آیت الکرسی چند آیه است
پرسش : آیه الکرسى یک آیه است یا سه آیه؟
پاسخ اجمالی
از روایاتی که در مورد آیه الکرسی وارد شده و از وجه تسمیه آن استفاده می شود که آیة الکرسى فقط همین یک آیه است که از «الله لا اله الّاهو» شروع مى شود، و به «هُوَ الْعَلِىُّ الْعَظِیْم» ختم مى گردد.
پاسخ تفصیلی
در این که آیا آیه الکرسى فقط همین یک آیهاست که از «الله لا اله الّا هو» شروع مى شود، و به «هُوَ الْعَلِىُّ الْعَظِیْم» ختم مى گردد.یا این که دو آیه بعد، نیز جزء آن است؟ بنابراین اگر در جایى مثل نماز لیله الدفن دستور داده شده آیه الکرسى بخوانند، باید هر سه آیه خوانده شود.قرائنى در دست است که نشان مى دهد: همین یک آیه است، این قرائن عبارت است از:
شاید این مطالب را هم بپسندید:
الف ـ تمام روایاتى که در فضیلت آن وارد شده و از آن تعبیر به آیه الکرسى کرده، همه نشان مى دهد: یک آیه بیش نیست.
ب ـ تعبیر به «کرسى» فقط در آیه اول است و نام گذارى به آیه الکرسى نیز مربوط به همین آیه است.
ج ـ در بعضى از احادیث به همین معنى تصریح شده، مانند: حدیثى که در «امالى شیخ» از امیرمومنان على(علیه السلام) نقل شده است که ضمن بیان فضیلت آیهالکرسى، از «الله لا اِلهَ اِلاَّ هُو» شروع فرمود تا، «هُوَ الْعَلِىُّ الْعَظِیْم».(1)
د ـ «مستدرک سفینه البحار»، از مجمع نقل مى کند: «وَ آیَهُ الْکُرْسِى مَعْرُوفَهٌ وَ هِىَ اِلى قَوْلِهِ وَ هُوَ الْعَلِىُّ الْعَظِیْمِ»؛ (آیه الکرسى معروف است و آن تا و هو العلى العظیم است).(2)
هـ ـ در حدیثى از امام على بن الحسین(علیهما السلام) مى خوانیم که پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله) فرمود: کسى که چهار آیه از اول سوره«بقره» و آیه الکرسى، و دو آیه بعد از آن و سه آیه از آخر «بقره» را بخواند، هرگز ناخوشایندى در خودش و مالش نمى بیند و شیطان به او نزدیک نمى شود، و قرآنرا فراموش نمى کند.(3) از این تعبیر نیز استفاده مى شود که آیه الکرسى یک آیه است.
و ـ در بعضى از روایات وارد شده که آیه الکرسى پنجاه کلمه است و در هر کلمه اى پنجاه برکت است شمارش کلمات آیه نیز نشان مى دهد: تا «وَ هُوَ الْعَلِىُّ الْعَظِیْم» پنجاه کلمه است.آرى، در بعضى از روایات دستور داده شده است: تا «هُمْ فِیْها خالِدُون» بخواند، بى آن که عنوان آیهالکرسى، مطرح باشد.(4) به هر حال، آنچه از قرائن بالا استفاده مى شود این است که: آیهالکرسى یک آیهبیشتر نیست.(5)
پی نوشت:
(1). «امالى شيخ طوسى»، صفحات 508 و 509 (انتشارات دار الثقافة، 1414 ه ق)؛ « بحار الانوار»، جلد 83، صفحه 126.
(2). « مستدرك سفينة البحار»، جلد 9، صفحه 101(انتشارات جامعه مدرسين، 1419 ه ق). يادآورى مى شود: در « مجمع البيان»، چنين مطلبى يافت نشد، بعيد نيست منظور« مجمع البحرين» باشد، چنان كه« آية اللّه خوئى» در كتاب«الصلاة» جلد 7، صفحه 345 نقل كرده است( ناشر لطفى، چاپخانه علميه، طبع 1407 ه ق)-« مجمع البحرين»، جلد 4، صفحه 32، ماده« كرس».
(3). «بحار الانوار»، جلد 89، صفحه 265؛ «كافى»، جلد 2، صفحه 621( دار الكتب الاسلامية)؛ «وسائل الشيعه»، جلد 6، صفحه 250( چاپ آل البيت)؛ تفسير«عياشى»، جلد 1، صفحه 25( چاپخانه علميه، 1380 ه ق).
(4). «وسائل الشيعه»، جلد 8، صفحه 172( چاپ آل البيت)؛ «بحار الانوار»، جلد 99، صفحه 244.
(5). گرد آوري از کتاب: تفسیر نمونه، آيت الله العظمي مکارم شيرازي، دار الکتب الإسلامیه، چاپ چهل و هفتم، ج 2، ص 323.
