روز استبراء کنند.
(فاضل): مسأله 2764 گوشت و شیر حیوان نجس مانند سگ و خوک، حرام است و همچنین گوشت و شیر حیوانات درنده که معمولًا نیش و چنگال دارند مانند شیر و پلنگ و یوزپلنگ و گرگ و کفتار و شغال و روباه و گربه و همین طور حیواناتی که مسخ شده‌اند مانند فیل و خرس و بوزینه و خرگوش حرام می‌باشند و خوردن حیوانات ریز و حشرات مانند موش و سوسمار و مار و مارمولک و عقرب و سوسک و زنبور و مور و مگس و پشه و انواع کرمها نیز حرام است.
- توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید/ متن اصلی از رساله امام خمینی و مُحشی حضرات آیات: سیستانی، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی، شبیری زنجانی، بهجت،فاضل، اراکی، خویی، گلپایگانی، تبریزی.
حضرت آیت الله مکارم شیرازی
حکم عرق حیوان نجاست خوار [عرق حیوان نجواستخوار ]
پرسش : اگر حیوانی مانند شتر نجاست خوار شود، عرق او چه حکمی دارد؟
پاسخ : عرق شتر نجاستخوار بلکه حیوانات دیگر نجاستخوار نجس است بنابر احتیاط واجب.
مخلوط نمودن مشروب الکلی با آب در خوراک مرغ [شراب]
پرسش : برخى از مرغدارانِ گوشتى، به جهت استنباط غلط از بعضى گفته ها، اقدام به مخلوط نمودن مشروب الكلى با آب كرده، و آن را به خورد مرغ مى دهند! تا به زعم خود در جهت رفع بيمارى، يا از بروز بيمارى اقدام كرده باشند. از نظر دامپزشك اين امر نه تنها هيچ گونه نفعى براى مرغ ندارد، بلكه موجب ايجاد ضايعه در سيستم فيزيولوژيك بدن مرغ مىشود. با توجّه به كوتاه مدت بودن دوره رشد مرغ، براى رسيدن به وزن مطلوب جهت ذبح (بين 45 الى 55 روز) در صورتى كه مجال استبراء نبوده باشد، حكم شرعى مسأله براى توليدكننده و مصرف كننده چيست؟
پاسخ : این مطلب باعث حرمت گوشت مرغ نمى شود و استبراء لازم نیست ولى به یقین چنین مرغ هایى غذاى مطلوبى نخواهند بود.
اضافه کردن گوشت به غذای مرغ
پرسش : استفاده از ضایعات گوشت یا قسمت هایی که خوردن آنها برای انسان حرام است در خوراک مرغداری اشکالی در حلیت مرغها ایجاد نمی کند؟
پاسخ : اشکالی ندارد.
استفاده از کود مرغ در غذای حیوان
پرسش : استفاده از کود مرغ در غذای دام و حیوان اشکال دارد؟
پاسخ : اشکالی ندارد.
منبع: سایت هدانا برگرفته از استفتائات آیت الله العظمی مکارم شیرازی.
- تبعیت در مطهرات
- اسلام آوردن کافر و احکام طهارت
- کم شدن دو سوم آب انگور
- استحاله و انقلاب و انتقال نجس چیست
- آفتاب و پاک کردن نجاست
- پاک کردن کف پا و ته کفش نجس با زمین
کلید: استبراء حيوان نجاستخوار استبراء حيوان نجاستخوار استبراء حيوان نجاستخوار استبراء حيوان نجاستخوار استبراء حيوان نجاستخوار استبراء حيوان نجاستخوار استبراء حيوان نجاستخوار استبراء حيوان نجاستخوار استبراء حيوان نجاستخوار استبراء حيوان نجاستخوار استبراء حيوان نجاستخوار استبراء حيوان نجاستخوار استبراء حيوان نجاستخوار استبراء حيوان نجاستخوار[/fusion_builder_column][/fusion_builder_row][/fusion_builder_container]
