آيا خداوند نيز دچار فراموشی می شود؟
سوره توبه، آيه 67: «الْمُنَفِقُونَ وَالْمُنَفِقَتُ بَعْضُهُم مِّن بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمُنكَرِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَيَقْبِضُونَ أَيْدِيَهُمْ نَسُوا اللَّهَ فَنَسِيَهُمْ إِنَّ الْمُنَفِقِينَ هُمُ الْفَسِقُونَ »
خداوند كه فراموشى ندارد، «و ما كان ربّك نسيّاً» پس اينكه آيه شريفه فوق مى فرمايد:خداوند آنان را فراموش كرد، به چه معنايى است؟
شاید این مطالب را هم بپسندید:
بايد گفت نسبت دادن فراموشى به خداوند، مجازى است، يعنى خداوند با آنان مثل فراموش شده ها عمل مى كند (نه آنكه فراموششان كند). امام رضاعليه السلام فرمود: كيفر كسى كه خدا و قيامت را فراموش كند، آن است كه خود را فراموش كند. وحضرت على عليه السلام فرمود: فراموش كردن خداوند آن است كه آنان را از خير محروم كند.
منبع:
تفسير نور ج5 ص99
